سلام. اگه یه چیز خیلی خیلی با ارزش داشته باشید چیکارش میکنید؟ مثلا... مثلا اگه 100 ملیون پول نقد داشته باشید ، یا یه ماشین خیلی شیک و گرون!! خب هرکسی سعی میکنه یه جوری از این دارائیش محافظت کنه. مثلا پول رو میذاره توی بانک یا اگه خونه باشه یک جای امن ، یک گاو صندوق خوب. ماشینش رو براش دزدگیر نصب میکنه که نکنه یه خطی بهش بیفته.
حالا به خودمون نگاه کنیم و ببینیم که چی داریم! فکر کنیم آیا دارائیمون اینقدر ارزش نداره که بخواهیم یه جوری ازش محافظت کنیم؟ یک روایت از امام صادق علیه السلام نقل میکنم که روزی یکی از شیعیان خدمتشون میرسه و از فقر و تنگدستی شکایت میکنه. حضرت میفرمایند: اَنْتَ مِنْ شیعَتِنا وَ تَدعِی الْفَقر؟ وَ شیعَتُنا کُلُّهُم اَغنیاء. تو از شیعیان ما هستی و ادعای فقر میکنی در حالیکه تمام شیعیان ما از اغنیاء هستند؟ فرد تعجب میکنه و میپرسه چطور؟ حضرت میفرمایند اگر هزار دینار به تو دهند آیا حاضری دست از ولایت ما برداری؟ فرد جواب منفی میدهد. حضرت سئوال میکنند اگر تمام دنیا را نقره کنند حاضری دست از ولایت اهل بیت رسول خدا برداری؟ فرد جواب میدهد که اگر تمام جهان را از طلا هم پر کنند حاضر نیستم ولایت شما خاندان رو از دست بدهم. حضرت میفرمایند: پس تو فقیر نیستی! فقیر کسی هست که این مهر و محبت و این ولایت را نداشته باشد.(انوار نعمانیة ، ص 349)
طبق این فرمایش امام صادق علیه السلام ولایت امیرالمؤمنین و اهل بیت علیهم السلام ارزشی بیشتر از تمام چیزهایی دارند که ما فکر میکنیم با ارزش هستند. حالا من و شما برای حفظ این کالای با ارزش چه کردیم؟ آیا به اندازه‌ی یک ماشین نو که نگرانیم نکنه خطی روش بیفته یا از قیمتش کم بشه برای این ولایتی که به ما ارزانی کردند وقت و انرژی گذاشتیم؟ ولایت امیرالمؤمنین که عنوان صحیفه‌ی مؤمن است! ولایتی که بنا به نص صریح روایات ، بودن یا نبودنش نه تنها شرط قبولی تمام اعمال بلکه شرط کفر و ایمان است. آیا به اندازه‌ی توانمون در شکر این نعمت تلاش کردیم؟ آیا تونستیم جایی از حق امیرالمؤمنین دفاع کنیم... نه! لازم نیست جایی باشه! آیا تونستیم فقط توی دلمون این مهر رو ثابت کنیم؟ تونستیم دشمنان اهل بیت رو از دلمون بیرون کنیم؟ یکی از راههای ایجاد این کار ، کسب معرفت نسبت به خود اهل بیت علیهم السلام و همچنین مطالعه‌ی علمی در مورد وقایع غدیر و جانشینی پیامبر (ص) هست. برای نمونه این مقاله رو با عنوان غدیر بزرگترین عید تمام ادیان مطالعه بفرمایید.
اگر تا قیامت سر به سجده بگذاریم نمیتونیم شکر همین یک نعمت رو به جا بیاریم... اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذِی جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّکین بِوِلایَةِ عَلی اِبنِ اَبیطالِب عَلَیهِ السّلام. بزرگترین عید تمام ادیان جهان ، عید الله الاعظم عید سعید غدیر بر ولی نعمتمون امام زمان (عج) و شما دوستان مخصوصا سادات بزرگوار مبارک. اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.
پ.ن.: غدیر را دوست دارم چون راه حق را جدا ساخت... غدیر را دوست دارم چون سره را از ناسره مشخص ساخت... غدیر را دوست دارم چون به بعد از مرگ که مینگرم چیزی در دستانم نیست جز اعتقاد به همین موضع... و همین غدیر است که خانه خانه رفتن برترین اوصیاء و سیدهی زنان جهان را ارمغان آورد... همین غدیر است که آنانکه سرنهادند را جایگاههایی رفیع بخشید و آنان که سرباز زدند را وادی سقر مآوی نمود... همین غدیر است که جگر سوخته را باعث شد... و همین غدیر است که بُغضاً لِاَبیک را به همراه داشت و واقعه‌ی کربلا را... همین غدیر است... و امروز نیز همین غدیر است که قبر مادرت را مخفی نگاه داشته... و امروز نیز همین غدیر است که مزار پدرت را بهانهی تخریب است... و تو نیز اکنون بازمانده‌ی غدیری... آقا سرت سلامت... خدا کند که بیایی و حق غصب شده ی غدیر را از غاصبانش باز پس گیری!
