سلام محمد علي عزيز...
ممنون كه اجازه دادي اسمتو بدونم.
در مورد اعتكاف خيلي چيزي نمي خواستم بگم از اين جهت گفتم خدا بهت رحم كرد چون از متن طولاني خوشت نمياد. هر چه روشن كردني بود دوست گفته بود. منم يه موقع دلم مي خواست در اين كار شركت كنم چون شبيه اين كارو به نحو ديگه اي در كوهستان و جاهاي ديگه انجام داده بودم ولي واقعاً و صادقانه اگه بخوام نظرمو بگم اينه كه به دليل تمريناتي كه قبلاً انجام مي دادم (خداي نكرده حمل بر خودستائي نشه)به راحتي مي تونم فضاي مناسب براي نتيجه گرفتن كامل از يك اعتكافو تشخيص بدم.
اول از همه بگم كه من همه رو دوست دارم انگار همه فاميلم هستن گاهي به يه كارگر و يا پينه دوزو فروشنده دوره گرد به اندازه افراد خانوادم عشق مي ورزم به خاطر همينم راحت همه رو درك مي كنم و در كنار هر تيپي راحتم. ولي در مساجد بيش از نزديكي به خدا هياهو مي بينم شايد علتش اينه كه من به سكوت بيشتر علاقه دارم تا سر و صدا به هرحال در اونجا احساس معنوي و روحاني زيادي بهم دست نميده. گذشته از اين به دليل مشكلاتي كه دارم نمي تونم اعتكافي رو به طريقي انجام بدم كه دوستتون مي گفت درسته. من به همين اعتكاف ناقص خودم بسنده مي كنم و مي تونم حس كنم كه خدا قبول مي كنه يا نه. چون اطلاعاتي در مورد آيه و حديث در اين مورد ندارم.
در مورد متن امروز عالي بود. مخصوصاً كه خداوند حضرت علي (ع) رو به درخت طوبي تشبيه كرده بود. حضرت علي انساني كامل بود او تونسته بود دانه اي رو كه خدا در وجودش كاشته بود به صورت درخت پر شاخ و برگ و پر ميوه اي به ثمر برسونه. او دست خدا بود يعني خدا وقتي مي خواد در روي زمين كار رو انجام بده از طريق همين انسان هاي كامل انجام مي ده و اطاعت از اونا اطاعت از خداست. چون فرامين اونا فرامين خداست. تا ادامه ندادم خدا حافظ....
