بسم رب المنتظر المهدی

سلام. میخواستم راجع به حزب الله لبنان بنویسم که خدا را هزاران مرتبه سپاس پیروزی شیعیان رقم خورد و کمی سمت و سوی مطلبم رو تغییر داد. خداوند در قرآن در سوره مبارکه بقره آیه 249 میفرماید: "کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثیرَةً بِإِذْنِ اللَّه" چه بسیار سپاه اندک که به اذن خداوند بر سپاهیان کثیر غلبه نموده اند. و امروز دیدیم آنها که به گفتار خداوند ایمان دارند چطور مورد عنایات پروردگار قرار میگیرند. حدیثی که در مطالب قبلی برایتان ذکر کرده بودم را آخر این مطلب هم جهت یادآوری درج میکنم.

اما مطلب امروز: چگونه میتوان تشنگی در خویش ایجاد کرد؟ تشنگی به امام غائب از نظر روحی فداه. بهترین جوابها رو از دوستان گرفتم. بله! برای ایجاد تشنگی نیاز به شناخت و معرفت است و این معرفت و شناخت میباشد که باعث محبت میشود. حالا این سئوال مطرح میشه که آیا معرفت اکتسابی هست یا عنایتی؟؟ بحثهای زیادی درباره این موضوع انجام شده اما چیزی که همه بزرگان به اون اعتقاد دارند اینه که معرفت یک امر عنایتی هست و خداوند و معصومین علیهم السلام هستند که ظرف هر کس رو به اندازه ظرفیتش از این معرفت (که گفتیم موجب محبت است) پر میکنند.

پس ما در اولین قدم باید ظرف گدایی دست بگیریم و بخواهیم که کاسه ما رو هم پر کنند. کار زیاد سختی نیست فقط نیاز داره که تصمیم بگیریم.(به قسمت آرشیو محبت اهل بیت علیهم السلام رجوع کنید)

قدم بعدی که شاید مهم ترین قدم در این راه حساب میشه افزایش ظرفیت و بزرگ کردن ظرف گداییمونه! هر چی بتونیم گنجایش این ظرف رو بیشتر کنیم معرفت بیشتری کسب میکنیم و وجودمون از محبت امام علیه السلام بیشتر پر میشه. این معرفت و محبت بیشتر هم برای ما زیبا و دلنشینه و هم وظیفه و تکلیف ما رو بیشتر میکنه. اگه درست استفاده کردیم ، باز هم ظرفمون بزرگتر میشه و اگر اشتباه استفاده کردیم....

همه ما لااقل مدعی هستیم که همه کاسه به دست درب خانه معصومین علیهم السلام منتظر عنایت نشستیم پس باید قدم دوم رو برداریم. چه باید کرد؟؟ یک جمله ساده که همتی بالا میطلبد: ترک گناهان و انجام واجبات. به قول بزرگان: به آنچه میدانید عمل کنید.

این صلوات بر حضرت صاحب العصر و الزمان روحی فداه رو با هم مطالعه کنیم و به عباراتش خوب دقت کنیم تا ببینیم که حضرت باقی مانده الهی هستند و صفات معصومین ما قبلشان همه در ایشان متجلی است همینها هم میتونه برای ما ایجاد تشنگی کنه، راستی اگه شما هر روز اوصاف یک شخص محبوب و بزرگ رو بشنوید دوست ندارید ایشون رو زیارت کنید؟

(این رو توی پرانتز خدمتتون عرض میکنم. ترک گناه و انجام درست واجبات هم از عهده من و امثال من به تنهایی بر نمیاد پس باید برای انجام اینها هم از خودشون کمک بگیریم. توسل به ائمه بهترین راه برای رسیدن به تشنگی است.)

