بسم رب المنتظر المهدی
تِلْکَ الدَّارُ الْآخِرَةُ نَجْعَلُها لِلَّذینَ لا یُریدُونَ عُلُوًّا فِی الْأَرْضِ وَ لا فَساداً وَ الْعاقِبَةُ لِلْمُتَّقینَ(قصص83)

آیت الله شیخ احمد مجتهدی تهرانی در نهم مهرماه 1302 در تهران متولد شدند. اجدادشان همه از فضلا و اهل بحث و وعظ و خطابه بودند. ایشان نوجوانی را با اشتغال در بازار گذراندند و در سوم فروردین 1321 در سن 19 سالگی به لباس روحانیت درآمدند و از محضر آیت الله شیخ علی اکبر برهان استفاده کردند. در سال 1322 این بزرگوار به شهر مقدس قم عزیمت کردند و از محضر بزرگانی چون آیت الله صدوقی ، آیت  الله مرعشی نجفی ، آیت الله سید حسن بروجردی ، آیت الله سید احمد خوانساری و اساتید اخلاقی چون آیت الله سید حسین فاطمی قمی و حضرت امام بهره مند گردیدند. ایشان در سال 1337 به تهران بازگشتند و در مسجد امین الدوله ، محل وعظ مرحوم شیخ محمد حسین زاهد مشغول به تدریس و تربیت طلاب دینی گشتند. پس از رحلت شیخ محمد حسین زاهد ایشان در همان مسجد به فعالیت ادامه دادند تا در سال 1342 به واسطه فوت امام جماعت مسجد ملامحمدجعفر با دعوت علماء ، محل درس خود را به این مسجد منتقل نمودند و پایه های حوزه‌ی علمیه‌ی کنونی را بنیان نهادند و از آن تاریخ با بیان ساده خویش شاگردان زیادی را تربیت نمودند.خدایش رحمت کند! برای آشنایی بیشتر با این بزرگوار و استفاده از نفس قدسی ایشون غیر از نوای وبلاگ ، شش قسمت از سخنرانیهای اخلاقیشون رو برای دانلود براتون میذارم. حجمشون خیلی کمه و در حد 200 تا 400 کیلوبایت هست. حتما استفاده کنید و فاتحه‏ای برای روحشون بفرستید: 1- شب اول قبر . 2- گناه . 3- سخن قبر با انسان . 4- دوست . 5- راه صیقل روح . 6- توبه‌ی سحرگاهان 

یکی از آرزوهای ایشون زیارت عتبات عالیات و برگزاری کلاسهای درس در شهر کربلا بود که متاسفانه موفق به زیارت سیدالشهداء نشدند اما روح بزرگشون در دهه‏ی اول محرم به دیدار سرور و سالار شهیدان شتافت!

عکسهای ایشون رو در ادامه‏ی مطلب ببینید
باید کـه پـای عـشق الهی فنا شویم           با مـعرفـت به دیـن خدا آشنا شویم
مـاه حـرام ، مـاه مـحـرم مه عـزاست          باید که از خطا و معاصـی جدا شویم
با اسـتـعـانـت از مـدد اشک و ناله ها          از قید و بند جرم و تباهی رها شویم
باید که چشم از گنه و معصیت گرفت         تا مـستـحـق دیـدن روی خــدا شویم

سلام. یه سال گذشت از نوشتن این مطلب! یا لیتنا کنا معک! دوستان قدیمی شاید این مطلب رو به خاطر داشته باشند، اگه نخوندید هم حتما یک نگاهی بهش بندازید. حالا یک سال گذشت! سال جدید قمری از فردا شروع میشه! نمیخوایم واسه این آغاز سال یه خونه تکونی انجام بدیم؟ نمیخوایم خونه‌های دلمون رو شستشو بدیم؟ همه‌ی ابزار رو هم خودشون آماده کردند! اشک بر سید و سالار شهیدان... اشکی که هر قطره اش باعث بخشش گناهان فراوانی میشه که اگه با معرفت باشه خیلی هم بیشتر خریدار داره! حالا که سال جدید میشه بیاییم و یک قرار با خودمون بذاریم، بیاییم و با مدد از این اشکها و ناله‌ها تا سال بعد خودمون رو بیمه کنیم، بیاییم و دل از گناه و معصیت پاک کنیم تا که لیاقت پیدا کنیم که وجه خدا ، امام زمان روحی فداه رو زیارت کنیم! حالا که توی این ماه لااقل یک شباهتی با آقامون داریم... بگیم آقا ما هم سیاه پوش حسینیم! حالا یه مددی کنید تا بتونیم از گناه رها بشیم و در این محرم با شما همناله باشیم.

قـربـان شـال مـشـکـیـت ای مقتدا بیا             تا با تو در عزای حسین همنوا شویم
ما را بـبـر بـه هـمـره خود پـشت قافله            شاید بـرای روضـه‌ی زیـنب فدا شویم
قدری ز سوز خویش به دلهای ما بریز             تا بـا حـرارت نـفـسـت کــربلا شــویم

بیاییم امسال یه کاری کنیم که بتونیم به جرأت بگیم یا لیتنا کنا معک! ای کاش من هم با شما بودم! بیاییم امسال باور کنیم که امروز فرزند حسین غریب تر از حسین است و امروز فریاد هل من ناصر ینصرنی او نیز بلند است و منتظر لبیک ماست! ببینیم 10 روز میتونیم این کار رو بکنیم؟!؟ هربار که یک شیعه به یک گناه میرسه اگر دقت کنه و صدای هل من ناصر ینصرنی امام زمان روحی فداه رو بشنوه، آیا باز هم گناه میکنه؟ منی که هنوز نتونستم اینجا رو لبیک بگم ادعای بزرگیه که باز هم ادعا کنم: یا لیتنا کنا معک! انشاءالله که سال بعد بتونیم بگیم توی این یک سال به این نقطه رسیدیم. اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

