بسم رب المنتظر المهدی
صد مرده زنده میشود از ذکر یا حسین       ارباب ما معلم عیسی‌بن‌مریم است
ولادت حضرت عیسی مسیح علی نبینا و آله و علیه السلام رو تبریک میگم.شعر بالا خودش یک مطلبه.

من رو میشناسی؟منی که هر از چند وقتی برات یک مطلب مینویسم! میشناسی من رو؟؟ خودت رو چی؟ خودت رو میشناسی؟شناسنامه رو ول کن! خودت رو میگم. وجودت رو میگم. چقدر به نقاط قوت و ضعفت آشنا هستی؟ اصلا بذار یکجور دیگه بگم. فرض کن امشب قراره یک مبارزه اساسی با دشمن قسم خورده ما داشته باشی!!! آره همون شیطونی رو میگم که ما رو از بهشت به این دنیا بیرون کرد! آره فرض کن امشب قراره یک مبارزه باهاش داشته باشی ، میدونی موقع جنگ کجات رو نشونه میگیره؟ ضربه رو از کجا شروع میکنه؟

.....
شناخت! عرف! معرفه! شنبه روز عرفه است. روز شناخت. یادتونه اینجا گفتیم که معرفت رو به انسان هدیه میکنند؟ چه زمانی بهتر از این روز؟ که اسمش هم روشه؟؟!؟ باید ظرفمون آماده باشه که همه معرفتها رو توش بریزند. تازه بهترین روز برای پاک کردن ظرف دلمون از گناه هم هست. این روایت رو نگاه کنید:

حضرت آدم که از بهشت اخراج شد چهل روز در بالای کوه صفا گریه میکرد! جبرئیل فرود آمد و پرسید چرا گریه میکنی؟ آدم فرمود: چرا گریه نکنم درحالیکه خدا مرا از جوار رحمتش دور نموده؟ جبرئیل گفت: به درگاه خدا توبه کن و بسوی او بازگرد. آدم پرسید چگونه توبه کنم؟ جبرئیل آدم را در روز 8 ذیحجه به منی برد و شب را در آنجا ماندند و صبح با هم به صحرای عرفات رفتند. جبرئیل لبیک گفتن را به آدم یاد داد و ظهر عرفه او را در عرفات متوقف کرد و کلماتی که از جانب خداوند نازل شده بود به وی آموخت تا توبه کند.(فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیم سوره مبارکه بقره آیه‏37)

همه چیز آماده است! اگه توی این روز بتونیم دعا کنیم که یک ذره معرفت ما رو بالا ببرند میدونید چی میشه؟؟(بحث معرفت رو میتونید بصورت کامل در آرشیو فلسفه آفرینش بخونید)

 خوش به حال اونهایی که توی این روز صحرای عرفات هستند! راستی امام حسین علیه السلام حجشون رو نیمه کاره رها کردند! عرفه در صحرای عرفات حضور داشتند شاید برای اینکه برای ما یادگاری بگذارند. شاید همین حرکت بود که حاجیان صحرای عرفات در این روز به زائران ضریح شش گوشه اباعبدالله الحسین غبطه میخورند! اینجاست که خدا در روز عرفه قبل از حاجیان صحرای عرفات ، به زائران حرم امام حسین علیه السلام توجه میکنه.خوش به حال اونهایی که عرفه کربلا...

ما که سعادت نداشتیم این روز عرفات یا کربلا باشیم اما قربون امام غریب نواز خودمون!! با اجازه روز عرفه در صحن مطهر امام رضا علیه السلام دعاگو هستم.

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من اعوانه و انصاره و شیعته

بسم رب المنتظر المهدی

با آرزوی قبولی طاعات و عبادات همه دوستان در این ایام ، قبل از ادامه بحث معرفت و تسلیم ، تصمیم گرفتم به برخی موارد که دوستان مطرح کردند جواب بدم. ترجیح میدم اول مجدد سئوال رو مطرح کنم و بیشتر با هم سئوال رو باز کنیم.

اگر حدیثی با عقل ناسازگار بود چه باید کرد؟؟ در این پست جوابی به این سئوال دادیم که گویا ناقص بود. برای بررسی بیشتر اول ببینیم جایگاه عقل در دین ما کجاست؟ در اسلام عقل به رسول درونی انسان تشبیه شده است. در روایت هم داریم که هرچه عقل به آن حکم میکند شرع هم به همان حکم میکند!!

از طرفی میدونیم که روایات جعلی فراوانی همانطور که دوستمون فروتن اشاره کردند وارد احادیث ما شده است. بعد از غصب حق خلافت امیرالمومنین علیه السلام و روی کار آمدن افرادی که صلاحیت نداشتند ، احادیث جعلی زیادی برای بالابردن جایگاه آنها ساخته شد. بدعتهایی که خلفا ایجاد کردند هم باید مرجعی قانونی پیدا میکرد پس احادیثی هم برای توجیه این اعمال ساخته شد. حتما اسم ابوهریره رو شنیدید! این آدم پول میگرفت تا احادیث جعلی درست کنه. در کنار اینها، اشتباهات فردی و... رو نیز اضافه کنید.

