سلام حاجيخوبين ايشالله؟؟؟
بسيار بسيار زيبا بود. خيلي خيلي مهمتره غذاي روح.... ولي يادمون مي ره...بسيار دعااااااااااااااايا غفار الذنوب...
اين مهماني و ضيافت بزرگ و بار عام حضرت دوست بر شما هم مبارك.
التماس دعا
با سلام
به روز هستيم.
سلام
انساني که به مهماني بزرگي دعوت شود، سعي ميکند به بهترين وضع در آن بزم حاضر شود، اينک تو نيز مرا به مهماني خويش خوانده‌اي ، اسباب آماده شدن را نيز خود فراهم نموده‌اي ، مهماني نزديک است و من همچنان غافل... اما تو خوب ميزباني هستي!اين جمله اينقدر كامل بود كه من نخوام چيزي بنويسم.
سلام محمد عليِ ايرانِ اسلام
شما خودتان سوال کرده ايد خودتان هم جواب داده ايد:
به همان علت که مرض روح آشکار نيست پرهيزي هم از کارهايي که باعث آن امراض مي شود در کار نيست...
راستي: مگه ميشه راهمون نده؟
به قول امام سجاد(ع) اگر بخششت فقط مال بنده هاي خوبت بود پس گنهکاران کجا برند؟
دعامون کنيد.
با سلام و عرض ادب
مهماني خدا داره از راه ميرسه انشالله همه آماده بريم پيشواز
[گل][گل][گل][گل][گل][گل]
عاشقان ماه خدا باز آمدباب رحمت همه سو باز آمدماه توبه مه غفران مه نور مه شوق و مه عشق و مه شور
ماه از خويش جدا گرديدن ماه وصل به خدا گرديدن ماه قدري که بود قدرش گم ماه ميلاد امام دوم
ماه مهماني حي ازلي ماه سر مستي عشاق علي ماه تسبيح سرودن بر لب ماه بيدار دلان در دل شب
موفق باشيد [گل][گل]
التماس دعا [گل][گل]
سلامبازم تبريك ميگم. به روزم.ياحقجايزه ويژه
اين آيات و آيات ديگر نشان مى دهند كه منابع فكرى انسان، منابعى كاملا وسيع و گسترده هستند، ولى اينكه شروع از كجاست تا بتوان در برخوردهاى بعدى از آنها آغاز كرد، آيات نشان مى دهند كه تفكرات اوليه، از همان ادراكات بلاواسطه اى كه انسان از خود و در درون خود دارد، آغاز مى شود و ارتزاق مى كند، نه آنچه بيرون از اوست كه احتمال هزار خطا و اشتباه در آن است.
با اين تفكر، شناختى براى انسان به وجود مى آيد; شناختى از قدر و ارزش هايش، شناختى از خودش و روابطش.
با شناخت ارزش او، نقش او مشخص مى شود و با شناخت نقش او، شغل او معلوم مى گردد و اينكه چه كارى را انجام دهد و يا انجام ندهد؟ با چه كسى دوست باشد يا نباشد؟ و ...
در اين بينش، قدر و نقش و شغل پشت سر هم قرار مى گيرند.
پس اين بينش و اين نگرش كلى كه از اين مواد بهره گرفته، در اين مواد محصور نمى شود; تا گفته شود انسان با جهان بيرون تماس ندارد و مدفون و بسته در خويش است، بلكه از اينجا آغاز كرده است.
سفر و تفكردر انسان به اين شكل است كه:
بايد نقطه هاى آغاز را بررسى كنيم. دقت كنيم كه شروع حركت فكرى انسان از كجاست؟ تفكر او از چه منبع دست اولى تغذيه مى كند؟ اين مسأله اول است. بعد از اينكه اين منابع به وجود آمد و آن بينش هاى كلى براى ما شكل گرفت، شكى نيست كه از «تجربيات»، از «تاريخ» و از «عبرت ها» هم نتيجه گيرى و برداشت مى شود.
نتيجه گيرى; يعنى اينكه تفكّر انسان، تنها محدود به يك منبع نيست، گرچه از يك منبع آغاز مى شود و آن درك بلاواسطه انسان از خويش است. آگاهى هايى است كه توحيد و رسالت و امامت و معاد و نقش انسان را مى توانيم از آن نتيجه گيرى كنيم. و اين نقش اوست كه نشان مى دهد چه دستورهايى را عهده دار باشد و چه ميزان هايى را به دست آورده باشد تا آن دستورها را شكل دهد.
تفكر از اين منابع دست اول شروع مى شود و بعد با منابع بعدى روبرو مى شود. جهان بيرون از انسان يك منبع است; كه: «اَوَلَمْ يَتَفَكَّرُوا فِى اَنْفُسِهِمْ»با «وَ يَتَفَكَّرُونَ فِى خَلْقِ السَّموَاتِ وَ الاَْرْضِ» همراه است و در هستى هم تفكر مى شود. اين تفكر، با سير در تاريخ جوامع نيز همراه است: «اَوَلَمْ يَسِيرُوا فِى الاَْرْضِ فَيَنْظُرُوا كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ».
سلام عليكم
انسان ظاهربينه
به خاطر همين براي دردهاي جسميش دنبال دوا درمون مي‌گرده ولي روحش رو ول مي‌كنه به امون خدا
دعا كنيد كه روحم شفا پيدا كنه
به روزم
همين