بسم رب المنتظر المهدی عـمری بـود که با غــم هجر تو زیستمشب تا سحر به شوق وصالت گریستم در پیشگاه قدس تو ای پادشاه حسنجز یک گدای عـاصی شرمنده چیستم؟ بی امـتحـان مــرا به گدایـی قبول کنچـون مـن گـدای خانه‌ی غیر تو نیستم
تولدم مبارک!! عجب کلام عجیبی!! مبارک... مبارک... مبارک...!! چرا وقتی کسی به دنیا میاد باید تبریک بگیم؟ چرا وقتی سالگرد تولد یک نفر میشه تبریک میگیم؟!؟ تا حالا به این موضوع فکر کردید؟ وقتی کسی پا به این دنیا میذاره باید بهش تبریک گفت چرا که این لیاقت رو پیدا کرده که توسط خدا خلق بشه و به کمال برسه اما سالهای بعد چی؟؟
امروز که این جمله رو شنیدم نه تنها شاد نشدم بلکه تا چند دقیقه مات و مبهوت داشتم به خودم فکر میکردم... چند سال از عمرم گذشت و چقدر فرصت دارم؟ اونجایی که امیرالمؤمنین علیه السلام میفرمایند: الْفُرْصَةُ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَاب همانا فرصتها مانند ابرها در حال گذر هستند!(بحارالانوار جلد68 صفحه337) تا جوون هستم میتونم صفات بد اخلاقی رو ترک کنم و صفات محسنه رو جایگزینش کنم اما سن که از یک حدی گذشت دیگه نمیشه کاری کرد.
میدونید منظور از نَصِیبَکَ مِنَ الدُّنْیا در آیه‌ی 77 سوره‌ی قصص چیه؟ امام صادق علیه السلام میفرمایند: صِحَّتَکَ وَ قُوَّتَکَ وَ فَرَاغَکَ وَ شَبَابَکَ وَ نَشَاطَکَ أَنْ تَطْلُبَ بِهَا الْآخِرَة. سلامتی و قدرت و فراغت و جوانی و نشاط نصیب شما از دنیا هستند که به وسیله‌ی آنها آخرت را بدست آورید(وسائل الشیعه جلد1 صفحه89) حالا به خودم دقیق میشم و کمی یکسال گذشته از عمر رو مرور میکنم... شاید زمان محاسبه‌ی خوبی باشه!چطور استفاده کردم از این امکانات؟ چطور گذروندم این عمر و جوونیم رو؟؟ إِلَهِی وَ قَدْ أَفْنَیْتُ عُمُرِی فِی شِرَّةِ السَّهْوِ عَنْکَ وَ أَبْلَیْتُ شَبَابِی فِی سَکْرَةِ التَّبَاعُدِ مِنْک خدایا عمرم را در بی توجهی به تو فنا ساختم و جوانیم را در مستی دوری از تو گذراندم (مناجات شعبانیه امیرالمؤمنین) توی یک سال گذشته چقدر به یاد خدا بودم تا حسرت نخورم اونجایی که میفرمایند: إِنَّ أَهْلَ الْجَنَّةِ لَا یَتَحَسَّرُونَ عَلَى شَیْءٍ فَاتَهُمْ مِنَ الدُّنْیَا کَتَحَسُّرِهِمْ عَلَى سَاعَةٍ مَرَّتْ مِنْ غَیْرِ ذِکْرِ اللَّه. بدرستیکه اهل بهشت به خاطر هیچ چیزی مانند ساعتی که بر آنها گذشت و در آن ذکر و یاد خدا نداشتند ، حسرت نمیخورند(مستدرک الوسائل جلد5 صفحه288) چقدر غافل بودم؟؟ چقدر دل صاحبم(روحی فداه) رو شکستم؟ آره رفیق! سال 52 تا هفته داره و توی هر هفته دوبار نامه‌ی عملم رو دادند دست مولای مظلوممان (عج). باید بشینم و با خودم حساب کنم چند بار توی یک سال گذشته‌ی عمرم وقتی چشم آقامون به این نامه افتاد اشک ریختتند؟!؟ چند بار سرشون رو پایین انداختند و گفتند: "ما زیاران چشم یاری داشتیم" آخه اگه یار هم نیستم لااقل ادعای خواستن رو که دارم! امان از غفلت در اون ساعتی که گناه میکنیم. اونجایی که اگر خواهر و برادر کوچیکمون وارد بشند خجالت میکشیم و گناه رو انجام نمیدیم غافل از اینکه در همون لحظه امام زمانمون دارند ما رو نگاه میکنند. شیخ مفید حدیثی نقل میکنند که میفرماید: أَنَّ الدُّنْیَا مُمَثَّلَةٌ لِلْإِمَامِ کَفِلْقَةِ الْجَوْزَة همانا دنیا مانند نصف گردو در کف دست امام برایش نمایان است!(اختصاص صفحه217) اگه امسال نسبت به سال قبل کمتر خون به دل حضرت کرده باشم، جای تبریک داره و گرنه... چه بد میشه سر بچرخونی و ببینی بانگ الرحیل برخاسته و تو هنوز راهت رو نتونستی پیدا کنی!! دست به دعا برداریم و خواهش کنیم که: ای ماه بیا که راه را گم کردیم....
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.
پ.ن.: دلم نیومد این روایت رو براتون ننویسم: قَالَ جَبْرَئِیلُ لِلنَّبِیِّ ص إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى یَقُولُ أَعْطَیْتُ أُمَّتَکَ مَا لَمْ أُعْطِهِ أُمَّةً مِنَ الْأُمَمِ فَقَالَ وَ مَا ذَاکَ یَا جَبْرَئِیلُ قَالَ قَوْلُهُ تَعَالَى فَاذْکُرُونِی أَذْکُرْکُمْ وَ لَمْ یَقُلْ هَذِهِ لِأَحَدٍ مِنَ الْأُمَم جبرئیل به پیامبر عرض نمود خداوند میفرماید به امت تو چیزی عطا کردم که به هیچ امتی آنرا نداده بودم. پیامبر میفرمایند آن چیست ای جبرئیل؟ عرض میکند کلام خداوند که میفرماید: مرا یاد کنید تا شما را یاد کنم! این را به هیچ امتی نفرموده است. (مستدرک الوسائل جلد5 صفحه286)
