سلام دوست بزرگوار.سپاسگزارم از اين كه بنده رو مفتخر به قدمهاي اميد بخشتون كرديد.ادب زودتر از اينها ميگفت براي تشكر به وب شما سر بزنم اما بر اسا برنامه اي كه پيش امده بود نتونستم اميدوارم عذرمو بپذيريد

تبريك ميگم برگزيده شدن وبتون.و تسليت ميگم از دست دادن چنين شخصتي.از درگاه ايزد طلب مغفرت براي ايشان. هر چند ما زندگان بيشتر نيازمنديم

فاتحه هم ميخوانم.اميدوارم همه بتونيم الگوي اخلاق باشيم. از يكديگر عمل صالح بياموزيم.اين پست رو خواندم.همچنين كامنها.چ.ون بعضي از كامنتها هم سوال بودن و هم جواب. يعني كامنهتا هم مفيد هستند.همه ميدونيم كه خدا اگاه به همه اعمال و اگاه از تفكرات ماست. پس اگر نيتانسان اين است كه برخلاف رضاي پروردگارش قدم بر ندارد در اين صورت خدا حافظي بر اين بنده اش ميگمارد و به او دستور ميدهد كه در كنار او يار و كمك باشد.و او را حفظ كند و او را كمك كند كه بر خواسته هاي نا به جايش پيروز گردد....مثلا اگر انسان بخواهد باري رو از زمين بردارد و يه دوش بگيرد و انرا حمل كند .به جاي ديگر ببردپس تلاش ميكند اين بار را روي زمين بردارد ولي زورش نميرسد و نميتواند از زمين بلند كند در اين صورت هر كس عبور ميكند. واين منظره رو مشاهده ميكند.بيدرنگ ميايد و گوشه بار را ميگيرد و با كمك صاحبش از جا بلند ميكنند.صاحبش انرا حمل ميكند و به هر جا كه ميخواهد ميبرد. اما كسي كه بار را در خيابان ميگذارد چون سنگين است و هيچ تلاشي نكرده. لذا هر كس عبور نميكند نه تنها بي اعتنا ميگذرد حتي به فكر كمك هم نيست. پس وقتي انسان به ياد خداست.. خداوند هم كمك ما بنده هاست اما در دومي وقتي خودش به فكر خودش نيست خداوند هم او را از نفسانيت نجات نميدهد

براي هم دعا كنيم

خدا همه رو از امرزش دريغ نفرمايد