"بسم رب المنتظر المهدی"

یا ایها العزیز مسنا و اهلنا الضر و جئنا ببضاعة مزجاة فاوف لنا الکیل و تصدق علینا ان الله یجزی المتصدقین

ساعتی بیش به شام نمانده است و دستان مهربان مهر آهسته مشعلها را از بام آسمان برمیچیند تا دوباره در اقیانوس افق فرو رود. آرام آرام غباری تاریک دارد بر این کویر تفتیده پرده میگسترد. هنوز خورشید نیمه رمقی دارد . این را پرتوها نوید میدهند اما... اما گویا دیگر امیدی نیست. این جمعه نیز رو به پایان است.

نمیدانم دردم چیست؟ چرا التهاب قلبم آرام نمیگیرد؟ چرا شور دلم صبور نمیشود؟؟ چرا در تب و تابم؟ چرا بی تابم؟ انگار بنای سینه ام در حال فروریختن است! اما نه!!!! تمام وجودم چشم شده و گوشه گوشه این برهوت را میکاود . به امیدی ، تمنای نویدی ، شاید بشارتی...

گاه درنگ نیست. برخیزیم. من و تو ، ما و شما!!!! مگر چقدر دشوار است؟ بیایید با هم باشیم.

دیروز حدیثی دیدم که برایتان نقل میکنم:

قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع شِیعَتُنَا الْمُتَبَاذِلُونَ فِی وَلَایَتِنَا الْمُتَحَابُّونَ فِی مَوَدَّتِنَا الْمُتَزَاوِرُونَ فِی إِحْیَاءِ أَمْرِنَا الَّذِینَ إِنْ غَضِبُوا لَمْ یَظْلِمُوا وَ إِنْ رَضُوا لَمْ یُسْرِفُوا بَرَکَةٌ عَلَى مَنْ جَاوَرُوا سِلْمٌ لِمَنْ خَالَطُوا (کافی ج2 ص236)

فقط قسمتی که دوست داشتم همه دوستان توجه کنند را ترجمه میکنم: الْمُتَزَاوِرُونَ فِی إِحْیَاءِ أَمْرِنَا

امیرالمؤمنین میفرمایند شیعیان ما برای احیاء امر ما یکدیگر را زیارت میکنند.

این خصلت شیعیان چقدر در ما وجود دارد که داعیه شیعه و انتظار داریم؟

گفتم انتظار!!!! میدانی چقدر دوریم از این جنونگاه؟؟!! اما عشق است دیگر، بگذار بگویم آنچه که به دل میآید با مولایمان را:

مولا جان!!

نمیدانم میدانی این روزها چه میگذرد به سراپرده محبت تو؟ دلم را میگویم، همانی که زیور عشق به گردنش آویختی و حلقه بندگی به گوشش انداختی. همانی که تک درختی خواستیش که تنها او باشد و آسمان تو. همانی که از ظلمت گناه آوردیش در تشعشع عشق. همانی که در جنگل سرخوردگی آنگاه که درندگان گمگشتگی سخت به دنبالش بودند ، صید تو شد ، همانی که... چه میگویم؟؟

مگر میشود ندانی؟؟!

 مگر میشود ریشه عشق مرا از مزرعه ضمیرت بیرون آری؟ مگر میشود این حباب سرگردان را به سختی صخره ها بسپاری؟ نه! غیر ممکن است... پس بال پرنده امیدم را به تیر یأس نشکن!

تخم خرسندی را بکار در گلدان خیالم. آخر کلبه یقینم را موریانه تردید ویران میکند بی نسیم شفاعت تو! برکه توکلم میخشکد بی رود رعایت تو!

 من میمیرم بدون تو ، میشکنم ، ترک میخورم ، ای همه آرزویم ، ای آشیان کبوتر خیال من، ای همه قیل و قال من!... آری.

 همه های و هوی من از ان است که دلبسته این کویم. تو خود گفتی بیا به سویم. نگفتی؟

پس چرا دوری؟

چرا مهجوری؟؟

ما کجا و واحه حیرانی؟؟ ما کجا و شام شیطانی؟؟ ما کجا و سیاهی زمستانی؟؟

مولای من!

من اگر دری دیگر کوبیده بودم، اگر ضریح حریمی دیگر بوسیده بودم ، اگر خبری دیگر شنیده بودم و اگر به هوای دیگری پریده بودم که اینجا نمی‌آمدم.

اصلا... اصلا تو را نمیشناختم. نامی از تو نمیبردم. دل من دخیل به تو بسته . از اغیار رسته و مقابل تو نشسته است.

بنازم به بزم محبت که آنجا!!!

