بسم رب المنتظر المهدی

به نصفه راه رسیدیم. نصفه ماه خدا و تولد سبط اکبر امام حسن علیه السلام! چون بحث مربوط به تسلیم بود کمی به تأخیر انداختمش تا امشب که میلاد امام حسن علیه السلام هست براتون بنویسم و کمی آسونتر حرف بزنم. دومین شرط داشتن معرفت صحیح رو تسلیم عنوان کردیم که یک پست راجع به اون نوشتیم. قرار بود به این سئوال جواب بدیم که حالا که در زمان غیبت هستیم باید چیکار کنیم؟ یک کلام معروفه که همه شنیدیم و سئوالیه که عثمان العمری از امام زمان عج میکند و در جواب حضرت مینویسند: به راویان احادیث ما رجوع کنید.(1) یعنی ما باید به روایات اهل بیت علیهم السلام رجوع کنیم و باید مطیع مطلق احادیث اهل بیت باشیم اما ممکنه سئوال بوجود بیاد.

سئوال: اگه یک حدیث با عقل سازگار نبود باید چیکار کنیم؟؟

جوابی که من بهش رسیدم این بود که اول عقلهای ما ناقصه پس به صرف اینکه روایتی با عقل ما سازگار نبود نمیشه ردش کرد. امام صادق علیه السلام میفرمایند: هر کلمه از سخن ما بر هفتاد معنا دلالت میکند که خودمان از عهده آنها برمیاییم(2)(یعنی فقط ما معنای همه وجوه آنرا میفهمیم). پس با این حساب تکلیف ما چیه؟؟ فکر کنم این حدیث امام صادق علیه السلام خیلی روشن کننده هست: شخصی خدمت حضرت میرسد و میگوید فدای شما شوم شخصی نزد ما از جانب شما میاید و به ما از شما امر و خبری عظیم را میگوید (مطلب آنقدر سنگین است که) سینه‌های ما نسبت به قبول آن تنگی میکند تا جاییکه آنرا تکذیب میکنیم. حضرت فرمودند: آیا از جانب ما برای شما حدیث نقل نمیکند؟ روای میگوید: بله. حضرت میفرمایند: آیا میگوید شب روز است و روز شب؟ روای میگوید نه! حضرت میفرمایند آن احادیث را به خود ما ارجاع دهید چون اگر تکذیبش کنید ما را تکذیب کرده‌اید.(3)

چیزی که من از این روایت میفهمم اینه که اگه مطلبی هم برای ما سنگین بود یا به قول معروف با عقل ما سازگار نبود حتی مثل اینکه بشنویم روز شبه و شب روزه ، به صرف همین مطلب اونرو رد نکنیم بلکه لااقل در مقابلش سکوت کنیم و به متخصص فن رجوع کنیم. شاید روزی عقلمون رسید و مطلب رو درک کردیم.(در مطلب بعدی باز هم ادامه بحث رو پیگیری میکنم)

اما تسلیم. حرفی که میخواستم بزنم اینه. امام حسن علیه السلام یکی از غریبترین امامان ما هستند. امتحان مردم زمان امام حسن (ع) هم یکی از سختترین امتحانات بوده. در زمان امام حسین علیه السلام حق و باطل برای همه افراد مشخص بود. جبهه حق و باطل هم مشخص بود اما در زمان امام حسن علیه السلام ، امام با شخصی صلح کردند که سالیان سال بر بالای منبر به پدرشون امیرالمومنین علیه السلام ناسزا میگفت. تا حالا فکر کردیم که اگه ما اون موقع بودیم چه میکردیم؟؟ آیا این عمل با عقل ما جور درمیومد؟ فقط اونهایی از این امتحان سلامت بیرون اومدند که با عقل خودشون حرکت امام رو نسنجیدند و تسلیم محض بودند در مقابل حضرت. یا کاری که امام رضا علیه السلام انجام دادند و اومدند ولی عهد حاکم ظالم زمان خودشون شدند. ما امروز باید از سرگذشت گذشتگان درس بگیریم.

