بسم رب المنتظر المهدی

سلام. اربعین که میگذره دیگه انگار سفره‌ی کشتی نجات داره به ظاهر جمع میشه اما... خوش به حال اونهایی که دنبال ظواهر نبودند و دلشون همیشه به این کشتی نجات پیوند خورده. مناسبتهایی که در پیش هست هرکدوم یک مطلب نیاز داره لذا به جای همه اونها نوای وبلاگ رو عوض کردم تا از اول محرم تا آخر صفر رو پوشش بده(خداحافظ پیرن سیاه ارباب). پیشاپیش هم شهادت رسول اکرم و سبط اکبر، امام حسن و امام رضا علیهم السلام رو تسلیت عرض میکنم.

یک سال دیگه گذشت! تا سال جدید چند صباحی بیشتر باقی نمونده. من و شما یک سال دیگه رو هم پشت سر گذاشتیم. چند سالمون شده؟ یادمه سال قبل توی مجلس اربعین سرور و سالار شهیدان تحویل شد. چقدر قرار گذاشتیم و شکستیم؟ آخر سال که میشه میشینیم و فکر میکنیم که چقدر به اهدافی که برای خودمون تعیین کرده بودیم در این سالی که گذشت رسیدیم! اهداف مالی ، تحصیلی ، شغلی ، علمی و... اگه به یکی از اونها نرسیدیم میشینیم و فکر میکنیم که چرا؟ چه موانعی باعث این عدم موفقیت شده و تصمیم میگیریم به نحوی اون رو برطرف کنیم.

پس چرا برای رسیدن به بالاترین مقامی که باید به اون برسیم برنامه‌ای جدی نداریم؟ مقام خلیفه اللهی انسان که با رسیدن به جایگاه عبد محقق میشه! بالاترین ارزش یک انسان اینه که یک عبد باشه. یک عبد مخلص. یک عبد ذلیل و حقیر و مسکین و مستکین که هیچی از خودش نداشته باشه. بالاترین مقامی که هر روز برترین مخلوق خداوند رو به اون مقام میشناسیم! اَشهَدُ اَنَّ مُحَمّد عَبدُهُ و رَسولُه.

همین امروز رو با سال قبل مقایسه کنیم. آیا تونستیم یک قدم به خدا نزدیکتر بشیم یا کیلومترها ازش دور شدیم؟ در سالی که گذشت، با اعمالمون چقدر تونستیم رضایت امام زمانمون (روحی فداه) رو جلب کنیم که رضایت خداوند هم در گرو رضایت ایشون است؟ یا خدایی نکرده چقدر با کارهامون ، غمی رو غمهای غروبهای جمعه‌ی ایشون گذاشتیم؟

