باز دارد دل نوايي مي شود
بغضهايم نينوايي مي شود
باز هم تاريخ غم تکرار شد
چشم خونين فلک بيدار شد
پرده ها و شعرهاي محتشم
بر در و ديوار مي پاشند غم
کوچه ها بوي محرم مي دهند
تکيه ها تصويري از غم مي دهند
ياد عاشورا جگر خون مي کند
سرو را چون بيد مجنون مي کند
با خدا عباس وقتي دست داد
هر دو دست خويش را از دست داد
شاه عشقي که وزيرش مرده بود
باز بازي را ز دشمن برده بود
بر سر ِ ني نينوازي کرد و رفت
با اساس کفر، بازي کرد و رفت
ابرها اي ابرها ياري کنيد
با دو چشم من عزاداري کنيد