سلام. میدونستم از مشهد که برگشتم باید سوغاتی بیارم. یک مطلب گرفتم که تقدیم میکنم به همه دوستانی که دوست دارند پیشرفت کنند.(به ماجراش گیر ندید. به نتیجه‌اش نگاه کنید.)

تازه از زندان آزاد شده بود. پای حرفهاش نشستم! خلافکار نبود. چکهاش برگشت خورده بود و راهی زندان شده بود.پرسیدم آخه چرا؟ تو که وضعت بد نبود!! گفت آره. پدر خدا بیامرزم میگفت همیشه یک دفتر حساب داشته باش. دخل و خرج روزت رو ثبت کن. ببین چقدر درآوردی و چقدر خرج کردی ، اگه دیدی دخلت با خرجت جور در نمیاد برو دنبال علتش. اما من گوش نکردم. فکر میکردم هر روز رو یادم هست دیگه! بعدش هم آخر سال یک حساب کتاب کلی انجام میدم و همه چیز حل میشه. غافل از اینکه شریکم که خیلی هم باهم رفیق بودیم بدون خبر من هر روز از دخل و سرمایه‌ام برمیداشت و من متوجه نمیشدم. وقتی هم که فهمیدم دیگه کار از کار گذشته بود. چکهام برگشت خورد!! تازه اولهاش رفتم پیش چند نفر که آبرو و اعتبار داشتم و اونها پادرمیونی کردند و چند وقتی آبروم حفظ شد اما بعد از چند وقت اعتبارم رو پیش اونها هم از دست دادم و دیگه کار از کار گذشت. پرسیدم: اگه الآن برگردی به چند سال قبل چیکار میکنی؟ گفت: مثل برادرم که حرف گوش داد ، همه درآمدهای روزانه‌ام رو ثبت میکنم. خرجهام رو هم مینویسم. اگه روزی کم آوردم فرداش بیشتر تلاش میکنم که جبران کنم نه اینکه بذارم آخر سال بشه و ببینم که بدبخت شدم. کاسب موفق کسیه که هر روزش رو ثبت کنه و ببینه نسبت به روز قبلش کجاست!!!!

چند ثانیه روی حرفها فکر کنیم! یک کاسب موفق اگه میخواد موفق باشه هر روزش رو حساب میکنه. یک دفتر داره که توش مینویسه هر روز چقدر بدست آورده و چقدر از دست داده. من و تو چی؟ آیا این کار رو انجام میدیم؟ آیا میدونیم که هر روز چقدر به دست آوردیم و اون شریک نامردمون چقدر از دارائیهامون رو ازمون دزدیده؟ وقتی به روزهای خودم نگاه میکنم میبینم همش دارم ضرر میدم و فقط و فقط معصومین علیهم السلام هستند که آبروی آدم رو خریدند که تا امروز سرپا موندم. اگه یکروزی این  اعتبار هم تموم بشه چیکار باید بکنم؟؟

این هم سوغات مشهد برای اونهایی که واقعا دنبالش هستند. بیاید از همین امروز یک دفتر برداریم و همه کارهای روزمون رو ثبت کنیم. چندتا دروغ میگیم؟ چندتا غیبت میکنیم؟ چقدر چشممون هرجا که دلش میخواد میره؟ از اون ور چقدر به نمازمون اهمیت دادیم؟ توی روز چقدر کار مورد رضایت خدا انجام دادیم؟

آخر روز هم بشینیم و محاسبه کنیم که مثبت شدیم یا منفی؟ امروز رو با دیروزمون مقایسه کنیم که پیشرفت کردیم یا پسرفت؟! امیرالمؤمنین علیه السلام میفرمایند: وای بر کسی که دو روزش شبیه هم باشه. پس اگه پسرفت کنیم که دیگه هیچی!!! هفته مون رو جمع کنیم و با هفته قبل مقایسه کنیم. ماهمون! سالمون! اون وقت میشه خیلی از چیزها رو فهمید. میشه فهمید که چه روزهایی ، چه هفته‌هایی ، چه ماههایی اون شیطان نامرد که شریک نفسمون شده ،بیشتر از دارئیهامون دزدیده. اون وقت میشه براش راهکار پیدا کرد. میشه جلوش رو گرفت. به شرطی که بفهمیم دخلمون با خرجمون جور درنمیاد.به شرطی که بیدار باشیم. اصلا شاید بتونیم به جایی برسیم که شراکتمون رو باهاش به هم بزنیم ، نفسمون رو از اماره به مطمئنه تغییر بدیم. راستی امروز من اعتبارم پیش ائمه علیهم السلام چقدر تغییر کرده؟ بیشتر شده یا کمتر؟ ما چقدر به حرف معصومین گوش میدیم؟ مگه نگفتند حاسبوا…. به حساب خود رسیدگی کنید قبل از آنکه به حساب شما(در قیامت) رسیدگی شود؟ پس بیایید شروع کنیم. اگه خراب شد عیبی نداره اما میگیم ما شروع کردیم. قرار نیست همه کارهای بدمون رو یک روزه ترک کنیم اما قراره که شروع کنیم(بقیه‌اش میشه پر حرفی! در خانه اگر کس است یک حرف بس است) یا علی

