ما كه حرفي نداريم . هميشه ما رو نگه داشتن. دنيا هم قشنگه فقط با عشق به ائمه. از خدا خيلي هم ممنونيم كه كشتي نجات به اين امني داريم.
ما كه حرفي نداريم. نجات دست ائمه هست. ما كه حرفي نداريم. تا حالاشم هر چي بوده به عشق اونا بوده.مگه جاييم داريم كه بريم غير از به هواي اونا رفتن؟
برات از حافظ يه شعر مينويسم حالا كه ميري:
از صبا پرس كه ما را همه شب تا دم صبح ... بوي زلف تو همان مونس جان است كه بود(بوي تربت)
كشته غمزه خود را به زيارت درياب ... زانكه بيچاره همان دل نگران است كه بود
ائمه هميشه شاديه دلمون بودن...