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من اعوانه و انصاره و شیعته

یا علی

محمدعلی

http://groups.yahoo.com/group/iranislam

بسم رب المنتظر المهدی

راههاى ایجاد محبت

5- بیان فضیلت‏حب آل پیامبرصلى الله علیه وآله

فعال ساختن کانال تبلیغ محبت اهل بیت‏علیهم السلام، در جذب دیگران اثردارد. گفتن و مطرح کردن خوبیهاى آنان مؤثر است. به عنوان یک دستورکار، باید فضیلت، آثار و برکات محبت اهل بیت‏علیهم السلام را بصورت پیوسته‏طرح کرد. به هر حال در عده‏اى اثر مى‏گذارد و مردم به دنبال یک موج‏تبلیغاتى در رسانه‏ها یا مراکز فرهنگى، به سمت و سویى گرایش مى‏یابند.در این باره احادیث فراوان است. به عنوان نمونه: پیامبر اکرم‏صلى الله علیه وآله فرمود:

الا و من مات على حب آل محمد مات شهیدا،.

الا و من مات على حب آل‏محمد مات مغفورا له،.

الا و من مات على حب آل‏محمد مات مؤمنا مستکمل الایمان،.

الا و من مات على حب آل‏محمد بشره ملک الموت بالجنة،.

الا و من مات على حب آل‏محمد فتح‏له‏فى‏قبره بابان‏الى‏الجنة،.

الا و من مات على حب آل محمد جعل الله قبره مزار ملائکة‏الرحمة... (بحارالانوار، ج‏23، ص‏232) .

هر کس با محبت آل محمد بمیرد، شهید مرده است، آمرزیده مى‏شود، باتوبه مى‏میرد، با ایمان کامل مى‏میرد، فرشته مرگ او را به بهشت مژده‏مى‏دهد، در قبرش دو در به روى بهشت گشوده مى‏شود، قبر او زیارتگاه‏فرشتگان رحمت الهى مى‏شود.

چنین روایاتى فراوان است. ذکر اینها دلها را تکان مى‏دهد و شیفته‏اهل‏بیت‏علیهم السلام مى‏سازد. از جمله نکاتى که در فضیلت این محبت در روایات‏فراوان آمده است اینهاست:

- حب اهل بیت، اساس دین و نظام دین است.

پیامبر اکرم‏صلى الله علیه وآله: «اساس الاسلام حبى و حب اهل بیتى‏»، (کنز العمال، ج‏12، ص‏105).

امام باقرعلیه السلام: «حبنا اهل البیت نظام الدین‏»، (امالى شیخ طوسى، ص‏296).

- حب اهل بیت، حب خداست

پیامبر اکرم‏صلى الله علیه وآله: «من احبنا فقد احب الله و من ابغضنا فقد ابغض الله‏»، (امالى صدوق،ص‏386) ; در زیارت جامعه کبیره نیز مى‏خوانیم: من احبکم فقد احب الله

- حب اهل بیت، حب رسول خداست

پیامبر اکرم‏صلى الله علیه وآله: «... من احب هولاء فقد احبنى و من ابغضهم فقد ابغضنى‏»، (تاریخ دمشق‏«ترجمة الامام الحسین‏»، ص‏91).

- حب اهل بیت، هدیه الهى است.

امام باقرعلیه السلام: «انى لاعلم ان هذا الحب الذى تحبونا لیس بشى‏ء صنعتموه ولکن الله صنعه‏»، (المحاسن، ج‏1، ص‏246).

- حب اهل بیت، برترین عبادت است.

امام صادق‏علیه السلام: «حبنا اهل البیت افضل عبادة‏»، (المحاسن، ج‏1، ص‏247) .

- حب اهل بیت، باقیات الصالحات است.

امام صادق‏علیه السلام: «لاتستصغروا مودتنا، فانها من الباقیات الصالحات‏»، (مناقب ابن شهرآشوب، ج‏4، ص‏215).

پس وقتى حب اهل بیت‏علیهم السلام این همه فضیلت دارد، باید ظرف دل را ازمحبت آنان پر کرد و عشقها و علاقه‏ها را نثار آنان نمود که شایسته‏ترین‏افراد براى دوست داشتن و عشق ورزیدن‏اند و ارزش دل به عنوان یک‏ظرف، بستگى به محتواى محبتى دارد که در آن است. قیمت انسان، به‏عشقى است که در ظرف دلش جاى مى‏گیرد. هر چه آن معشوق و محبوب،ارزشمندتر و نفیس‏تر باشد، انسان هم قیمتى‏تر و پربهاتر مى‏شود.

رسول خداصلى الله علیه وآله فرمود: اى مردم! پیوسته مودت ما خاندان را داشته‏باشید و از آن جدا نشوید، هر کس خدا را در حالى ملاقات کند که مودت مارا داشته باشد، با شفاعت ما وارد بهشت مى‏شود. (بحارالانوار، ج‏27، ص‏193) .

ادامه دارد...

 http://groups.yahoo.com/group/iranislam/