مسئله خروج از عادت مربوط به حال آدم است ، مربوط به خود شخص است .
اينكه ما بر اساس اينكه در نشئه طبيعت كه عالم تدريج هست و بتدريج داريم رشد مي كنيم و به كمال مي رسيم و اساس عالم طبيعت بر تدريج است نه بر دفعي ، به اين معنا كه موجودات بر اساس امتداد زماني رشد مي كنند ، مثل اينكه هسته خرما كاشته مي شود و كم كم به تدريج جوانه مي زند ، ساقه مي گيرد ، شاخه مي كند ، ميوه مي آورد .
خروج از عادت در امور روزمرگي هم براي ما پيش مي آيد بعد وقتي كه عادت كرديم ديگر آن لذت را نداريم .
آنهايي كه انسانهاي الهي هستند مي بينند كه دم به دم عالم مدل جديد هست كه "جلوه كند نگار من تازه به تازه نو به نو" اصلاً اين طبع انسان است ، انسان يك چيز كهنه مندرس پير شده را نمي پسندد .
حتي در روايات دارند كه براي اينكه بهشتيها با بهشت خو بكنند هر هفته مدل بهشت را عوض مي كنند .
سلامممنون ميشم در باره اين پستم نظرتان را بدانمعلي نگهدارتان يا حق[گل][گل][گل][گل][گل]