اللهم صل و سلم على صاحب الدعوة النبویة و الصولة الحیدریة و العصمة الفاطمیة و الحلم الحسنیة و الشجاعه الحسینیة و العبادة السجادیة و المآثر الباقریة و الآثار الجعفریة و العلوم الکاظمیة و الحجج الرضویة و الجود التقویه و النقاوة النقویه و الهیبة العسکریة و الغیبة الهیه القائم بالحق و الداعی إلى الصدق الإمام أبی القاسم الولی المنتظر المهدی (المصباح الکفعمی صفحه 711)

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من اعوانه و انصاره و شیعته

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حدیثی که قول داده بودم جهت یادآوری تکرار کنم:

فَلَمَّا سَمِعَ ذَلِکَ رَسُولُ اللَّهِ ص غَشِیَهُ مَا کَانَ یَغْشَاهُ عِنْدَ نُزُولِ الْوَحْیِ عَلَیْهِ مِنْ تَعْظِیمِ أَمْرِ اللَّهِ تَعَالَى ثُمَّ سَرَى عَنْهُ وَ قَدْ أُنْزِلَ عَلَیْهِ إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ  قَالَ یَا عَبْدَ اللَّهِ بْنَ سَلَامٍ إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ نَاصِرُکُمُ اللَّهُ عَلَى الْیَهُودِ الْقَاصِدِینَ بِالسُّوءِ لَکَ وَ رَسُولُهُ إِنَّمَا وَلِیُّکَ وَ نَاصِرُکَ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ صِفَتُهُمْ أَنَّهُمْ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ أَیْ وَ هُمْ فِی رُکُوعِهِمْ ثُمَّ قَالَ یَا عَبْدَ اللَّهِ بْنَ سَلَامٍ وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا  مَنْ تَوَلَّاهُمْ وَ وَالَى أَوْلِیَاءَهُمْ وَ عَادَى أَعْدَاءَهُمْ وَ لَجَأَ عِنْدَ الْمُهِمَّاتِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ إِلَیْهِمْ فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ  جُنْدَهُ هُمُ الْغالِبُونَ  لِلْیَهُودِ وَ سَائِرِ الْکَافِرِینَ أَیْ فَلَا یَهُمَّنَّکَ.

پس شنیدم که رسول خدا را فراگرفت آنچه او را فرامیگرفت هنگام نزول وحی به خاطر تعظیم در برابر فرمان خدا سپس این حالت جریان یافت و نازل شد بر او "بدرستیکه سرپرست شما خدا و رسول او و کسانیکه ایمان آوردند و نماز را برپا میدارند و زکات میدهند درحالیکه در رکوع هستند ، میباشند" پس فرمود یا عبدالله به درستیکه ولی شما خداست و یاری کننده شما بر یهود که قصد بد برای تو و رسول او کرده اند خداست. همانا سرپرست و یاری کننده تو کسانی هستند که ایمان آورده اند ، کسانی که صفتشان این است که نماز را برپا میکنند و زکات میدهند در حالیکه در حالت رکوع هستند. یعنی در رکوع نمازشان. سپس فرمود ای عبدالله کسی که خدا و رسولش و آنان که ایمان آوردند را دوست بدارد و کسانیکه آنها را دوست دارند دوست بدارد و دشمن بدارد دشمنان آنها را در امور مهم پناه ببرد به خداوند سپس به آنها پس به درستیکه حزب الله ، سپاهیانش پیروز میشوند بر یهود و سایر کافرین یعنی غمی برایشان نیست.

متن کامل حدیث بالا رو میتونید از اینجا بخونید

بسم رب المنتظر المهدی

سرمایه محبت زهراست دین من                من دین خویش را به دو دنیا نمیدهم

شِیعَتُنَا یَفْرَحُونَ بِفَرَحِنَا وَ یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا همانا شیعیان ما با شادی ما شاد میشوند و با غم ما غمگین.