قبل از شروع سال جدید همه رسم دارند که منزلشون رو تمیز کنند. القَلبُ حَرَمَ الله! چرا ما خونه‌های دلمون رو تمیز نکنیم؟ بیا که خانه تکانی کنیم خانه‌ی دل! اما اینقدر این دل زنگار گرفته که به تنهایی کاری از پیش نمیره ، پس متوسل میشیم به کلام نورانی اباعبدالله الحسین علیه السلام در دعای عرفه که میفرماید:اِلَهی أَنْتَ الَّذِی أَشْرَقْتَ الْأَنْوَارَ فِی قُلُوبِ أَوْلِیَائِکَ حَتَّى عَرَفُوکَ وَ وَحَّدُوکَ وَ أَنْتَ الَّذِی أَزَلْتَ الْأَغْیَارَ عَنْ قُلُوبِ أَحِبَّائِکَ حَتَّى لَمْ یُحِبُّوا سِوَاکَ وَ لَمْ یَلْجَئُوا إِلَى غَیْرِکَ – خداوندا! تویی که در قلوب اولیاء و خاصانت با انواری متجلی شدی تا به مقام معرفتت برسند و ترا به یکتایی بشناسند. تو همانی که بیگانگان را از دل محبین‌ات بیرون راندی تا غیر از تو کسی را دوست نداشته باشند و جز به درگاهت به جایی پناه نبرند. از خدا بخواهیم که محبتِ غیر رو از دلمون بیرون کنه و دلمون رو فقط معدن محبت خود و احبائش قرار بده. بگیم خدایا با ما هم کاری بکن که غیر از درگاه تو به جایی پناه نبریم که اگه از تو روی بگردونیم همیشه آغوش شیطان برای ما بازه. اگه کسی خونه‌ی دلش خونه‌ی محبت خدا بشه بنا به گفته امام صادق علیه السلام دیگه به غیر خدا مشغول نمیشه: إِنَّمَا خَالَطَ الْقَوْمَ حَلَاوَةُ حُبِّ اللَّهِ فَلَمْ یَشْتَغِلُوا بِغَیْرِهِ – گروهی که شیرینی محبت خداوند با آنها عجین شده باشد به غیر خدا مشغول نمیشوند(اصول کافی جلد2 صفحه130)  از خدا بخواهیم که میل به طاعت رو در درونمون بیشتر کنه و رغبتمون رو به گناه کم کنه که اون هم با چشیدن طعم شیرین همنشینی با خدا بدست میاد. یَا مَنْ أَذَاقَ أَحِبَّاءَهُ حَلَاوَةَ الْمُؤَانَسَةِ فَقَامُوا بَیْنَ یَدَیْهِ مُتَمَلِّقِین – ای کسی که به دوستدارانت شیرینی همنشینی را چشاندی که همیشه در درگاهت، نیازی متملقانه به جانب تو داشته باشند.(دعای عرفه) از خداوند بخواهیم که ما را از جمله‌ی این گروهی قرار دهد که در قرآن فرمود: فَسَوْفَ یَأْتِی اللَّهُ بِقَوْمٍ یُحِبُّهُمْ وَ یُحِبُّونَه‏(مائده54) یعنی میشه ما هم محبوب خداوند باشیم و هم محب او؟؟چطور؟جوابش رو در قرآن داریم: قُلْ إِنْ کُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّه(آل عمران 31) پس از خداوند بخواهیم که در سال جدید به ما توفیق دهد که از رسول خدا و خاندانش علیه و علیهم السلام پیروی کنیم و تقوای الهی پیشه کنیم تا شامل فَاتَّبِعُونِی یُحْبِبْکُمُ اللَّه بشیم تا اگه غمی از غمهای دل امام زمان (عج) برطرف نمیکنیم ، لااقل غمی به غمهایشون اضافه نکنیم.

اگر خداوند توفیق دهد آخر هفته عازم پابوس آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام هستم و خدمتتون نیستم که سال جدید رو تبریک بگم لذا پیشاپیش سال جدید رو هم تبریک میگم ، گرچه:

  بی روی تو هرکس گذرد لیل و نهارش             دلـگیـرتر از فصـل خـزان است بهارش
    بـهـتـر کـه هـمه عـمر ز هم باز نگردد            چشمی که نشد باز دمی بر رخ یارش

سال که تحویل میشه اولین کارتون چیه؟؟ به بزرگترها سر میزنید نه؟ امسال بیاییم بگیم آقا جان! بزرگ ما شمایید. سال که تحویل شد بگیم: سلام علی آل یاسین!! بگیم آقا جان ما ایرانیها رسممون اینه که دید و بازدید داریم، متی ترانا و نراک؟ عیبی نداره آقا جان! دل عاشق به پیغامی بسازه! بگیم آقا بزرگترهای ما حتی اگه ما خیلی بد بودیم برای عید وقتی به در خونشون میریم در رو به رومون باز میکنند! بیاییم امسال عیدمون رو با آقامون شروع کنیم و از بزرگمون غافل نشیم.راستی اگه آقا بخوان بیان منزل ما ، ما آمادگیش رو داریم؟

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

بسم رب المنتظر المهدی

سلام. بهمن ماه! این ماه برای شما چه خاطره‌ای داره؟ شاید اولین جوابی که به نظر همه برسه دهه فجر و پیروزی انقلاب اسلامی هست. خوب من هم به نوبه خودم این ایام رو تبریک میگم اما!!! اما ماه بهمن برای من یک چیز دیگه به همراه داره. بهمن ماه من رو یاد روایت امیرالمومنین علی علیه السلام میندازه که میفرمایند فرصتها مانند ابرها میگذرند! آره! تعجب نکنید. بهمن ماه سالگرد ارتحال میرزا اسماعیل دولابی رحمة الله علیه است و همیشه برای من این افسوس رو به همراه داشته که چرا من با وجود اینکه میدونستم مجالسشون کی بود و کجا بود اما حتی یکبار هم نتونستم ایشون رو زیارت کنم. دیروز با یکی از دوستان صحبت میکردم و براش نوشتم مجالس شیخ جواد کربلایی رو سعی میکنم شرکت کنم. هیچی نمیفهمم! انگار حرفها بزرگتر از ظرف من هست اما شرکت میکنم که بعدها افسوس نخورم که چه بزرگی رو از دست دادم!!

