بسم رب المنتظر المهدی

محبت اهل بیت علیهم السلام بیمه کننده دوستداران

از آنجا که این پیوند درونى، هم بیمه کننده دوستدار اهل بیت در مقابل‏انحرافها و لغزشهاست، هم هدایتگر امت‏به سرچشمه زلال دین است،رسول خداصلى الله علیه وآله فرموده است که مردم را دوستدار اهل بیت‏بار آورید و برمبناى این محبت، تربیت کنید:

«ادبوا اولادکم على حبى و حب اهل بیتى والقرآن‏». (احقاق الحق، ج‏18، ص‏498) .

فرزندانتان را با محبت من و محبت‏خاندان من و محبت قرآن تربیت وتادیب کنید.

امام صادق‏علیه السلام نیز فرموده است:

«رحم الله عبدا حببنا الى الناس ولم یبغضنا الیهم‏». (بحارالانوار، ج‏75، ص 348) .

خدا رحمت کند کسى را که ما را محبوب مردم سازد و ما را در نظر مردم‏مبغوض و منفور نسازد.

نیز از سخنان آن حضرت در توصیه به شیعه است:

«احبونا الى الناس و لا تبغضونا الیهم، جروا الینا کل مودة‏وادفعوا عنا کل قبیح‏». (بشارة المصطفى، ص‏222).

ما را در نظر مردم محبوب سازید و در نظرشان ما را منفور نگردانید، هرمودت و دوستى را به طرف ما بکشید و هر زشتى را از ما دور سازید.

از این رو، ارتباط شیعه با اهل بیت را علاوه بر جنبه‏هاى اعتقادى برمبناى علمى و احادیث و منابع دینى، باید عاطفى و روحى و احساسى قرارداد و «آگاهى عقلى‏» را با «عاطفه قلبى‏» در هم آمیخت و عقل و عشق رابا هم پیوند زد. همچنانکه در آموزش هم، اگر معلم، بیش از رابطه علمى،رابطه قلبى و زمزمه محبت و مودت باشد «جمعه به مکتب آورد طفل‏گریزپاى را»، در ارتباطهاى ولایى با ائمه نیز دل، قلمرو فرمانروایى آنان‏مى‏گردد.

در این صورت، میان «شناخت‏»، «عشق‏» و «پیروى‏»، رابطه‏اى‏مستحکم پدید مى‏آید و «معرفت‏»، محبت مى‏آورد و محبت، «ولایت وتبعیت‏». در حدیثى رسول اکرم‏صلى الله علیه وآله به این سه عنصر و نقش آن در سعادت‏انسان اشاره فرموده است:

«معرفة آل محمد برائة من‏النار و حب آل محمد جواز على‏الصراط والولایة لآل محمد امان من العذاب‏». (ینابیع المودة، ج 1، ص‏78)

معرفت و شناخت آل محمد، برائت و نجات از دوزخ است و «محبت‏» آل‏محمد، جواز عبور از صراط است و «ولایت‏» نسبت‏به آل محمد، امان ازعذاب است.

این رابطه را مى‏توان چنین ترسیم کرد: معرفت ، محبت ، اطاعت.

در حدیث امام صادق‏علیه السلام نیز آمده است:

«الحب فرع المعرفة‏». (بحارالانوار، ج 67، ص 22) .

محبت، فرع و شاخه شناخت است.

امام باقرعلیه السلام فرمود:

«الدین هوالحب والحب هوالدین‏». (بحارالانوار ، ج 16، ص‏190) .

دین همان محبت است و محبت همان دین است.

روشن است که محبت راستین به عمل و تبعیت هم مى‏انجامد و ازعصیان و تخلف دور مى‏سازد. .

براى این کار، باید زمینه‏هاى روحى و آمادگى‏هاى قبلى افراد را در نظرگرفت، وگرنه محبت اهل بیت‏به دلهاى غیر مستعد و غیر آماده‏نمى‏چسبد، آنچنان که کاشى به دیوار کاهگلى نمى‏چسبد. گاهى هم بایدموانع را زدود، همچنانکه در لحیم‏کارى، ابتدا با سنباده و مواد دیگر،چربیها، آلودگیها و جرمها را از محل مى‏زدایند، تا لحیم، بچسبد و جوش‏بخورد.

ادامه دارد...

http://groups.yahoo.com/group/iranislam