سلام.خيلي خوشحالم كه با اينكه بلاگمون متوقف شد با اين حال فراموش نکرديم همديگه رو.
ميخواستم بيام واسه خداحافظي که کامنتتونو ديدم.
ميگن مسافرم! مسافر کربلا!
نه قدمي برداشتم براي رفتن و نه تو فکرش بودم.
از اضطراب هيچي نمي فهمم!
فقط دلم به دعاي شما دوستان گرمه.
کربلا حرمت داره.ترسم اينه نرم و بيام دوباره همين باشم!
دعامون کنيد.خيلي خيلي زياد.
هر دعاي خيري که ميشه براي يه زائر مستاصل کرد!
حلالمون کنيد...