فکر کنیم که امام زمان عج تشریف بیارند. به ما بگند بلند شو و از این ساختمون 20 طبقه خودت رو بنداز پایین، یا همون قضیه معروف تنور! ما با عقل خودمون برخورد میکنیم یا تسلیم میشیم؟؟

پس در کنار دعا برای تعجیل امام زمان عج دعا بکنیم که خداوند ظرفیت شناخت و معرفت امام و همچنین توفیق تسلیم بودن در مقابل فرامین ایشون رو به ما عنایت بکنه و تمرینش هم از همین اعمال روزانه ماست، از برخورد با گناهان و تسلیم شدن دربرابر نفس یا کلام خدا و کلام معصومین علیهم السلام. هنوز 15 روز دیگه شیطان دربنده! دعا کنیم که فرصتها رو از دست ندیم.

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من اعوانه و انصاره و شیعته

1)أَمَّا الْحَوَادِثُ الْوَاقِعَةُ فَارْجِعُوا فِیهَا إِلَى رُوَاةِ حَدِیثِنَا(وسائل الشیعه جلد27 صفحه 140)

2) إِنَّ الْکَلِمَةَ مِنْ کَلَامِنَا لَتَنْصَرِفُ عَلَى سَبْعِینَ وَجْهاً لَنَا مِنْ جَمِیعِهَا الْمَخْرَجُ(بحارالانوار جلد2 صفحه 184)

3) قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع جُعِلْتُ فِدَاکَ إِنَّ الرَّجُلَ لَیَأْتِینَا مِنْ قِبَلِکَ فَیُخْبِرُنَا عَنْکَ بِالْعَظِیمِ مِنَ الْأَمْرِ فَیَضِیقُ بِذَلِکَ صُدُورُنَا حَتَّى نُکَذِّبَهُ قَالَ فَقَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع أَ لَیْسَ عَنِّی یُحَدِّثُکُمْ قَالَ قُلْتُ بَلَى قَالَ فَیَقُولُ لِلَّیْلِ إِنَّهُ نَهَارٌ وَ لِلنَّهَارِ إِنَّهُ لَیْلٌ قَالَ فَقُلْتُ لَهُ لَا قَالَ فَقَالَ رُدَّهُ إِلَیْنَا فَإِنَّکَ إِنْ کَذَّبْتَ فَإِنَّمَا تُکَذِّبُنَا(بحارالانوار جلد3 صفحه187)

http://groups.yahoo.com/group/iranislam/

بسم رب المنتظر المهدی

یک چهارم مهمونی هم تموم شد! راستی به این اندازه به خدا نزدیک شدیم یا باز داریم توبه و بازگشت رو به عقب میندازیم؟ باز داریم میگیم حالا بذار شبهای قدر بیاد! دیگه توبه میکنم و برمیگردم. قول میدم توی اون شبها دیگه عهدم رو با خدا محکم کنم!!! حواسمون باشه اسیر این نفس مسوفه نشیم که هی کار امروز رو به فردا میندازه.

داشتیم شرایط و نوع کسب معرفت صحیح رو با هم بررسی میکردیم تا بتونیم به فلسفه خلقتمون برسیم(پستهای گذشته در آرشیو فلسفه آفرینش جمع آوری شده است) در دو پست قبلی دیدیم که باید معرفت صحیح بدست بیاریم و این معرفت جز از طریق اهل بیت علیهم السلام بدست نمیاد. در این پست میخوام از تسلیم بودن صحبت کنم. تا حالا شده یک حدیثی ، حرفی ، حکمی به گوشمون بخوره و باوجود اینکه میدونیم درسته اما انجامش برامون سخت باشه؟ خوب اشکال کار کجاست؟ اشکال اینه که تسلیم محض نیستیم و تا تسلیم نباشیم نمیتونیم به معرفت برسیم. امام صادق علیه السلام میفرمایند: بدرستیکه شما از صالحین نخواهید بود مگر اینکه معرفت داشته باشید و معرفت نخواهید داشت تا اینکه تصدیق کنید(باور داشته باشید) و تصدیق نمیکنید و باور ندارید تااینکه تسلیم باشید.(1)

پس میبینیم که تسلیم شدن نسبت به اهل بیت شرط تصدیق کردن اونهاست و تصدیق کردن هم شرط داشتن معرفته و داشتن معرفت هم پیش شرط عمل صالح و عبادته. خوب کسی که این شرایط رو نداشته باشه اصلا مومن نیست دین ما ، دینی که خدا ازش راضیه اسلامه اسلام هم از ریشه تسلیم هست و اگر کسی تسلیم نباشه ایمان نداره چنانچه فرمودند: هیچ فردی مومن نخواهد بود مگر اینکه خدا و رسولش و همه امامان و امام زمانش را بشناسد و به آن حضرت ارجاع دهد(در کارها به امام زمانش رجوع کند) و در برابر او تسلیم باشد.(2) خوب ممکنه اینجا این سئوال در ذهنها ایجاد بشه که حالا که امام زمان ما روحی فداه غایب هستند چه باید کرد؟ جواب این سئوال رو انشاءالله در پست بعدی میدیم.

