با عرض سلام و تسليت فرا رسيدن سالروز شهادت خانم فاطمه زهرا (س)
نمي دانم چه عرض كنم!!!!
داغ او بحديست كه نمي توان سخن گفت...
از ديشب تا حالا به شعر اول وبلاگتان فكر ميكنم . راستش من هم خدا را شاكرم زيرا اگر چنين جسارتي بر مرقد خانم مي كردند شيعه بايد دق مي كرد...
هنر نمايي متعهدانه قلم توانايتان من را ياد شعري انداخت كه شرح حال خانم زينب است. آنجا كه مي فرمايد:
طفل بودم كه گل خاطر من پژمرد و مرد
پيش من در پس در مادر من آزردند
ريسمان بسته به مسجد پدرم را بردند...
خدا خيرت دهد.
التماس دعا
