ضرورت تذكر

تذكر يعني به ياد آوردن، ما در عالم كثرت زندگي ميكنيم و طبيعت عالم كثرت غفلت زايي است. عالم طبيعت عالم خاكه و كسايي كه تو دنيا مشغول بازي با چيزهاي دنيايي هستند، در واقع دارند خاكبازي ميكنند، با پست و مقامش، با شهرتش، با لذت و شهوتش با پول و ثروتش، اينها در واقع دارند خاكبازي ميكنند ... وقتي هم كه آدم خاكبازي كرد، خب گرد و خاك بپا ميشه، اين گرد و غبار كه گرد وغبار غفلت و معصيته تو فضاي اين عالم كثرت پخشه؛ لذا اين گرد و غبار هم رو تن و روح و دل اون كسايي ميشينه كه هم خودشون مشغول بازيند ... و هم آدمهايي كه اهل دنيا نيستند اهل بازيهاي دنيوي نيستند، دنبال ثروت اندوختن و مقام كسب كردن، نام پيدا كردن و لذت جويي كردن نيستند، اما به هر حال در جمع مردم اين عالم طبيعت دارند زندگي ميكنند، اين گرد و غبار روي روح و دل ميشينه ... خب اگر اين گرد و غبار غفلت و معصيت رو همانطور كه تدريجاً داره ميشينه پاك كنن روح اون زنده بودن و شفافيت و زنده بودن خودش رو حفظ ميكنه، اما اگز اين كار رو نكنن اين گرد و غبار مياد روي روح ها و دلها ميشينه، انسان دچار نوعي دلمردگي ميشه، اون حالت لطلفت و حساسيت و طراوت و شادابي روح از بين ميره ...