سلام... از ديدن پيامت خوشحال شدم. منم فكر مي كنم هر بار كه مطالبتو مي خونم يشتر باهات آشنا ميشم. اومدم يه سري به وبلاگمبزنم و فوري برم سر كارم كه پيامتو ديدم.

گفتي انقدر از همه خوردي كه...

نميدونم منظورت اين بود كه ضربه خوردي و يا كلك؟ ولي خدا نكنه كه آدم از خدا ضربه بخوره. اين ضربه ها كه چيزي نيست. بگذريم كه اونم كار خودشه.

خداوند معرفت رو در درون انسان قرار داده ولي حجاب هاي منيت مثل ابر روي خورشيد حقيقتو گرفته و مانع ديدن ما ميشه. خداوند هر لحظه در حال بارشه ولي اين مائيم كه ذهنمون مشغول حواسمون به هزار و يك چيز بيرونيه و قادر به دريافت بركات او نيستيم. مأموريت الهي ما اينه كه نسبت به خدا شناخت و معرفت پيدا كنيم كه در نهايت به او بپيونيدم. چون ارتباط بدون شناخت ممكن نيست. منم در وبلاگم سعي مي كنم همين چيزا رو به نحو ديگه اي بگم. خيلي مستقيم.

بزرگان اديان معتقدن كه با شناخت خود به شناخت خدا نائل ميشيم. پس بايد خداي درون خودمونو كه نماينده و مجراي خدا در درون ماست بشناسيم و از طريق اون با خدا ارتباط برقرار كنيم.

بازم بهت سر مي زنم. بپرم برم سر كارم ...