مظلومیت آنچنان بر وجود تو سایه افکنده است که یادت بی اراده و ناگزیر ، آتش بر خرمن وجود می‌افکند و خاطره‌ات بغض را در گلو میشکند. با ولادتت گرچه جهان معنا گرفت ، هدف و غایت آفرینش تحقق یافت و فضیلت جامه تسلیم پوشید ، با ولادتت اگر چه راز سر به مهر پاکی و عصمت گشوده گشت و چشم جهان زنان از ظلمت فقدان اسوه و الگو ، به نور خیره کننده وجود نمونه و بی همتای تو روشنی یافت ، با ولادتت اگر چه پارسایی تولد یافت ، نجابت جوانه زد ، عشق شکوفه کرد ، فدا کاری جان گرفت ، مادری و زن بودن افتخار شد و رایحه ایثار در جهان پیچید ، و وفاتت اگرچه وفات این همه بود و بی تردید رحلت نور، ولیکن آن مظلومیت هیجده ساله که بر تو گذشت ، وفات و تولد را بر ما یکسان کرد. یاد تو با هر بهانه ای – وفات یا ولادت – بغض را در گلویمان میشکند و جگرمان را آتش میزند. چرا پیامبر در تولد حسین گریست و آب دیدگانش را با مهر متبرک لبانش بر گلوی حسین جاودانه کرد؟ چه رازی بود در ولادت حسین؟ چرا مولای عاشقان علی علیه السلام در ولادت باب الحوائج بر دست و بازوانش بوسه زد و گریست؟

اسراری اینگونه است آنچه در ولادت تو نیز ما را میگریاند در آن خانه کوچک، رازی به وسعت تاریخ نهفته است. چنان مظلومیتی بر آن خانه کوچک سایه گسترده است و چنان جراحتی بر آن قلب آفرینش فرود آمده است و چنان زخمی بر آن جگر تاریخ نشسته است که هیچ حادثه ای هم نمیتواند دلهای شیعیان، طواف کنندگان آن حرم خداوند را مسرور دارد.

آری آن مظلومیت نیلی که بر چهره تو نشسته بود ، نمیگذارد لبخند بر چهره نه تشیع و نه اسلام که حتی انسانیت بعد از تو بنشیند. به هرحال آن در ، بر آن پهلو شکسته است، چه تفاوت دارد که در وفاتت این خاطره عرش سوز و جگر خراش را تداعی کنیم یا در ولادتت؟

مهم این است که تو مظلوم بزرگترین جنایت تاریخ واقع گشته ای (و خدا لعنت کند مسببان آن جنایت را) مهم این است که صبر لایتناهی خدا در جانکاه‌ترین حادثه آفرینش در تو به تجلی نشسته است. مهم اشکهای علی است و لرزش گونها هایش به هنگام شستشوی پیکر تو ، مهم گریه های دادخواه و اشکهای ظلم برانداز توست و سر بر دیوار نهادن علی و زار زدن علی ، مهم صبر توست در مصائب علی و صبر علی است در مصائب تو و از همه مهمتر تشییع شبانه و مظلومانه پیکر توست.

همه بر سر مزار عزیزشان عقده دل وا میکنند اما آن کس که قبری برای عزیزش نمیشناسد چطور؟ او بغضش را با خود به کجا میتواند ببرد؟ کجا میتواند عقده دل بگشاید؟ این است مظلومیت تو و به تبع ، مظلومیت شیعیان تو. کجا گریه کنند عاشقان تو بر مصائب تو؟ کجا اشک بریزند دلدادگان تو بر مظلومیت تو؟ و کجا ضجه بزنند فرزندان تو در فقدان تو؟ این است مظلومیت تو و به تبع مظلومیت شیعیان تو.

و این است که : یاد تو به هر بهانه‌ای – وفات یا ولادت – بغض را در گلویمان میشکند و جگرمان را آتش میزند. (برگرفته از کتاب خدا کند تو بیایی استاد سیدمهدی شجاعی با اندکی تلخیص و تصرف)

میلاد با سعادت ام ابیها ، حضرت صدیقه کبری سلام الله علیها بر فرزند برومندش حضرت صاحب العصر و الزمان روحی و ارواحنا لتراب مقدمه فداء ، شیعیان آن حضرت علی الخصوص بانوان گرامی فرخنده و مبارک باد. انشاءالله که همه بتوانیم با الگوگیری از زندگی آن حضرت مدارج رشد و تعالی را به سرعت طی کنیم.