سلام آقاي محمد علي
اومدم اينجا چون در رد پاي ياس ديدم که به ديدار سيد الشهدائ بار يافته ايد، اللهم الزرقنا ...
دلم پر کشيده اينجا... تا التماس دعايي گويم... اما
آمدم بگويم زير آن قبه ي مبارک مرا ياد کنيم..
آمدم بگويم به کشتي نجات بگوييد فرزند ي يتيم ، هلاک گناهان خود شده است ، نجاتش مي دهيد؟
آمدم بگويم ، درد هاي معنويمان که بس سنگين است، گناهانمان نيز بس رنج و تعب بر بدنهايمان تحميل نموده است، از آن آقا شفا بطلبيد..
...
اما دلم سوخت، دلم لرزيد ... نه ديگر از آن مهربان عظيم ،درمان درد نخواهيد، از او براي من هيچ نخواهيد، مرا ياد نکنيد ...
فقط يک کلام .....
به مولا و آقاي شهدا بگوييد که واي از دل عزيز زهرا ...
از آن بزرگوار هيچ نخواهيد جز يک کلام ...
.... خدايا عزيز زهرا را از زندان غيبت برهان....
هزار و چهار صد سال غربت .....