بسم رب المنتظر المهدی

سلام. قراربود اسناد فدک رو بررسی کنیم. اینجا گفتیم که فدک چه بود و چطور به حضرت زهرا سلام‌‌الله علیها رسید و خلیفه‌ی اول با ادله قراردادن یک حدیث جعلی در مورد فدک مدعی شد. در این پست به بقیه‌ی ماجرا اشاره خواهم کرد. بعد از ادعای ابوبکر ، حضرت زهرا سلام‌الله علیها فرمودند که پیامبر(ص) این زمین را به ایشان بخشیده است ولی ابوبکر نپذیرفت و از حضرت شاهد خواست. حضرت زهرا(س) نیز امیرالمومنین و حسنین علیهم السلام و ام ایمن رو به عنوان شاهد بردند که ابوبکر به دلیل شهادت زن و کودک این شاهدها رو نپذیرفت و فدک رو غصب کرد. اما اشکالات:

الف- فدک ارث نبوده بلکه مالی بوده که پیامبر(ص) به اعتراف اهل سنت (که در پست قبل به آن اشاره شد) سه سال قبل از رحلت پیامبر به حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها بخشیده شده بود.
ب – فدک هرچه که بود در اختیار حضرت زهرا(س) بود و وقتی خلیفه اول مدعی شد طبق حکمی که تمام مسلمانان در قضاوت به آن عمل میکنند(قاعده‌ی تصرف) شاهد و دلیل برای کسی که ادعا میکند لازم و واجب است (الشاهِدُ عَلَی الْمُدَّعی) پس اگر کسی قرار بود شاهدی بیاورد این خلیفه بود نه حضرت زهرا(س). کما اینکه فردای غصب فدک امیرالمؤمنین(ع) در مسجد رو به ابوبکر کردند و فرمودند:اگر کسی ملکی داشته باشد و متصرف باشد و من ادعا کنم که مال من است از من بینه میخواهی یا از او؟ ابوبکر گفت از شما بینه می خواهم. حضرت فرمودند پس چرا از زهرا بینه می خواهی و حال آنکه سه سال کارمندانش در فدک بودند؟
ج- با رد کردن شهادت حضرت زهرا(س) و امیرالمؤمنین(ع) خلیفه با آیات قرآن که در شأن اهل بیت علیهم السلام نازل شده است از جمله آیه‌ی تطهیر که مورد توافق شیعه و سنی است مخالفت کرد.
د- درشیعه ملاک تشخیص صحت هر روایت در مرحله‌ی اول مطابقت یا عدم مطابقت با قرآن است. این روایت مخالف نص صریح آیات قرآن است. در قرآن میفرماید: وَوَرِثَ سُلَیْمَانُ دَاوُودَ (سوره نمل آیه16) پس حضرت سلیمان از داوود نبی ارث برده است. یا آنجا که حضرت زکریای نبی دعا میکند: فَهَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ وَلِیّاً * یَرِثُنِی وَیَرِثُ مِنْ آلِ یَعْقُوبَ وَاجْعَلْهُ رَبِّ رَضِیّاً(سوره مریم آیه5و6) خدایا فرزندی به من عنایت کن که وارث من و آل یعقوب باشد. پس این حدیث مخالف آیات قرآن است و رد میشود.
ه- حدیث جعلی ابوبکر در تمام کتب اهل سنت فقط یک راوی دارد و آن شخص خلیفه‌ی اول است. بخاری در صحیحش از سه طریق روایت را نقل کرده که هر سه به عایشه میرسد و او نیز این روایت را از پدرش نقل کرده. ابن ابی الحدید نیز با تاکید به این موضوع میگوید با بررسی منابع عامه، معلوم میشود این روایت را حتی زنهای رسول الله نیز نمیدانستند چرا که از قول عایشه نقل میکند بعد از رسول خدا همسرانشان عثمان‌بن عفان را نزد ابوبکر فرستادند جهت مطالبه‌ی ارثیه که عایشه به آنها گفت چرا از خدا نمیترسید؟مگر نمیدانید پیامبران ارث نمیگذارند؟ سئوال اینجاست که وقتی پیامبر(ص) این سخن را فرمودند فقط ابوبکر در محل حاضر بود که کسی جز او این روایت را نقل نکرده است؟ و آیا از همسران حضرت فقط عایشه آنهم از قول پدرش به این مسأله واقف بود؟
و- دلیل دیگری بر رد این امر برخورد خلیفه‌ی دوم با مسأله‌ی فدک است. در صحیحین آمده که در زمان عمر بین امیرالمؤمنین و ابن عباس بر سر فدک اختلاف پیش آمد که امیرالمؤمنین میفرمودند این زمین در زمان پیامبر(ص) به فاطمه(س) بخشیده شده و ابن عباس میگفت ارث پیامبر(ص) است و من وارث اویم! برای حل دعوا به پیش عمر رفتند و عمر از اظهار نظر خودداری کرد و گفت حل این مسأله را به خودتان واگذار میکنم. اگر ارث نگذاشتن درست و صحیح باشد چرا خلیفه‌ی دوم از رویکرد خلیفه‌ی اول دفاع نکرد؟ یاقوت حموی در مجمع البلدان میگوید چون در زمان خلیفه‌ی دوم وضعیت اقتصادی مسلمانان بهتر بود از این رو خلیفه تصمیم گرفت فدک را به ورثه پیامبر(ص) بازگرداند.
ز- نکته‌ی آخری که بهش اشاره میکنم اینکه چرا اموال پیامبر(ص) به همسرانش ارث رسید؟ که دلیل دفن ابوبکر و عمر در کنار رسول خدا(ص) رو اینطور توجیه میکنند که در مکانی دفن شدند که به دخترانشان ارث رسیده! اگر ارثی نمیامند چطور دختران خلیفه‌ی اول و دوم ارث بردند؟

