«انسان اگر محبتش را در راه محبّين خدا اعمال کند به نتيجه مي رسد. محبت آدمي را قرباني مي کند؛ مي کُشد و شهيد مي کند. شهيد محبت سر و صدايي ندارد. کسي شمشيري نمي بيند، صدايي نمي شنود. محبت انسان را خيلي مخفي شهيد مي کند؛ آن چنان مي کُشد که صدايي در نمي آيد.خون هم ندارد.

عزيزان من به ميدان بياييد! قشنگ معامله کنيد! کمرها را محکم ببنديد، جوانمرد باشيد! روز قيامت سرفراز باشيد.آدم دمِ شمشير عزيز است.

همه عشق و محبتي که در اين دنياست، همه زيبايي ها و جمال خوبان تجلّي جمال خداست.وقتي جمال همسر يا فرزندت از جمال خدا تجلي مي کند، به کلي از همه جا راحت مي شوي.اميدوارم قلبت را براي اهل بيت (عليهم السلام) بگذاري.با آنها محشور مي شوي، از الان هم محشور هستي. اميدوارم حشر را همين الان ببيني.هروقت آن محبت را که در قلبت هست قشنگ ببيني ، حشرت با علي (عليه السلام) است، حشرت با پيامبر است، حشرت با خداست.»

مأخذ: طوباي محبت1، مجالس حاج محمد اسماعيل دولابي