بسم رب المنتظر المهدی

گفتم بعضی روزها فرق میکنه.... گفت همه‌ی روزهای خدا مثل هم هستند!
گفتم بعضی روزها قدمها رو بیشتر حساب میکنند.... گفت ما که هر قدمی برداشتیم حساب نکردند!
گفتم حساب و کتاب رو ما نمیفهمیم، ما باید به وظیفه عمل کنیم، تو بندگی چو گدایان به شرط مزد نکن --  که خواجه خود روش بنده پروری داند.... گفت باید آدم ببینه تا یقین پیدا کنه!
گفتم هنرش ندیدنه، الَّذینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْب، چشمت یه چیزی بگه اما دلت یقین داشته باشه که خوب خدایی بالاسرمون هست.... گفت این حالت مدتهاست با منه، تغییرش سخته!
گفتم سخت محال نیست! این روزها یه یاعلی بگو و شروع کن.... گفت همه‌ی روزهای خدا مثل هم هستند! 

سلام. به نظر شما روزهای خدا همه مثل هم هستند؟ شده تا حالا بعضی روزها احساس بهتری نسبت به روزهای دیگه داشته باشید؟ منظورم احساس نزدیکی بیشتر به خداست... احساسی که فکر کنید این روزها بهتر میشه با خدا بود؟!؟ در قرآن بعضی روزها رو بصورت جداگانه ازشون نامبرده : وَ اذْکُرُوا اللَّهَ فی‏ أَیَّامٍ مَعْدُودات (سوره بقره آیه203) "خداوند را در ایام خاصی یاد کنید." یا در آیه 28 سوره حج میفرماید: یَذْکُرُوا اسْمَ اللَّهِ فی‏ أَیَّامٍ مَعْلُومات. شبهایی هم مثل شبهای قدر هستند که جزء زمانهای خاص خدا هستند. این زمانها حتما یک برتری خاصی دارند که درقرآن به اونها اشاره‌ی خاص شده. اینکه این ایام معلوم چه روزهایی هستند انشاءالله در پستهای بعد بیشتر توضیح میدم اما الآن در آستانه‌ی یکی از این ایام خاص خداوند هستیم. وَ واعَدْنا مُوسى‏ ثَلاثینَ لَیْلَةً وَ أَتْمَمْناها بِعَشْرٍ فَتَمَّ میقاتُ رَبِّهِ أَرْبَعینَ لَیْلَة (سوره اعراف 142) "ما با موسی 30 شب را وعده کردیم که 10 روز به آن افزودیم تا زمان وعده‌ی با پروردگارش به 40 شب تکمیل شد" روایات میگه این 30 شب ، 30 شب ماه ذیقعده هستند و اون 10 روز اضافه شده، 10 روز اول ماه ذی‌الحجه که به روز عرفه و عید قربان ختم میشند. در اصطلاح به این 40 روز چله‌ی کلیمیه میگند و از مجربترین اوقات برای عبادت به حساب میاد.

خود ماه ذیقعده هم که ماه توبه و استغفار هست. نماز یکشنبه‌ی این ماه از مهمترین اعمال برای توبه‌ هست که اگه خاطرتون باشه پارسال اینجا شرحش رو نوشتم.

در روایات داریم گناهها و حسنات در ماههای حرام(مثل ذیقعده) مضاعف حساب میشند. اعراب جاهلی هم در این ماهها جنگ رو حرام میدونستند... راستی ما از اونها هم بدتر هستیم که بخواهیم با گناه به جنگ خدا بریم؟

این ماه، ماه امام رضا علیه السلام هم هست... اول ماه ولادت حضرت معصومه سلام الله علیها خواهر این بزرگوار، 11 ماه میلاد خود حضرت ، 23 ماه روز زیارتی مخصوصه‌ی امام رضا و به روایتی روز شهادت ایشون.

ماه امام رئوف و دعوت خدای مهربون برای توبه و چهل روزی که به دهه‌ی اول ذیحجه که بهترین روزهای خدا هستند ختم میشه ، میتونه بهترین بهانه باشه برای یک شروع دوباره... در این ایامی که با بقیه‌ی روزها فرق میکنند یه یاعلی بگیم و دوباره از اول شروع کنیم... مطمئن هستم نه نمیگه که خودش به پیامبرش فرموده که: قُلْ یا عِبادِیَ الَّذینَ أَسْرَفُوا عَلى‏ أَنْفُسِهِمْ لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمیعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحیمُ(سوره زمر آیه53) "به آنان که (گناه) اسراف بر نفس خویش کردند بگو که هرگز از رحمت خدا ناامید نباشند که همانا به درستی خداوند همه‌ی گناهان را خواهد بخشید و به درستی که او بسیار آمرزنده و مهربان است" پس یه یا علی! یا علی! اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

پ.ن.1: میلاد کریمه‌ی اهل بیت(سلام الله علیها) رو خدمت برادر بزرگوارش و شما دوستان عزیز تبریک میگم. نوای وبلاگ رو به این مناسبت عوض کردم: ای امامِ عشق من، امام رضا چشم تو روشن!

پ.ن.2: دعا کنید همه توفیق داشته باشیم در یکشنبه‌های این ماه اون نماز یکشنبه رو بخونیم.