بسم رب المنتظر المهدی
صد مرده زنده میشود از ذکر یا حسین       ارباب ما معلم عیسی‌بن‌مریم است
ولادت حضرت عیسی مسیح علی نبینا و آله و علیه السلام رو تبریک میگم.شعر بالا خودش یک مطلبه.

من رو میشناسی؟منی که هر از چند وقتی برات یک مطلب مینویسم! میشناسی من رو؟؟ خودت رو چی؟ خودت رو میشناسی؟شناسنامه رو ول کن! خودت رو میگم. وجودت رو میگم. چقدر به نقاط قوت و ضعفت آشنا هستی؟ اصلا بذار یکجور دیگه بگم. فرض کن امشب قراره یک مبارزه اساسی با دشمن قسم خورده ما داشته باشی!!! آره همون شیطونی رو میگم که ما رو از بهشت به این دنیا بیرون کرد! آره فرض کن امشب قراره یک مبارزه باهاش داشته باشی ، میدونی موقع جنگ کجات رو نشونه میگیره؟ ضربه رو از کجا شروع میکنه؟

.....
شناخت! عرف! معرفه! شنبه روز عرفه است. روز شناخت. یادتونه اینجا گفتیم که معرفت رو به انسان هدیه میکنند؟ چه زمانی بهتر از این روز؟ که اسمش هم روشه؟؟!؟ باید ظرفمون آماده باشه که همه معرفتها رو توش بریزند. تازه بهترین روز برای پاک کردن ظرف دلمون از گناه هم هست. این روایت رو نگاه کنید:

حضرت آدم که از بهشت اخراج شد چهل روز در بالای کوه صفا گریه میکرد! جبرئیل فرود آمد و پرسید چرا گریه میکنی؟ آدم فرمود: چرا گریه نکنم درحالیکه خدا مرا از جوار رحمتش دور نموده؟ جبرئیل گفت: به درگاه خدا توبه کن و بسوی او بازگرد. آدم پرسید چگونه توبه کنم؟ جبرئیل آدم را در روز 8 ذیحجه به منی برد و شب را در آنجا ماندند و صبح با هم به صحرای عرفات رفتند. جبرئیل لبیک گفتن را به آدم یاد داد و ظهر عرفه او را در عرفات متوقف کرد و کلماتی که از جانب خداوند نازل شده بود به وی آموخت تا توبه کند.(فَتَلَقَّى آدَمُ مِنْ رَبِّهِ کَلِماتٍ فَتابَ عَلَیْهِ إِنَّهُ هُوَ التَّوَّابُ الرَّحیم سوره مبارکه بقره آیه‏37)

همه چیز آماده است! اگه توی این روز بتونیم دعا کنیم که یک ذره معرفت ما رو بالا ببرند میدونید چی میشه؟؟(بحث معرفت رو میتونید بصورت کامل در آرشیو فلسفه آفرینش بخونید)

 خوش به حال اونهایی که توی این روز صحرای عرفات هستند! راستی امام حسین علیه السلام حجشون رو نیمه کاره رها کردند! عرفه در صحرای عرفات حضور داشتند شاید برای اینکه برای ما یادگاری بگذارند. شاید همین حرکت بود که حاجیان صحرای عرفات در این روز به زائران ضریح شش گوشه اباعبدالله الحسین غبطه میخورند! اینجاست که خدا در روز عرفه قبل از حاجیان صحرای عرفات ، به زائران حرم امام حسین علیه السلام توجه میکنه.خوش به حال اونهایی که عرفه کربلا...

ما که سعادت نداشتیم این روز عرفات یا کربلا باشیم اما قربون امام غریب نواز خودمون!! با اجازه روز عرفه در صحن مطهر امام رضا علیه السلام دعاگو هستم.

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من اعوانه و انصاره و شیعته