جهان را صاحبي باشد خدا نام ....
مولاي پرده نشينم !
ببخش ، ببخش كه ادعاي رفاقت مي كنيم اما نارفيقيم . ببخش كه دلمون اسير زرق و برق دنيا شده . ببخش مولا .... ببخش كه دلهامون با دلت يكي نيست .
مهربان مولاي من !
دست نوازشت رو بر سرم بكش . تو من رو تنها نذار . بدي هاي منو ببخش ...
چه انتظار عجيبي !
تو بين منتظران هم عزيز من چه غريبي
عجيب تر كه
چه آسان نبودنت شده عادت
چه بي خيال نشستيم
نه كوششي ، نه وفايي
فقط نشسته و گفتيم :
خدا كند كه بيايي .
مولاي مهربانم .........شرمنده ايم
