تو ای روح آرام یافته به سوی پروردگارت بازگرد. در حالی که هم تو از او خشنودی و هم او از تو خشنود است. الفجر: ۲۷ و ۲۸.

بدرستی که نیکوکاران در بهشت متنعّمند بر تخت‌های عزت تکیه زنند و نعمت‌های خدا را می‌نگرند. مطففین: ۲۲ و ۲۳.

قسم به ماه که پیرو آفتاب تابان است و قسم به روز، هنگامی که جهانی را روشن می‌کند. شمس: ۲ و ۳ .

امام صادق ـ علیه السّلام ـ فرمود: منظور از آیة شریفة فوق امام حسن و امام حسین ـ علیهما السّلام ـ است و منظور از: «وَ النَّهارِ إِذا جَلاَّها» قیام امام زمان ـ علیه السّلام ...

«آیا گمان کردی. اصحاب کهف و رقیم از آیات عجیب ما بودند؟» الکهف: ۹

منهال می‌گوید: بخدا در دمشق بودم که دیدم، سر بریدة حسین بالای نیزه آیة فوق را تلاوت نمود و فرمود: شگفت ‌تر از مثل اصحاب کهف، حکایتِ کشته شدن و حمل (و بر نیزه شدن) سر من است.

ما خطاب کردیم: ای آتش! برای ابراهیم سرد و سالم باش. انبیاء: ۶۹.

رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ گفت: پسرم! تو روزی به عراق می‌روی و به شهادت می‌رسی و جماعتی با تو به شهادت می‌رسند و سپس آن حضرت، آیة مبارکة فوق را تلاوت کرد، و فرمود: جنگ برای تو و اصحابت «سرد و سالم» می‌شود. پس بشارت داد بر آنان که: به خدا قسم! اگر ما را به قتل برسانند، ما وارد بر پیامبرمان می‌شویم...