منظور اينه كه نيازي به چهل و اين حرفا نيست. خوب آدم بعضي وقتا ميخواد يه كاري كرده باشه ولي اين كارا نيست كه آدمو به خدا مي رسونه بلكه نيتجه اي كه ازش حاصل ميشه. خدا هميشه در دسترسه نيازي به مبارزه نيست. فقط بايد آروم باشيم و به صداي اون در درون مون گوش بديم اون هميشه با ما صحبت مي كنه و مارو هدايت مي كنه. بهترين كار اينه كه بيشتر از اين كه به شدن ها و انجام كارهاي طولاني فكر كنيم بودن رو تمرين كنيم. بودن يعني زندگي در حضور خدا. لازم نيست كار زيادي بكنيم هر چي بيشتر تلاش كنيم بيشتر ازش دور مي شيم. كافيه كه تمام كارها رو با نام اون به خاطر اون در حضور اون انجام بديم و اين نياز به تمرين مستمر داره.

زنده و پايدار باشي.