بسم رب المنتظر المهدی

در پیام قبل یکی از راههای ایجاد محبت را بررسی نمودیم . اینک دومین راه را با هم فرا میگیریم.

راههاى ایجاد محبت

2- پیوند با آب فرات و خاک کربلا

استفاده از نمادها و سمبلهایى که به نوعى ارتباط با اهل بیت دارد، این‏رابطه را تقویت مى‏سازد. «عاشورا» برجسته‏ترین مظهر خط ولایت نسبت‏به این خاندان است.

«شهادت‏» و «عطش‏» نیز دو جلوه مهم عاشوراست.

«آب فرات‏» یادآور تشنگى امام و اهل بیت او و وفاى عباس‏علیه السلام است و«تربت‏» سیدالشهدا، خاک آمیخته به خون «ثارالله‏» است و این دو،فرهنگ عاشورا و حب اهل بیت را با خود دارند.

در تعالیم شیعه، از سنتهاى مؤکد مذهبى، برداشتن کام نوزاد هنگام‏تولد، با تربت‏سیدالشهدا و آب فرات است‏یعنى اندکى از این یا آن، به کام‏نوزاد مالیدن، یا در دهان او چکاندن.

این کار، هم پیوند دادن نوزادان از همان بدو تولد با این خاندان وعاشوراست، هم نشان عشق والدین به ایجاد این رابطه است، هم تاثیرطبیعى این «آب و خاک‏» در سرشت و طینت و خلق و خوى فرزندان است.همچنان که طبق احادیث‏بسیار، خداوند در تربت‏سیدالشهدا «شفا» وخاصیت درمانى قرار داده است، (وسائل الشیعه، ج 3، ص 411، بحارالانوار، ج 98، ص 118) اثر ایجاد محبت و امنیت هم در این‏تربت و آن آب نهاده است. پس، از راههاى عملى، یکى هم عمل به این‏سنت دینى است. اثر ایجاد محبت در روایات مربوط به آن هم بیان شده‏است. امام صادق‏علیه السلام فرمود:

«حنکوا اولادکم بماء الفرات‏». (بحارالانوار، ج 97، ص 230) .

کام نوزادان خود را با آب فرات بردارید.

امام صادق‏علیه السلام به سلیمان بن هارون بجلى فرمود:

«ما اظن احدا یحنک بماء الفرات الا احبنا اهل البیت‏». (بحارالانوار، ج 97، ص 228 - 230) .

گمان نمى‏کنم که کسى با آب فرات، کام نوزاد را بردارد مگر آنکه ماخاندان را دوست‏بدارد.

آن حضرت، فرات را نهرى بهشتى مى‏داند که به خدا ایمان آورده است‏و روزى یک قطره از بهشت در آن مى‏چکد. و نیز فرمود:

«من شرب من ماء الفرات وحنک به فهو محبنا اهل البیت‏». (بحارالانوار، ج 97، ص 228 - 230) .

هر کس از آب فرات بنوشد، یا کام کودک را با آن بردارد، یقینا دوستدار ماخاندان خواهد بود.

على‏علیه السلام فرمود:

«ان اهل الکوفة لو حنکوا اولادهم بماء الفرات لکانوا شیعة‏لنا». (بحارالانوار، ج 63 ، ص 448) .

اگر کوفیان، اولاد خودرا باآب‏فرات، کام برداشته بودند، شیعه ما مى‏شدند.

امام صادق‏علیه السلام فرمود:

«ما احد یشرب من ماء الفرات و یحنک به اذا اولد الا احبنا،لان الفرات نهر مؤمن‏». (بحارالانوار، ج 101، ص 114) .

هیچ کسى نیست که از آب فرات بنوشد، یا وقتى فرزند آورد، کام او را باآب فرات بردارد، مگر آنکه دوستدار ما شود، چرا که فرات، نهرى‏مؤمن است.

آن حضرت، در مورد کام برداشتن نوزادان با تربت‏سیدالشهدا هنگام‏تولد، چنین دستور داده است:

«حنکوا اولادکم بتربة الحسین، فانها امان‏». (وسائل الشیعه، ج 10، ص 410، بحارالانوار، ج 98، ص 124 و 136) .

فرزندان خود را با تربت‏حسین‏علیه السلام کام برگیرید، چرا که مایه ایمنى‏است.

البته در روایات، تاکید شده است که این بهره‏گیرى درمانى از تربت،وقتى است که انسان به این نکته باور داشته باشد که خداوند در تربت آن‏حضرت، این نفع و خیر را قرار داده است. (بحارالانوار، ج 98، ص 123)

سنت آمیختن آب یا شربت‏به تربت‏سیدالشهدا و نوشیدن و نوشاندن‏آن به دیگران جهت درمان، زمان ائمه هم رواج داشته است. (بحارالانوار، ج 98، ص 121) امروز نیزمیان معتقدان و شیفتگان این مکتب، رایج است.

ادامه دارد...

 http://groups.yahoo.com/group/iranislam/