بسم رب المنتظر المهدی
اَللّهُمَّ خُصَّ اَنْتَ اَوَّلَ ظالِمٍ بِاللَّعْنِ مِنّى وَابْدَاءْ بِهِ اَوَّلاً ثُمَّ الْعَنِ الثّانِىَ، ثُمَّ الْعَنِ الثّانِىَ، ثُمَّ الْعَنِ الثّانِىَ وَالثّالِثَ وَالرّابِعَ اَللّهُمَّ الْعَنْ یَزیدَ خامِساً

سلام. شما بگید توی چندتا خط چطور میشه همه چیز رو جا داد؟ اول تبریک آغاز امامت منجی عالم بشریت روحی فداه و بعد عید الزهرا روز شادمانی دل اهل بیت علیهم السلام ، روز به درک واصل شدن دشمن اصلی اهل بیت لعنة الله علیه! یادمون باشه محبت و ولایت به فرموده‌ی امام صادق علیه السلام بدون برائت معنا نداره که در جواب شخصی که عرض کرد شخصی را میشناسم که محبت شما را دارد اما نسبت به دشمنان شما برائت ندارد. حضرت میفرمایند: هَیْهَاتَ کَذَبَ مَنِ ادَّعَى مَحَبَّتَنَا وَ لَمْ یَتَبَرَّأْ مِنْ عَدُوِّنَا! همانا دروغ میگوید کسی که ادعای محبت ما را دارد و نسبت به دشمنان ما ابراز بیزاری نمیکند(بحارالانوار جلد27 صفحه58) در تمام ادعیه هم این معنای مهم وجود داره که هم تولاست و هم تبری. برای اطلاع بیشتر پست پارسال رو به این مناسبت با عنوان "غدیر ثانی" بخونید.

و بعد سال جدید و بهار... هرچی فکر میکنم میبینم بهار بی گل روی ربیع الانام بهار نیست...

قـصد جـان میکند این عید و بهارم بـی تو              این چه عیدی و بهاری است که دارم بی تو؟
گـیـرم ایـن بـاغ گـلاگـل بـشـکـوفـد رنگین             بـه چـکار آیــدم ای گـل بـه چـه کـارم بی تو؟
گیرم از هیمه زمرد به نفس رویانده است             بـاز هــم بــاز ، بــهــارش نــشــمــارم بی تو

بهار باید فایده‌ای هم داشته باشه... برای تغییر... برای بهبود اوضاع... اما بهار برای دلهای یخ زده‌ای مثل دل من این بهارهای ظاهری نیست. بهاری باید از نوعی دیگر...

چنین که یخ زده ایمان من اگر هر روز               هــزار بــار بـیـــایـد بــهـــار کـافـی نـیـسـت
خودت دعـا بکن ای مهربان که برگردی               دعای این همه شب زنده دار کافی نیست

یک سال دیگه هم گذشت و توی تقویمهامون یک روز اضافه نشد: "روز ظهور موعود(عج)"

اما... نام کربلا که به گوشها میرسد ، سوزی عمیق در دلها ایجاد میکند. کبوتر دل، بال بال زنان خود را به دیواره‌ی قفس تنگ بدن میکوبد و آهی سوزان سر میدهد. کربلا جاییست که معنای عشق و آزادگی از حرف به عمل مبدل میگردد. عشق و آزادگی... همان دلباختگی معشوق در مقابل عاشق شاکله‌ی اصلی انسان است و شاید به همین دلیل باشد که تمام عاشقان، نیمه‌ی گمشده‌ی خود را در کربلا میجویند و تشنه‌ی زیارت و دیدارش هستند... هرکسی کو دور ماند از اصل خویش....بازجوید روزگار وصل خویش! راستش در خود نمیبینم لیاقت زیارت که نه! حتی دیدارِ کربلا را چه رسد به کربلایی شدن! چرا که کربلایی شدن یعنی از خود رها شدن! یعنی بی تعلق شدن! یعنی... و فاصله‌ی من و این مقام!!! هیهات!!! خدایا به حق کربلائیان... ما را نیز کربلایی کن!

و تو ای مولای مهربانیها... میدانم که از سر لیاقت دعوت ننموده‌ای! شاید برای اتمام حجتی باشد یا... کاش که آغازی دوباره باشد بر پایان تمام بی‌وفاییهایم. اما نیک میدانی که کبوتر دلم چقدر در هوای حرمت... در هوای صحن و سرایت بی‌تاب بود... اما این دل هرزه گرد ، این کبوتری که هر روز بر بام تازه ای می نشیند، این کبوتری که هر جا ، به طمع دانه ای فرود می آید، دست این آرزو را می بندد و پای این امید را در گل می نشاند. کاش می شد که این کبوتر دل، یکه شناس حرم تو باشد. کاش می شد که جز آستان تو، هیچ تصویری قاب چشمهایش را پر نکند. کاش می شد که این دل ، هماره حرم تو را پاس بدارد و همه جا را حریم تو بینگارد... که هست! کاش می شد که این کبوتر دل جز از دستهای مهربان تو دانه نگیرد و جز آغوش مهر تو لانه نپذیرد.... کاش میشد... کاش... و کلام آخر "ای که مرا خوانده‌ای...تو...خود...راه نشانم بده" این هم پست سفر قبل: "با اجازه‌ی آقام امام رضا"! یا علی . اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

پ.ن.1: خوبی و بدی دیدید حلال کنید. انشاءالله شب جمعه در حرم امیرالمؤمنین علیه السلام دعاگوی دوستان خواهم بود. اگه دلخوری هست تا سه شنبه عصر برام بنویسید.

