بسم رب المنتظر المهدی

یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلیمٍ (سوره شعراء آیه 88-89)

داشتم مناجات امیرالمؤمنین علیه السلام رو گوش میکردم... خدایا به تو پناه میبرم در آن روزی که هیچ چیزی برای ما سودی نداره جز قلبی سلیم. پس یک چیزی سود داره دیگه!! قلب سلیم... گفتم برم ببینم این قلب سلیم چیه و چطور میشه بهش رسید! لااقل اگه توی این ماه بزرگ بتونم یاد بگیرم و علمش رو پیدا کنم که قلب سلیم چیه و چطور میشه بهش رسید ، یک قدم جلوتر از پارسال هستم.

وقتی روایاتی که در این تفسیر این آیه بود رو نگاه کردم دیدم در تعریف قلب سلیم فرمودند: قلبی سلیم است که خدایش را ملاقات کند درحالیکه در آن غیر از محبت خدا چیزی نباشد!! قَالَ سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیمٍ  قَالَ الْقَلْبُ السَّلِیمُ الَّذِی یَلْقَى رَبَّهُ وَ لَیْسَ فِیهِ أَحَدٌ سِوَاه (اصول کافی جلد2 صفحه16) عجب!! خب گفتنش آسونه اما رسیدن بهش سخته. قبل از اینکه به راههاش برسیم بهتره اول خود قلب رو بشناسیم. ببینیم قلب چطور چیزیه؟ ماله کیه؟ کجاست؟ چیه؟ همه قطعا این روایت معروف رو شنیدیم که میفرماید: قلب حرم خداست. در حرم خدا غیر خدا را راه ندهید. وَ قَالَ الصَّادِقُ ع الْقَلْبُ حَرَمُ اللَّهِ فَلَا تُسْکِنْ حَرَمَ اللَّهِ غَیْرَ اللَّهِ (بحارالانوار جلد67 صفحه25) اما یک روایت قشنگتر دیدم که این رو براتون مینویسم.

یک روز حضرت داوود علی نبینا و آله و علیه السلام با خدا مناجات میکرد و میفرمود برای هر پادشاهی یک خزانه‌ای وجود داره! پس خزانه‌ی تو کجاست؟ خداوند فرمود: برای من خزانه‌ای وجود داره که از عرش عظیمتر است، وسیع تر از زمین است، از بهشت معطرتر است، از ملکوت زینتش بیشتر است، زمین این خزانه معرفت است، آسمانش ایمان است، خورشیدش شوق است، ماه آن محبت است، ابرهایش عقل است، بارانش رحمت است، میوه‌ی آن اطاعت است و آن 4 درب دارد، علم و حلم و صبر و رضا!! و همانا این خزانه‌ی الهی قلب است! قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص نَاجَى دَاوُدُ رَبَّهُ فَقَالَ إِلَهِی لِکُلِّ مَلَکٍ خِزَانَةٌ فَأَیْنَ خِزَانَتُکَ قَالَ جَلَّ جَلَالُهُ لِی خِزَانَةٌ أَعْظَمُ مِنَ الْعَرْشِ وَ أَوْسَعُ مِنَ الْکُرْسِیِّ وَ أَطْیَبُ مِنَ الْجَنَّةِ وَ أَزْیَنُ مِنَ الْمَلَکُوتِ أَرْضُهَا الْمَعْرِفَةُ وَ سَمَاؤُهَا الْإِیمَانُ وَ شَمْسُهَا الشَّوْقُ وَ قَمَرُهَا الْمَحَبَّةُ وَ سَحَابُهَا الْعَقْلُ وَ مَطَرُهَا الرَّحْمَةُ وَ أَثْمَارُهَا الطَّاعَةُ وَ ثَمَرُهَا الْحِکْمَةُ وَ لَهَا أَرْبَعَةُ أَبْوَابٍ الْعِلْمُ وَ الْحِلْمُ وَ الصَّبْرُ وَ الرِّضَا أَلَا وَ هِیَ الْقَلْبُ (بحارالانوار جلد67 صفحه59)

حالا دیگه کمی شرم وجودم رو گرفت... توی خزانه‌ی خدا محبت غیر خدا؟ خانه‌ای که قراره محبت امیرالمؤمنین علیه السلام و فرزندانش قرار بگیره محبت کس دیگه‌ای باشه؟ محبت چیز دیگه‌ای باشه؟ انگار باید تحقیق رو ادامه بدم. شنیدم که فرمودند 4 محبت اگر از دل بیرون بره ، محبت خدا در دل آدم جای میگیره و اون 4 محبت رو انشاءالله در پستهای بعد بهش میپردازیم.(البته بعد از ذکر فضائل امیرالمؤمنین در پست بعدی) بیایید در شبهای این ماه عزیز بعد از دعا برای فرج مولایمان امام زمان روحی و ارواحنا لتراب مقدمه فداء ، از خدا بخواهیم که محبت خودش و اولیاءاش رو در دلمون زیاد کنه و دلمون رو از محبت غیرش پاک کنه!! یا علی (اگه تونستید نوای وبلاگ رو هم گوش کنید)

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

بسم رب المنتظر المهدی

عجب صاحبخونه‌ی مهربونی!! هرچی نشستم با خودم فکر کردم و سعی کردم یک صاحبخونه‌ی اینجوری پیدا کنم نشد!!! وقتی یک مهمونی در پیش داریم – بستگی به اهمیتی که داره – از چند وقت قبلش خودمون رو براش آماده میکنیم! اما میزبان فقط یک کارت دعوت برامون میفرسته و بقیه کارها به عهده‌ی خودمونه. اما عجب میزبانی داریم ما آدمها و خودمون حواسمون نیست. دقیقا دو ماه دیگه تا مهمونی خدا وقت باقیه ، خیلی از ما میذاریم تا مهمونی شروع بشه و بعد خودمون رو آماده کنیم غافل از اینکه داریم مهمونی رو از دست میدیم!

