از دنيا رفت در حالي که از شش نفر از اهل قريش راضي بود که آن شش نفر

عبارتند از : علي عليه السلام و عثمان و طلحه و زبير و سعد و عبدالرحمن بن

عوف )) ¹ .

و در وصيت خود وقتي که اين شش نفر را جهت تشکيل شوري تعيين کرد ،

گفت :

(( فعليکم بهولاء الرّهط الذين قال فيهم النبي انهم من اهل الجنه، علي و

عثمان و ابنا عبد مناف، و سعد و عبدالرحمن بن عوف ، خال رسول الله و

الزبير حواري رسول الله و طلحه الخير))²

پس بنا به گفته عمر پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله هم از اين شش نفر

راضي بوده و هم آنها را اهل بهشت دانسته ، پس روي اين حساب به چه

مجوزي دستور قتل آنها را صادر کرد و گفت در صورت مشاهده مخالفت از

اعضا شوري آنها را به قتل برسانيد ؟