جالب اینجاست که این زمین بارها دست به دست چرخیده است. اول از همه ابوبکر آنرا غصب کرد. بعد از عمر، عثمان آنرا به مروان داد و در دست بنی امیه بود تا عمرابن عبدالعزیز این سرزمین را به فرزندان حضرت زهرا(س) بازگرداند. این سرزمین در دست بنی فاطمه بود تا یزیدابن عبدالملک مروان دوباره آنرا غصب کرد و بعد در تصرف بنی امیه بود تا احمد سفاح نخستین خلیفه عباسی آنرا برگردانید لکن منصور دوانقی برای مرتبه سوم آنرا غصب کرد. گویند مهدی عباسی پسر منصور به اهل بیت برگردانید و بعد پسرش هادی غصب کرد و چون مامون خلیفه شد مجلسی تشکیل داد و از علما دعوت کرد و آنگاه قضیه فدک را مطرح نمود و کاملا روشن شد که فدک ملک زهرا بوده است.در همان مجلس نوشت که فدک را به اولاد فاطمه برگردانید و عوایدش به دستور امام رضا به مصارفش میرسید بعد هم در دست حضرت جواد بود تا آنکه متوکل عباسی آنرا غصب کرد و تا این زمان همینطور بحال غصب باقی است. اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

بسم رب المنتظر المهدی
ای کاش فدک این همه اسرار نداشت             ای کاش مـدیــنـه در و دیـــوار نداشت
فــریـاد دلِ مـحــسـن زهــرا ایـن است             ای کاش در سوخته مسمار نداشت

سلام. ما بچه شیعه‌ها که همیشه این شعر رو شنیدیم، میدونیم فدک چیه؟ میتونیم از حق غصب شده‌ی حضرت زهرا سلام الله علیها در برخورد با مخالفین اهل بیت دفاع کنیم؟ اگه موافق باشید راجع به ماجرای فدک کمی صحبت کنیم.

