پروردگارا،
كريما،
رحيما،
داورا،
اي محبوب محبان،
اي معشوق عاشقان،
اي غوث مستغيثان،
اي پناه بي پناهان،
اي درد دردمندان،
اي سرمايه و غناي مستمندان،
اي اميد اميدواران،
اي نواي بي نوايان،
اي نياز نيازمندان،
اي نجات گمراهان،
اي روشني دل عارفان،
اي فروغ قلب خالصان،
اي قبله مخلصان،
اي عطابخش گدايان،
اي جليس ذاكران،
اي انيس شاكران،
كدام جستجوگري به جستجويت برخاست و ترا نيافت.
و كدام عاشق دلباخته به درگاه لطفت آمد و وصال تو نرسيد؟
آنان كه در اين درياي پر خروش حيات به جستجويت برخاستند، ترا يافتند.
و آنان كه به عشق ديدارت به پاي دل به سويت آمدند، با ديده جان به ديدارت نائل شدند.
نيك ياور
فردا اگه آقام امام رضا بطلبه ميرم زيارت ايشون
ولي امشب توي خونه، توي تنهايي خودم دعا كردم.
دعا كردم اول از همه براي محمد رئيسي پور عزيزم،كه از بيماريي كه داره ذره ذره پيش ميره، نجات پيدا كنه.
بعد براي اون دختر خانم جوون كه زودتر خانوادشون از نگراني در بيان
بعد هم براي سيد محسن كه غصه همه رو مي خوره! با وجودي كه خودش يه كوله بار غصه به دوش مي كشه!
دعا كردم كه اين غصه ها سبك بشه...
براي همه بروبچ همدرد خودم يه دعاي اسپشيال كردم كه خدا همه رو شفا بده.
براي محمد علي، دوست خوبم كه روز به روز موفقتر بشن.
براي همه دوستاي مجازي گل كه خدا سلامتي رو ازشون نگيره.
و براي پدر و مادر مهربونم كه سايه عشق و محبتشون، حيات بخش منه! از خدا خواستم تا هستم، سايه شون بالاي سرم باشه.