مولا جان جوي تو روان و مرا تشنگي تا كي ؟؟؟ اين چه تشنگي ست كه قدحها مي بينم پياپي
زين نادره تر كه را بود هرگز حال
من تشنه و پيش من روان آب زلال
مولا جان درياي كرمت را ميبينم اما همچنان در ارزوي قطره اي مي گريم.
برادر بزرگوارسلام
زيارتون قبول، الهي كه تا آخر سال نور اقا امام رضا (ع) روشني راهت باشه ،مهر اقا صفا بخش جانت باشه و لطف آقا سايه سارعمرت، الهي كه هميشه نسيم سبز بهار كرم آقا بر مزرعه با صفاي دلت جاري باشه تا هميشه بهار باقي بموني .
و اماحقيقت ايمان! كه مقصود همان اعتقاد به خداوند حكيم است.
(( حضرت علي در نهج البلاغه مي فرمايند :راه ايمان كه همان گرويدن بخدا و رسول است روشنترين راه است.پس رونده در اين راه بسبب ايمان بكردارهاي شايسته، راهنمايي ميشود.اعمال صالحه نتيجه و ثمره ايمان است و صدورآنها از بنده مومن دليل بروجود ايمان است در قلب او))
پس اهل ايمان بدون هيچ نظرمادي، براي يكديگرهديه ميبرند،سلام مي كنند،دست ميفشارند،بعيادت ميروند،لبخند ميزنند واشك ميريزند. بلكه محبت و مودت دروني ، ايشان را به اين اعمال وادار ميكند.
ايمان همچون نقطه ي سفيديست تا همچون برف زمستاني بر تمام اعضا و جوارحت ننشيند نمي تواني به بهار لبخند بزني ، زمستان مومن همانا فصليست كه در ان ميسازد و اماده ميكند ريشه اصلي خويش را با قدرتي بيشتر و تجديد قوايي بهتربراي رسيدن به اينده اي روشنتر.ياحق