فدک سرزمین حاصلخیزی بود که در فاصله‌ی حدود 170 کیلومتری مدینه. درآمد سالیانه‌ای حدود بیست و چهار هزار(بنا به قولی هفتاد هزار) دینار داشت که برای هر کسی میتونست وسوسه‌انگیز باشه. این سرزمین نزدیک قلعه‌ی خیبر بود و طبق اتفاق نظر مورخین شیعه و سنی بعد از فتح خیبر، یهودیان دچار ترس شدند و این سرزمینها رو به مسلمین بخشیدند تا در امان باشند. بعد از این قضیه آیه‌ی 6 سوره‌ی مبارکه حشر نازل شد که اموالی که بدون جنگ و خونریزی به مسلمانان میرسید رو فیء نامید و اونها رو متعلق به پیامبر(ص) اعلام کرد. وَمَا أَفَاءَاللهُ عَلَی رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَیْهِ مِنْ خَیْل وَلاَ رِکَاب وَلَکِنَّ اللهَ یُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَی مَنْ یَشَاءُ وَاللهُ عَلَی کُلِّ شَیْء قَدِیرٌ. و در آیه‌ی بعد هم مصارفش مشخص شد که این اموال در دست پیامبر و اهل بیتش باید باشد جهت کمک به یتیمان و مستمندان و در راه ماندگان. بعد از نزول آیه 38 سوره‌ی روم "فآتِ ذَا القُربی حَقَّه" جبرئیل نازل شد و فرمود:"فدک را به فاطمه ببخش". در تفاسیری از  اهل سنت، بعد از ذکر این آیه نقل کردند که:" لَما نُزِلَت وَ اتِ ذاالقُربی حَقًهُ دَعَا النًبِی (ص) فاطِمَةَ فَاَعطاها فَدَکَ الکَبِیرَ " هنگامیکه آیه نازل شد ، پیامبر(ص) فاطمه را فرا خواند و فدک را به او بخشید. (احمد ثعلبی در تفسیرالبیان ، جلال الدین سیوطی در جلد چهارم تفسیر خود از ابی سعید خدری ، حاکم ابوالقاسم حسکانی در تاریخ خود ، ابن کثیر در تاریخ خود ، شیخ سلیمان بلخی در باب 39 ینابیع المودة از تفسیر ثعلبی وجمع الفوائدو عیون الاخبار) این قضیه سه سال قبل از رحلت پیامبر(ص) بود و در طی این مدت حضرت زهرا(س) درآمد فدک رو بین فقراء تقسیم میکردند. بعد از رحلت حضرت رسول(ص)، خلیفه‌ی دوم خطاب به خلیفه‌ی اول گفت اگر فدک در دست آنها باشد با تقسیم درآمد بین فقرا، در دلها نفوذ میکنند. این بود که ابوبکر با استناد به حدیث جعلی که به پیامبر نسبت داد " نَحْنُ مَعاشِرَ الَانْبِیاء لا نُورث ما تَرَکْناهُ صَدَقَة" ما پیامبران ارث نمیگذاریم و آنچه از ما باقی میماند صدقه است، به سراغ حضرت صدیقه‌ی طاهره سلام الله علیها اومد و به اسم گرفتن حقوق بیت المال فدک رو مطالبه کرد. حضرت زهرا سلام الله علیها در خطبه‌ی فدکیه‌ی خودشون این حدیث جعلی رو رد میکنند. انشاءالله در پست بعد، هم استدلال حضرت صدیقه‌ی طاهره سلام الله علیها در رد این روایت و هم استدلال روایی بر اساس روایات خود اهل سنت رو خواهم نوشت. . اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

پ.ن.1: فکر کردم که بیشتر از همه، چی میتونه حضرت زهرا(س) رو خوشحال کنه؟ دیدم تمام سختیهای حضرت برای دفاع از امیرالمؤمنین(ع) بود. باید معرفتمون بالا بره تا بهتر بشه دفاع کرد. اینجا آسمون اول رو نوشتم. در ادامه پیامبر(ص) میفرمایند: سپس به آسمان دوم رفتم. ملائک آنجا نیز درخواستی مثل آسمان اول داشتند. از آنها پرسیدم آیا شما، ما را به حقیقت معرفتمان میشناسید؟ پاسخ دادند: چگونه نشناسیم درحالیکه شما برگزیدگان خدا از میان خلقش و خُزَّانُ عِلْمِهِ وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ الْعُظْمَى خزانه‌داران علمش و ریسمان محکمش و حجت بزرگ او هستید، شما پایگاه و جایگاه و اساس علم و دانشید. فَأَقْرِئْ عَلِیّاً مِنَّا السَّلَام پس سلام ما را به علی برسان. (بحارالانوار جلد40 صفحه56) این مطالب رو برای این جدا جدا مینویسم که به نظر خودم هر عبارتی که در این معرفی وجود بیان شده، یک هفته تفکر لازم داره! اینکه علم اول و آخر نزد پروردگار تعالی هست و خزانه‌دار این علم اهل بیت علیهم السلام هستند. اینکه ریسمان محکم الهی که باید بهش تمسک جست اهل بیت علیهم السلام هستند و...

پ.ن.2: تا آخر فاطمیه وبلاگ سیاه پوشه. نوای وبلاگ رو هم عوض کردم.
پ.ن.3:داغ مادر به تنهایی سخت است، نکند من هم غمی بر غمهایش بیفزایم...
پ.ن.4: یادش به خیر پارسال شب شام غریبان فاطمیه‏اول مهمان صاحب عزا شدم. چه مهربان است امیرالمؤمنین