بسم رب المنتظر المهدی
هر قلب به شیوه قبله گاهی دارد هر قبله برای خود خدایی دارد
امــا ز مـیـان کــعــبـه فـرمـود خـدا ایوان نـجف عجب صفایی دارد
نمیدانی که دل زودتر از تو رسیده به آن سرزمین یا تویی که بعد از رسیدن ، به دنبال دل میگردی! عجب وادی سرگردانی عجیبی است اینجا.... ندایی از درون میشنوی: فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوى! آری! اینجا نجف است و امشب ، شب شهادت بهانه‌ی خلقت آسمان و زمین... نمیدانی حرکت کنی یا صبر کنی تا مراسم کفن و دفن تمام شود؟!؟ نکند مولا... اما حرکت میکنی! از درب مقابل ایوان طلا وارد میشوی... بی اختیار نگاهت به نام درب ورودی میفتد! باب الامام الرضا!! دلت کمی آرام میگیرد! وارد میشوی... السلام علیک یا امین الله فی خلقه... السلام علیک یا امیرالمؤمنین! عجب آرامشی دارد این بارگاه! عجب معنویتی به همراه دارد! گویا خود حضرت از سوگواران پذیرایی میکنند و ایشان هستند که عزاداران را به آرامش دعوت میکنند.... و عجب... عجب غربتی دارد این حرم! چه سفره‌ی پر برکتی برای عزادارن مهیاست... افسوس که هنوز ظرفمان کوچک است! حال چه باید کرد؟ سر به سجده میگذاری و خدایت را شکر میکنی.
از شیعیان شیر یزدانم تو را شکر از پیروان شاه مردانم تو را شکر
سرزمین نجف! همان سرزمینی که بلندترین بلندی جهان بود و به خاطر طوفان نوح خود را خرد نمود تا کسی ادعا نکند که میتواند از خشم خدا به دامان نجف پناه ببرد! یک زمین و این همه ادب؟ همین است که رسالت پیامبران از همینجا آغاز میشود و امیرالمؤمنین از خداوند میخواهد که قبرش را در این سرزمین قرار دهد.
خیبر شدیم و قلعه‌ی دل را تو کنده‌ای ما زنده‌ایم از ید خیبر گشای تو
و بزرگانی که در این صحن و سرا هستند هر کدام میتوانستند به تنهایی صاحب بقعه و بارگاه شوند اما خاک شدن در پیش مولا لذتی بس عظیم تر دارد برای آنان که اهل معنا هستند... سر سلسله‌ی آنان حضرت آدم و نوح که کنار امیرمؤمنان جای دارند و بزرگانی چون علامه حلی ، شهید مصطفی خمینی، مقدس اردبیلی ، ملا احمد نراقی ، شیخ انصاری ، مرحوم کمپانی، شیخ عباس قمی ، محدث نوری ، میرزای نائینی ، سید ابوالحسن اصفهانی ، آخوند خراسانی ، آیت الله خویی ، علامه شرف الدین ، شیخ شوشتری ، شیخ طوسی ، سیدمهدی بحرالعلوم رحمة الله علیهم و بسیاری دیگر از بزرگان.
آماده میشوی برای مسجد سهله!! وقتی نام جمکران دلت را هوایی میکند ، دیدن سهله برایت فوق تصور است... خانه‌ی حضرت خضر نبی و محل سکونت حضرت بعد از ظهور. اعمال مسجد ممکن است تمام شود اما دل برای همیشه آنجا جا میماند...
و حال مسجد کوفه... مسجدی که در دایره‌ی لغات جا نمیگیرد و چه زیباست مقام آدم که خدا توبه‌اش را به خاطر قسم به ولی نعمتانمان پذیرفت... الهی ْ یَا حَمِیدُ بِحَقِّ مُحَمَّد... و محل ضربت امیرالمؤمنین... تَهَدَّمَتْ وَ اللَّهِ أَرْکَانُ الْهُدَى... و محل سجده‌های شبانه‌ی حضرت... اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ الْأَمَانَ یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِیم...
و قبرستان وادی السلام... قبرستانی که ارواح تمام مؤمنین بعد از مرگ به آنجا میروند و مزار آیت الحق، آیت الله العظمی سید علی قاضی رحمة الله علیه! نفس یک شاگرد کوچک امیرالمؤمنین علیه السلام چنین میکند... عجب مولاییست مولای ما امیرالمؤمنین علیه السلام!
در اعــتـــکــاف کــنـــج ایــــوان طـــلایــم آواره ی راه نـــجـــف تـــا کــربـــلایــم
هر لحظه‌ی شهر نجف اسباب خیر است برپاست هرشب سجده و ذکر و ثنایم
بـعـد از سه روز اعــتـکافــم حــس نمودم غــرق عـــنــایـت بود دســـتان دعـایم
دیــدم پر از بــرگ گـل یـاس سفـید است آن کــوچه باغی کـه سرمـیزد صدایم
تا ایــنکـه نــور بنـــدگی بر چهـره‌ام خورد فــهمــیـدم از شـهــر اهــالـی ولایـم
خدایا تو را سپاس که ما را از اهالی شهر ولایت امیر مؤمنان قرار دادی... چه زود گذشت این سه روز اعتکاف در نجف و اینک...شب آخر... شب جدایی... شب عاشقان بیدل... و غم غربت که از لحظه‌ی صفر عاشقی تا سحر مبارک جمعه در اطراف آن ضریح مقدس غیر از خودت تنها پنج نفر حاضر باشند...هنوز هم مولا غریب است! رو به جانب طوس میکنی و میگویی:
تویی که صدتا چراغ میسوزه در دور و بَرِت جون مادرت بگو، غریب تویی یا پدرت؟؟
و نیت میکنی... به نیابت از امام رضا علیه السلام و تمام دوستانی که التماس دعا گفتند برای خواندن یک زیارت جامعه... و چه لذتی دارد وقتی در آن فراز دعا به جای "إِلَى جَدِّکُم" ، بگویی و بخوانی "وَ إِلَى أَخِیکَ بُعِثَ الرُّوحُ الْأَمِین"... و وداع... وداع نمیکنی تا زودتر برگردی... زیر لب زمزمه میکنی که باز هم:
من کنج ایوان طلا میخواهم آقا مرد نجف ، یک کربلا میخواهم آقا
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.
نکته: نوای وبلاگ حرف دل همه‌ی بچه‌هایی هست که به این سفر مشرف شدند. درضمن در اماکن زیارتی اجازه‌ی عکس برداری و حتی ورود موبایل داده نمیشد لذا نتونستم براتون زیاد عکس بگیرم مخصوصا در شهر نجف! اما برای دیدن این چندتا عکس روی ادامه‌ی مطلب کلیک کنید.
از این درب که وارد شویم ، ایوان نجف خودنمایی میکند
