سلام
ممنون از حضورتون
پستتون رو خوندم همينطور كامنتي رو كه برام گذاشته بودين:
(سلام. شما ديگه چرا فاطمه خانم؟؟ پست جديدم رو حتما بخون.
انا لله و انا اليه راجعون!)
برام سوال پيش اومد مگه اين نشونه بديه كه آدم به دعا احتياج داشته باشه؟!
قراره مسئوليتي رو قبول كنم وبراي اينكه موفق باشم احتياج به دعا در كنار تحقق ساير شرايط دارم.
ماجراي اين دفتري كه در موردش توضيح دادينو نمي دونم اما خوندمش وبه چيزي برخورد كردم كه برام تعجب آور بود.
اگرچه مي دونم شما قصدتون اين نبوده
من هم فقط مي خوام بگم كه در صورت لزوم اصلاحش كنيد.
گفتين خودتون رو مجازات كنيد مثلاً با خوندن يك صفحه قران در روز!!!!
از نظر شما اين مجازاته؟
بايد اونقدر شناخت پيدا كنيم كه عاشقانه به سمت قران بريم وبخونيمش.بايد كاري كنيم دوريش عذابمون بده نه خوندنش مجازاتمون بشه.
اين چيزي بود كه به ذهنم رسيد
مي دونم شما قصد بدي نداشتين ولي نوشتن ما خيلي بايد با دقت وتامل باشه.
درمورد پستتون:
كسي كه دلش نگيره آدميزاد نيست اما به من ياد دادند كه يه لحظه فكر كنم چي باعث شده غمگين بشم.اونوفت مي فهمم كه هيچ چيز با تمام وچود مي گم هيچ چيز توي اين دنيا ارزش اندوهگين شدن نداره
هيچ چيز
با آرزوي بهترين ها
پيروز باشيد وسرفراز