پ.ن.2: مثل دفعه‌ی قبل میشه با دل رفت کربلا... دست ادب بر سینه میگذارید... السلام علیک یا سیدنا الغریب یا اباعبدالله.(اسپیکرهاتون رو روشن کنید)

بسم رب المنتظر المهدی

حالا که دشمن پست ، شرم و حیا ندارد        شکر میکنم خدا را ، زهرا(س) حرم ندارد

هرقدر خواستم ننویسم از این ماجرا نشد... کربلا باشه طلبتون بعد از ایام شهادت خانم حضرت زهرا سلام الله علیها

امان از دست بسته... اگه آدم قدرت نداشته باشه درد نیست ، سخت اینه که قدرت داشته باشی و نتونی... شما توی زندگیتون چی براتون از همه بیشتر مهمه؟ با شخصی همکار بودم که به هیچ چیزی اعتقاد نداشت. یکروز داشتم باهاش بحث میکردم ، ازش سئوال کردم توی زندگیت چی برات مهمه؟ کمی فکر کرد و گفت: سلامت خانواده ام!!

سکوت کردم! یاد کلام امیرالمؤمنین افتادم در اون لحظه‌ای که بدن مطهر خانم حضرت زهرا سلام الله علیها را در خاک میگذاشتند: فَقَالَ یَا أَرْضُ اسْتَوْدَعْتُکِ وَدِیعَتِی هَذِهِ بِنْتُ رَسُولِ اللَّه! سلامت خانواده! عجب امانتی رو امیرالمؤمنین به خاک برمیگردوندند... خانمی که وقتی وارد صحرای محشر میشوند منادی ندا میدهد: یَا مَعْشَرَ الْخَلَائِقِ غُضُّوا أَبْصَارَکُمْ حَتَّى تَجُوزَ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ ای اهل محشر! چشمانتان را به پایین بدوزید که دختر پیامبر خاتم وارد میشود. چه کردند آنان که خدایشان لعنت کناد با ناموس خدا که حضرت صدیقه طاهره در وصیتنامه‌ی خود خطاب به امیرالمؤمنین از وی تقاضا میکنند که در شب غسل و کفنشان کنند و در شب دفنشان کنند: یَا عَلِیُّ أَنَا فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ زَوَّجَنِیَ اللَّهُ مِنْکَ لِأَکُونَ لَکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ أَنْتَ أَوْلَى بِی مِنْ غَیْرِی حَنِّطْنِی وَ غَسِّلْنِی وَ کَفِّنِّی بِاللَّیْلِ وَ صَلِّ عَلَیَّ وَ ادْفِنِّی بِاللَّیْل. ای علی من فاطمه دختر محمد هستم که خداوند مرا به ازدواج تو درآورد تا در دنیا و آخرت با تو باشم و تو بر من از خودم اولی هستی! یا علی مرا در شب غسل ده ، در شب کفن نما ، در شب نماز بر من بگذار و در شب مرا دفن کن!

عجب روزهای تلخیه این روزها!! مادر... مادر... مادر...! سامراء... سامراء... سامراء...!

کدوم بچه شیعه‌ای هست که از غم مادر چشمهاش اشکبار نباشه؟؟ چقدر ما غم حضرت زهرا سلام الله علیها رو درک میکنیم؟ هرقدر بیشتر این غم رو درک کنیم بیشتر میسوزیم نه؟ امان از آن دلی که از بدو میلاد انتظار روزی رو میکشه که بیاد و انتقام مادر رو بگیره!

کدوم محب صاحب الزمان رو میشناسید که دلش با شنیدن خبر تخریب حرم پدر و پدربزرگ امام زمان(عج) نلرزیده باشه؟؟ هرقدر این معرفت نسبت به صاحبان حرمینی که تخریب شد بیشتر باشه ، محبت هم بیشتر میشه و در نتیجه... کدوم معرفت بالاتر از معرفت فرزند نسبت به پدر هست؟

غمهای این روزهای امام زمان(عج) فوق تصور ماست اما یک لحظه به حال خودمون و معرفت خودمون و غمهای خودمون نگاه کنیم... بعد مقایسه کنیم این معرفتها رو با معرفتی که حضرت نسبت به مادرشون و محبتی که نسبت به پدرانشان داشتند و درنتیجه غمی که بر دلشون سایه افکنده...

حرف من اینها نبود... حرف من فقط این پاراگرافه: بچه شیعه!! این هفته میدونی چی به دل مولات میگذره؟؟ برای سلامتیش صدقه میدی؟ دعا میکنی؟ آخر هفته... توی اون غروب جمعه... یک لحظه حال کسی رو که همیشه مدعی هستی دوستش داری در نظر بگیر... آخر هفته مولات که به اسم تو برسه حالش چطور میشه؟؟ غمی از غمهاش برمیداری؟ یا اینکه دلش رو بیشتر میسوزونی؟؟

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

پ.ن.:1- هیچ چیزی برای شیطان شاد کننده تر از مرگ فقیه نیست! برای شادی روح آیت الله فاضل لنکرانی یک فاتحه بخونید. 2- نوای وبلاگ رو نتونستم از این کوتاهتر کنم! وای مادرم... 3- چون عکسهای کربلا زیاد بودند نصفش رو در این پست میذارم اما داستانش باشه برای پست بعد. برای دیدن عکسها به ادامه‌ی مطلب مراجعه کنید. یا علی