به نامش

سلام

ديشب بالاخره سعادت اينو پيدا کردم که متنتونو بخونم. اتفاقا مدتيه تو اين فکرم که اين همه ميگم اني سلم لمن سالمکم واقعا همه دوستام همين مدلين؟ واقعا دوستيهامو بر اساس دوستيها و محبت اهل بيت انتخاب ميکنم؟ و حتي دشمنيهام؟

به اين نتيجه رسيدم که نه. اصلا اين طور نيست. حتي فکر کردم اين فيلمهايي که من نگاه مي کنم، اين .... آيا همه شون از دوستان اهل بيتن؟

يا حتي مدهايي که خيلي از دوستامون از اونها پيروي مي کنند، کي اونها رو مد کرده؟ دوستهاي اهل بيت يا دشمناشون؟ دوستاي امام حسين (ع) يا دشمناشون؟

نميخواستم بيام و اينقدر زياده گويي کنم. امروز امتحان دارم. وقتي متن شما رو خوندم اونجايي که نوشته بودين اسلام يک رنگه. برام قابل درک نبود. حالا که دارم

اصول کافي مي خونم ( براي امتحان) به يه حديث رسيدم که منو ياد نوشته هاي شما انداخت.حديثو مي نويسم.

ابو خالد کابلي گويد: از امام باقر (ع) پرسيدم تفسير قول خداي عز و جل را ( به خدا و رسولش و نوري که فرستاده ايم ايمان بياوريد، سوره نور/ آيه 55) فرمود: اي اباخالد سوگند که مقصود از نور ائمه از آل محمد (ص) در آسمان ها و زمين، به خدا اي اباخالد! نور امام در دل مومنين از نور خورشيد تابان در روز روشن تر است. به خدا که ائمه دل هاي مومنين را منور سازند و خدا از هر کس خواهد نور ايشان را پنهان دارد، پس دل آن ها تاريک گردد، به خدا اي اباخالد بنده اي ما را دوست ندارد و از ما پيروي نکند تا اينکه خدا قلبش را پاکيزه کرده باشد و خدا قلب بنده اي را پاکيزه نکند تا اين که با ما خالص شده باشد و آشتي کرده باشد ( يک رنگ شده باشد و سازگار) و چون با ما سازش کرد خدا از حساب سخت نگاهش دارد و از هراس بزرگ روز قيامت ايمنش سازد.

اصول کافي، باب الحجة

راستي کاش نواي وبلاگتونو عوض مي کردين. خيلي دردناکه.

زيارت عاشورا هم خيلي به متنتون مياد.

التماس دعا