سلام گرامي

چه نا مرد بودند كه بر صورت زهراي مرضيه سيلي زدند

در گذرگاه زمان
خيمه شب بازي دهر
با همه تلخي وشيريني خود مي گذرد
عشقها مي ميرند
رنگها رنگ دگر ميگيرند
و فقط خاطره هاست
كه چه شيرين و چه تلخ
دست نخورده به جا مي ماند