اقيانوس آرام، در قطره‌اي از تلاطم نگاهت گم مي‌شود. هر سنگي هم كه مجذوب استواري قلبت شود، در سوز و گداز رسيدن ذوب مي‌شود.
من يقين دارم وقتي آسمان مي‌خواهد از تو سخن بگويد، ابتدا مي‌گريد، بعد با لكنت صاعقه‌هايش با زمين ما درد دل مي‌كند، درد دلي سرخ و بلند، ميان طوفان اشكهايش.
