سلام بر شما برادر بزرگوارم ...
زيارتتون قبول ...
اومدم اما خييييييلي دير ...
انشالله نايب زيارت بوديد ... واقعا نميدونم چه حسيه كه آدم وقتي همون لحظه ورود به حرم امام رئوف تمامي اسامي دوستان وبلاگيش ميان جلوي چشم آدم قبل از دعا به وابستگان ياد دوستان وبلاگي مي افته . همين تيرماه پابوس امام رضا ( ع ) رفته بودم قبل از دعا به فاميلها از طرف همه دوستان زيارت كردم تا جايي امكان داشت براشون نماز زيارت خوندم . خوش به سعادت شما ... خيلي دلتنگ آقام ... اين هم نعمت بزرگي است كه شما باني خير شديد كه دلهاي خسته ما را روانه آن حضرت كرديد .