بگذریم. کاش بیشتر قدر فرصتها و امکانات رو بدونیم. دوستان خوب نعمت هستند. دوستانی که دیدنشون ، ارتباط باهاشون ما رو یاد خدا میندازند نعمتهای بزرگی هستند. این دفعه من حرف نمیزنم و فقط چندتا از سخنان زیبای میرزا رو براتون مینویسم. راستی طوبای محبت 4 هم گویا قراره تا چند روز آینده به بازار ارائه بشه.

قسمتهایی از نفس کیمیایی مرحوم دولابی رحمة الله علیه:

1- خداوند فرمود : هر چی دیدی هیچی نگو، من هم هر چی دیدم هیچی نمی گم . یعنی تو در مصائب صابر باش و چیزی نگو ، من هم در کوتاهی ها و خطاهایت چیزی نمی گویم.

2- میگن وقتی بعضی از آدم خوبا میمیرند ملائکه میبینند که تو دفتر حسابشون هیچ چیزی نیست نه خوبی، نه بدی آخه مگه میشه؟ وقتی علت را از خدا میپرسن خدا میگه این بنده ی من از اونایی بود که هر کاری که میکرد فقط به خاطر من بود یعنی نیتش خالص خالص فقط برا خدا بود.منم وقتی دیدم همه کارش فقط برای منه جلوی چشمان شما ملائکه را هم گرفتم تا حتی شما ها هم نبینید که اون به خاطر من چکار میکنه چون بنده ام دوست نداشت جز من کسی از کاراش با خبر بشه ...

3- امام حسین علیه السلام تجلی خداست . در حدیث هست که کسی که آن حضرت را با معرفت زیارت کند و یا در روز عرفه زیارت کند یخالط الله بنفسه خداوند بنفسه با آن زائر مخلوط میشود . این عبارت را هیچ یک از علما جرات نکرده است باز کند و تشریح نماید.

4- چوپان روستایی ساده دلی که متوجه شد دختر شاه که همراه با ندیمانش برای تفریح به ده آمده بودند به او نگاه می کند، سراغ مادرش رفت و به او گفت برو از دختر شاه برای من خواستگاری کن. چون امروز مرا نگاه می کرد و فهمیدم خواهان من است! خوب است ما هم در رابطه با خدا و موالیانمان همین طور خوش باور باشیم و بگوییم آن ها ما را می خواهند.

5- میگوید یک کاری بکن! دعا کن! التماس دعا! هرکس گفت التماس دعا،‌گفتم من مستجاب الدعوه نیستم اما اگر باشم چه دعایی میخوای بکنم؟ گفت دعا کن خدا حجم را قبول کنه! گفتم آیا خودت حجت را قبول داری؟ گفت:نه!...اِه! وقتی خودت قبول نداری من چی بگم؟ در نماز جماعت میگوید التماس دعا! دعا کن خدا نمازم رو قبول کنه! خودت قبول داری؟ نه! یک وقت کلاه سرت نرود به من بگویی التماس دعا! اول خودت را بساز که آنچه عمل میکنی ، خودت قبول داشته باشی. حواستون باشه کلاه سرتان نرود. در دنیا فقط التماس دعاگو نشوید. وقتی خودت قبول نداری من رو جلو میفرستی؟؟

یکی از سخنرانیهای میرزا اسماعیل دولابی رو هم اینجا براتون گذاشتم که استفاده کنید. فکر کنم با هرکدوم از جملات و این سخنرانی، بشه چند روزی رو در فکر بود!! نوای وبلاگ رو هم عوض کردم. این هم مربوط به شب شام غریبان امسال هست.یا حسین! دوست دارم تا دنیا دنیاست فقط از شما بخونم! جون مادرت بذار گدات بمونم!!! (با اجازه دوستان فردا شب عازم دیار غریب الغرباء علیه السلام هستم و آخر هفته در اون صحن و سرای ملکوتی دعاگوتون هستم) یا علی