خوب به ظاهر اینها با گفته قبلی من تناقض دارند! حالا این توضیحات رو بخونید: نکته مهم اینه که ما صرفا به عقل خودمون برای رد یا قبول یک روایت اکتفا نکنیم. احادیثی که از نظر سندیت قابل رد هستند که با مراجعه به متخصصین علوم حدیث مشخص میشند. در اینها هیچ حرفی نیست. احادیثی هم که با قرآن تناقض دارند ، باز تکلیفشون مشخصه اما این وسط یکسری از احادیث به گوش ما میخوره که به نظر از لحاظ سند اشکالی ندارند اما با عقل ما جور درنمیاد. اینجا چه باید کرد؟

پیامبر اکرم (ص) میفرمایند:حدیث آل محمد سخت و دشوار است بطوریکه جز فرشته مقرب الهی یا پیامبر فرستاده شده یا بنده ای که خدا قلبش را نسبت به ایمان مورد امتحان قرار داده است به آن ایمان نمی‌اورند. پس آنچه از احادیث آل محمد به شما رسید و تحمل قلبی آن برایتان آسان بود و با دانسته های شما هماهنگ بود بپذیرید و آنچه دلهای شما نسبت به آن کراهت داشت و با معلومات شما سازگار نبود ، به خدا و رسول و عالم از آل محمد ارجاع دهید بدرستیکه هلاک شونده کسی است که حدیثی برایش نقل کنند و او ظرفیت فهم آنرا نداشته باشد و آنگاه بگوید: قسم به خدا این حدیث نیست چرا که انکار کننده آن کافر است.(1)

ببینید منظور احادیث جعلی و... نیست. اگر حدیثی به کسی مثل من رسید و من در برخورد اول اونرو با عقلم ناسازگار دیدم نباید بلافاصله بگم این حدیث جعلیه! بلکه باید یا سکوت کنم یا (اگه همت داشته باشم) به کسی که علم حدیث داره مراجعه کنم.

امام سجاد میفرمایند:دین خدا با عقلهای ناقص و اندیشه های باطل و معیارهای نادرست بدست نمی‌‌آید و فقط از طریق تسلیم حاصل میگردد. پس هرکس تسلیم ما گردد سالم میماند و هر که به ما اقتدا کند هدایت میشود و هر کس به تشخیص و فهم خود عمل میکند، هلاک میشود و هرکه نسبت به (پذیرش) احادیث ما یا احکام ما در دل احساس سختی کند به آن کس که سبع مثانی و قرآن بزرگ را نازل فرموده ، کافر شده بدون آنکه خود بداند.(2)

باز هم توجهتون رو به این نکته جلب میکنم که همه این موارد در مورد احادیث صحیح بیان شده.

من شخصا یک خاطره از اتکای به عقلم و دونسته‌های ناقصم دارم که فهمیدم نباید به اونها متکی باشم که جهت کوتاه شدن مطلب ، در قسمت نظرات براتون مینویسم. اگه خواستید اونجا بخونید.

سئوال دوست عزیز جناب رهگذر هم تقریبا آماده است که به زودی ارسال میکنم.

1) قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِنَّ حَدِیثَ آلِ مُحَمَّدٍ صَعْبٌ مُسْتَصْعَبٌ لَا یُؤْمِنُ بِهِ إِلَّا مَلَکٌ مُقَرَّبٌ أَوْ نَبِیٌّ مُرْسَلٌ أَوْ عَبْدٌ امْتَحَنَ اللَّهُ قَلْبَهُ لِلْإِیمَانِ فَمَا وَرَدَ عَلَیْکُمْ مِنْ حَدِیثِ آلِ مُحَمَّدٍ ص فَلَانَتْ لَهُ قُلُوبُکُمْ وَ عَرَفْتُمُوهُ فَاقْبَلُوهُ وَ مَا اشْمَأَزَّتْ مِنْهُ قُلُوبُکُمْ وَ أَنْکَرْتُمُوهُ فَرُدُّوهُ إِلَى اللَّهِ وَ إِلَى الرَّسُولِ وَ إِلَى الْعَالِمِ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ وَ إِنَّمَا الْهَالِکُ أَنْ یُحَدِّثَ أَحَدُکُمْ بِشَیْ‏ءٍ مِنْهُ لَا یَحْتَمِلُهُ فَیَقُولَ وَ اللَّهِ مَا کَانَ هَذَا وَ اللَّهِ مَا کَانَ هَذَا وَ الْإِنْکَارُ هُوَ الْکُفْرُ(اصول کافی جلد1 صفحه401)

2) قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ع إِنَّ دِینَ اللَّهِ لَا یُصَابُ بِالْعُقُولِ النَّاقِصَةِ وَ الْآرَاءِ الْبَاطِلَةِ وَ الْمَقَایِیسِ الْفَاسِدَةِ وَ لَا یُصَابُ إِلَّا بِالتَّسْلِیمِ فَمَنْ سَلَّمَ لَنَا سَلِمَ وَ مَنِ اهْتَدَى بِنَا هُدِیَ وَ مَنْ دَانَ بِالْقِیَاسِ وَ الرَّأْیِ هَلَکَ وَ مَنْ وَجَدَ فِی نَفْسِهِ شَیْئاً مِمَّا نَقُولُهُ أَوْ نَقْضِی بِهِ حَرَجاً کَفَرَ بِالَّذِی أَنْزَلَ السَّبْعَ الْمَثَانِی وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ وَ هُوَ لَا یَعْلَمُ(مستدرک الوسائل جلد17 صفحه262)