پس بیایید از همین امروز خودمون رو آماده کنیم برای اون مهمونی... لازم نیست زیاد هم به خودمون سختی بدیم ، میزبان خودش همه‌ی ابزار رو فراهم کرده! دو ماه رجب و شعبان ماههایی هست که خدا برای آماده شدن ما درنظر گرفته. ماه رجب یکی از اوقات دعاست که حتی در زمان جاهلیت هم مردم منتظر این ماه بودند که دعا کنند!! شب اول ماه که از 4 شبی است که در اون توصیه به شب زنده داری شده و روز نیمه‌ی این ماه از محبوبترین روزها نزد خداست. بگذریم... فقط یک روایت درباره‌ی این ماه مینویسم و ما بقی با خودتون. از مراقبات این ماه به خاطر داشتن این روایته که به حدیث "ملک داعی" مشهوره. پیامبر اسلام (ص) میفرمایند:خداوند در آسمان هفتم فرشته‌ای دارد به نام "داعی". هنگامی که ماه رجب میاید این فرشته هرشب این ماه تا صبح میگوید: خوشا به حال تسبیح کنندگان خدا ،‌خوشا به حال فرمانبرداران خدا. خداوند فرموده همنشین کسی هستم که با من همنشینی کند ، فرمانبردار کسی هستم که فرمانبردار باشد و بخشنده‌ی خواهان بخشایش هستم. ماه ، ماهِ من ، بنده ، بنده‌ی من و رحمت ، رحمتِ من است! هرکسی در این ماه من را بخواند او را اجابت میکنم و هرکس از من بخواهد به او میدهم و هرکس از من هدایت بخواهد او را هدایت میکنم. این ماه را رشته‌ای بین خود و بندگانم قرار دادم که هرکس آن را بگیرد به من میرسد.

وقتی این روایت رو خوندم.... اگه تا قیامت به خاطرِ شکر این مژده سجده کنیم باز هم کمه! فکر کنید خدا میگه همنشین کسی میشم که با من همنشینی کنه!! من کجا و همنشینی با بزرگان؟ حالا تکلیف کسی که در این ماه همنشین کس دیگه ای باشه چیه؟ خدا داره با بنده‌اش قرار میذاره ، حالا ضایع نیست ما کلاس بذاریم و سرقرار حاضر نشیم؟؟ روز قیامت دو دسته رو صدا میزنند! یک ندا ، ندای "اَیْنَ الْفاطِمیّون" هست و ندای دیگه ندای "اَیْنَ الرّجَبیّون" بیاید سعی کنیم در این دو گروه قرار بگیریم.

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

پ.ن. : 1- به اعمال این ماه یک نگاهی بندازید ، نماز شب اول ماه ، نماز سلمان روز اول و... 2- این ماه یکی از ماههای زیارتی آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام هست. رفتید پابوس آقا من رو هم فراموش نکنید ، برای تبَرُّک و اینکه گفتم این ماه ، ماه مناجاته ، مناجات بعد از زیارت آقا علی ابن موسی الرضا رو برای نوای وبلاگ انتخاب کردم. 3- میخوام با خدا توی این ماهها آشتی کنم! کسی رو بهتر از سفینة النجاة میشناسید برای واسطه قرار دادن؟ آخرین قسمت عکسهای کربلا رو در ادامه‌ی مطلب ببنید. یا علی

السَّیِّدُ عَلِیُّ بْنُ طَاوُسٍ فِی الْإِقْبَالِ، عَنِ النَّبِیِّ ص أَنَّهُ قَالَ إِنَّ اللَّهَ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى نَصَبَ فِی السَّمَاءِ السَّابِعَةِ مَلَکاً یُقَالُ لَهُ الدَّاعِی فَإِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَجَبٍ یُنَادِی ذَلِکَ الْمَلَکُ کُلَّ لَیْلَةٍ مِنْهُ إِلَى الصَّبَاحِ طُوبَى لِلذَّاکِرِینَ طُوبَى لِلطَّائِعِینَ وَ یَقُولُ اللَّهُ تَعَالَى أَنَا جَلِیسُ مَنْ جَالَسَنِی وَ مُطِیعُ مَنْ أَطَاعَنِی وَ غَافِرُ مَنِ اسْتَغْفَرَنِی الشَّهْرُ شَهْرِی وَ الْعَبْدُ عَبْدِی وَ الرَّحْمَةُ رَحْمَتِی فَمَنْ دَعَانِی فِی هَذَا الشَّهْرِ أَجَبْتُهُ وَ مَنْ سَأَلَنِی أَعْطَیْتُهُ وَ مَنِ اسْتَهْدَانِی هَدَیْتُهُ وَ جَعَلْتُ هَذَا الشَّهْرَ حَبْلًا بَیْنِی وَ بَیْنَ عِبَادِی فَمَنِ اعْتَصَمَ بِهِ وَصَلَ إِلَیَّ