سلام
ميلاد آقا امام حسين(ع)// علمدار کربلا و امام سجاد (ع) مبارک
و اي خداي حسين(ع)؛ مرا حسيني بميران
شب عيده و شب شور و سرور و خنده و شادي.
انشا الله که هميشه دلتون شاد و لبتون پرخنده باشه.
گاهي اوقات توي اين شب‌هاي عيد هم...
نمي‌دونم چي‌بگم...
بعضي ما آدمها داريم چي‌کار مي‌کنيم، کجا مي‌ريم، مگه اين دنيا چند روزه؟
نمي‌دونم چرا، ولي گاهي ما آدمها فکر مي‌کنيم قراره هميشه و تا آخرين روز دنيا زنده باشيم؛
و اي دنيا که واقعاً اسمت برازندته!
[نمي‌دونم روي چه حسابي بعضي‌ها اسم دختراشونو مي‌زارن دنيا!!! (به معني پست و بي‌ارزش؛ از ريشه کلمه "دني")].
نمي‌دونم چطوري بگم؛ قاطي کردم!
آخه آدم درد دل و بغض گلوشو به کي بگه؟
يا امام حسين(ع)، توي اين ماه معظم و در اين شب ميلادت ازت مي‌خوام که دست همه ما آدم‌هاي گمشده تو کوچه پس کوچه‌هاي دنيا و غرق در بازي‌هاي کوچک و بي‌ارزشش را بگير و به جاي حسين حسين گفتن‌هاي تقليدي و جوگيرانه!! مرام و فرهنگ حسينيتو يادمون بده.
به قول عزيزي، به بعضي از ماها ياد دادن براي حسين گريه کنيم، اما ياد ندادن چرا بايد گريه کنيم!
و اي خداي حسين؛ مرا حسيني بميران تا لذت زندگي را دريابم.