یک اشاره دیگه هم بکنم که تسلیم یعنی پذیرفتن به دل! و صد البته به عمل. امام صادق علیه السلام میفرمایند: اگر کسانی خداوند را که شریکی ندارد عبادت کنند و نماز برپادارند و زکات دهند و حج روند و در ماه مبارک رمضان روزه بگیرند (حواسمون رو کمی جمع کنیم) سپس باوجود اینها نسبت به چیزی که خدا یا رسول او انجام داده‌اند بگویند که چرا خلافش را انجام نداده‌اند ، یا حتی این احساس را در دلشان داشته باشند مشرک میشوند. سپس این آیه را قرائت نمودند: "نه! قسم به خداوندت که ایمان نخواهند آورد تا آنکه در اختلافاتشان تو را حاکم کرده و پذیرفتن حکم تو برایشان سخت نباشد و کاملا تسلیم باشند." سپس حضرت فرموند: برشما باد که تسلیم شوید.(3)

اصلا اثبات هم نمیخواد که با تسلیم بودن به معرفت و بعدش به هدف خلقت میتونیم برسیم فکر میکنم مشخص باشه که اگه تسلیم محض فرامین اماممون باشیم به همه جا میرسیم. اما یک لحظه فکر کنیم ببینیم آیا واقعا ما تسلیم اهل بیت هستیم؟ آیا توی خیابونهای شهرمون که داریم راه میریم حواسمون به خواسته و انتظار امام زمانمون از ما هست؟ آیا وقتی به یک گناه میرسیم تسلیم خواسته امام زمانمون میشیم یا اینکه تسلیم نفس و شیطانمونیم و دل امام زمانمون رو میشکونیم؟ هیچ وقت دیر نیست. بیایید توی این ایام با هم قرار بذاریم که سعی کنیم ، تمرین کنیم که تسلیم بشیم. این روزها شیطان دربنده!! اگه این روزها هم نتونیم که دیگه....

1) عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِنَّکُمْ لَا تَکُونُونَ صَالِحِینَ حَتَّى تَعْرِفُوا وَ لَا تَعْرِفُوا حَتَّى تُصَدِّقُوا وَ لَا تُصَدِّقُوا حَتَّى تُسَلِّمُوا(اصول کافی جلد1 صفحه 181)

2) َ أَدْنَى مَعْرِفَةِ الْإِمَامِ أَنَّهُ عِدْلُ النَّبِیِّ إِلَّا دَرَجَةَ النُّبُوَّةِ وَ وَارِثُهُ وَ أَنَّ طَاعَتَهُ طَاعَةُ اللَّهِ وَ طَاعَةُ رَسُولِ اللَّهِ وَ التَّسْلِیمُ لَهُ فِی کُلِّ أَمْرٍ وَ الرَّدُّ إِلَیْهِ وَ الْأَخْذُ بِقَوْلِه(بحارالانوار جلد4 صفحه54)

3) قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لَوْ أَنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللَّهَ وَحْدَهُ لَا شَرِیکَ لَهُ وَ أَقَامُوا الصَّلَاةَ وَ آتَوُا الزَّکَاةَ وَ حَجُّوا الْبَیْتَ وَ صَامُوا شَهْرَ رَمَضَانَ ثُمَّ قَالُوا لِشَیْ‏ءٍ صَنَعَهُ اللَّهُ أَوْ صَنَعَهُ رَسُولُ اللَّهِ ص أَلَّا صَنَعَ خِلَافَ الَّذِی صَنَعَ أَوْ وَجَدُوا ذَلِکَ فِی قُلُوبِهِمْ لَکَانُوا بِذَلِکَ مُشْرِکِینَ ثُمَّ تَلَا هَذِهِ الْآیَةَ فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّى یُحَکِّمُوکَ فِیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فِی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلِیماً ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع عَلَیْکُمْ بِالتَّسْلِیم(اصول کافی جلد 1 صفحه 390)