بسم رب المنتظر المهدی

گفتم بعضی روزها فرق میکنه.... گفت همه‌ی روزهای خدا مثل هم هستند!
گفتم بعضی روزها قدمها رو بیشتر حساب میکنند.... گفت ما که هر قدمی برداشتیم حساب نکردند!
گفتم حساب و کتاب رو ما نمیفهمیم، ما باید به وظیفه عمل کنیم، تو بندگی چو گدایان به شرط مزد نکن --  که خواجه خود روش بنده پروری داند.... گفت باید آدم ببینه تا یقین پیدا کنه!
گفتم هنرش ندیدنه، الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْب، چشمت یه چیزی بگه اما دلت یقین داشته باشه که خوب خدایی بالاسرمون هست.... گفت این حالت مدتهاست با منه، تغییرش سخته!
گفتم سخت محال نیست! این روزها یه یاعلی بگو و شروع کن.... گفت همه‌ی روزهای خدا مثل هم هستند! 

سلام. به نظر شما روزهای خدا همه مثل هم هستند؟ شده تا حالا بعضی روزها احساس بهتری نسبت به روزهای دیگه داشته باشید؟ منظورم احساس نزدیکی بیشتر به خداست... احساسی که فکر کنید این روزها بهتر میشه با خدا بود؟!؟ در قرآن بعضی روزها رو بصورت جداگانه ازشون نامبرده : وَ اذْکُرُوا اللَّهَ فی‏ أَیَّامٍ مَعْدُودات (سوره بقره آیه203) "خداوند را در ایام خاصی یاد کنید." یا در آیه 28 سوره حج میفرماید: یَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ فی‏ أَیَّامٍ مَعْلُومات. شبهایی هم مثل شبهای قدر هستند که جزء زمانهای خاص خدا هستند. این زمانها حتما یک برتری خاصی دارند که درقرآن به اونها اشاره‌ی خاص شده. اینکه این ایام معلوم چه روزهایی هستند انشاءالله در پستهای بعد بیشتر توضیح میدم اما الآن در آستانه‌ی یکی از این ایام خاص خداوند هستیم. وَ واعَدْنا مُوسى‏ ثَلاثینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعینَ لَیْلَة (سوره اعراف 142) "ما با موسی 30 شب را وعده کردیم که 10 روز به آن افزودیم تا زمان وعده‌ی با پروردگارش به 40 شب تکمیل شد" روایات میگه این 30 شب ، 30 شب ماه ذیقعده هستند و اون 10 روز اضافه شده، 10 روز اول ماه ذی‌الحجه که به روز عرفه و عید قربان ختم میشند. در اصطلاح به این 40 روز چله‌ی کلیمیه میگند و از مجربترین اوقات برای عبادت به حساب میاد.

خود ماه ذیقعده هم که ماه توبه و استغفار هست. نماز یکشنبه‌ی این ماه از مهمترین اعمال برای توبه‌ هست که اگه خاطرتون باشه پارسال اینجا شرحش رو نوشتم.

در روایات داریم گناهها و حسنات در ماههای حرام(مثل ذیقعده) مضاعف حساب میشند. اعراب جاهلی هم در این ماهها جنگ رو حرام میدونستند... راستی ما از اونها هم بدتر هستیم که بخواهیم با گناه به جنگ خدا بریم؟

این ماه، ماه امام رضا علیه السلام هم هست... اول ماه ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها خواهر این بزرگوار، 11 ماه میلاد خود حضرت ، 23 ماه روز زیارتی مخصوصه‌ی امام رضا و به روایتی روز شهادت ایشون.

ماه امام رئوف و دعوت خدای مهربون برای توبه و چهل روزی که به دهه‌ی اول ذیحجه که بهترین روزهای خدا هستند ختم میشه ، میتونه بهترین بهانه باشه برای یک شروع دوباره... در این ایامی که با بقیه‌ی روزها فرق میکنند یه یاعلی بگیم و دوباره از اول شروع کنیم... مطمئن هستم نه نمیگه که خودش به پیامبرش فرموده که: قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ(سوره زمر آیه53) "به آنان که (گناه) اسراف بر نفس خویش کردند بگو که هرگز از رحمت خدا ناامید نباشند که همانا به درستی خداوند همه‌ی گناهان را خواهد بخشید و به درستی که او بسیار آمرزنده و مهربان است" پس یه یا علی! یا علی! اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

پ.ن.1: میلاد کریمه‌ی اهل بیت(سلام الله علیها) رو خدمت برادر بزرگوارش و شما دوستان عزیز تبریک میگم. نوای وبلاگ رو به این مناسبت عوض کردم: ای امامِ عشق من، امام رضا چشم تو روشن!

پ.ن.2: دعا کنید همه توفیق داشته باشیم در یکشنبه‌های این ماه اون نماز یکشنبه رو بخونیم.