ماشین دودی تا حرکتش رو شروع نکرده ، کسی بهش سنگ نمیزنه مگه نه؟ این جمله رو از شهید مطهری که این روزها سالروز شهادتشون هست شنیدید؟ شما از این جمله چه برداشتی میکنید؟
خسته شدم از بس شروع کردم و نشد! از بس راه رو رفتم اما قبل از رسیدن به مقصد با سر به زمین خوردم. اصلا من مرد این راه نیستم! من آدم مبارزه نیستم! زور من نمیرسه. بابا بیخیال! بذار من هم مثل مردم عادی زندگیمو بکنم. این همه حواسم رو جمع کنم که دروغ نگم ، غیبت نکنم ، نگاهم رو کنترل کنم ، دستم رو ، قدمم رو.... اما یک لحظه غفلت.... همه چیز رو خراب میکنه. خسته شدم! من اینکاره نیستم که نیستم.
شده تا حالا توبه کنی و هنوز توبهات تموم نشده دوباره....؟ اون لحظه با خودت چی فکر میکنی؟ چندتا از این جملهها توی ذهنت شروع میکنه به رقصیدن؟ شده بری مشهد یا جمکران یا... و قول بدی که دیگه خوب باشی و هنوز عرق سفرت خشک نشده دوباره....؟ نه! بذار جلوتر برم... شده بری التماس کنی که کمکت کنند که دیگه اون عمل رو انجام ندی و بعدش هنوز دعات تموم نشده ذهنت مشغول بشه؟ اون لحظه چیکار میکنی؟ قهر میکنی؟ دعوا میکنی؟ ناامید میشی؟
حالا جملهی اول رو بخون... تا حرکتی نباشه... آره! وقتی راه میوفتی همهی شیاطین جمع میشند که نگذارند راهت رو بری اما بدون همین که قصد میکنی که به مقصد برسی بیشتر از نصف راه رو رفتی. همین که میدونی کجا باید بری ، همین که میدونی باید توی این مسیر حرکت کنی ، همین که میدونی باید عبد باشی و باید برای رسیدن به این مقصد بجنگی کلی از راه رو رفتی... نگاه کن به غفلت مردم تا به خودت امیدوار بشی. اینجا حرکت از مبداء به معاده. خیلیها نشستند و هیچ حرکتی ندارند. تو که داری به سمت مقصدت حرکت میکنی اگه در راه زمین خوردی نکنه بشینی و نگاه کنی... همهی انبیاء و امامان در خط پایان انتظار میکشند که یکی از این خط رد بشه. حالا که زمین خوردی نگاه کن که اگه حرکت رو ول کنی ، اونی که تو رو زمین زده بیشتر خوشحال میشه یا اونی که در خط پایان انتظارت رو میکشه؟ توی این مسیر باید جنگید. جنگ هم زخمی شدن داره! اما هدفش مقدسه. چرا تا یک زخم برمیداری ناامید میشی و فکر میکنی اون وجود مقدسی که داری به خاطرش مبارزه میکنی نگاهت نمیکنه؟ کربلا رو نگاه کن! اونی که به خاطر اباعبدالله علیه السلام جنگید ، وقتی زخم خورد ولی تا آخرین رمق مبارزه کرد و خورد زمین چی شد؟ سرش رو پای اربابش بود... اما اگه زخم میخورد و میگفت من اینکاره نیستم و صحنه رو ترک میکرد چی میشد؟.... یقین داشته باش! بدون برای کی داری مبارزه میکنی. اگه هدفت رو خالص کنی ، وقتی زمین خوردی و زخمی شدی خودشون زخمهات رو میبندند.... اونها منتظرند! منتظر حرکت من و تو!! ما اسم منتظر رو یدک میکشیم اما اونها حقیقتا منتظرند که ما حرکت کنیم... آقا زمین خوردهام اما...نفهمیدم...السلام علیک یا اباعبدالله!
من و جدایی از کوی تو خدا نکند..........(حالا اسپیکرها رو روشن کنید)آخر هفته اگه خدا توفیق داد در آستان ملائک پاسبان علی ابن موسی الرضا علیه السلام دعاگو هستم.
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.
سلام. دیر که نکردم؟؟ اول از همه فرا رسیدن ماه ربیع رو تبریک میگم(برداشت از ربیع رو به خودتون واگذار میکنم) خروج ماه صفر رو هم خدمت رسول خدا (ص) بشارت میدهم و به همه دوستداران اهل بیت علیهم السلام خجسته باد عرض میکنم. اما مشهد! جای همه دوستان خالی صفای خاصی داشت و رأفت حضرت رو میشد حس کرد.
آرزو دارم کــه گــدای ایـن در گردمدر بـحــر عـنـایـتــت شـنــاور گــردم با دسـت تـهـی آمـده ام پـابوستمـپسـند که با دسـت تـهـی برگردم با دست تهی آمدنم عیبی نیستعیب است که با دست تهی برگردم
چی باید اونجا خواست؟ میری در خونهی کریم اما همهی حرفهات رو فراموش میکنی. این دفعه خواستم که ایمان رو بهتر بشناسم و بدونم که آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام چه کسانی رو از همه بیشتر دوست دارند؟به نظر شما سئوالهای خوبی مطرح کردم؟؟ اما جواب: الْإِیمَانُ أَرْبَعَةُ أَرْکَانٍ التَّوَکُّلُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الرِّضَا بِقَضَائِهِ وَ التَّسْلِیمُ لِأَمْرِ اللَّهِ وَ التَّفْوِیضُ إِلَى اللَّهایمان 4 رکن دارد. توکل به خدا (در تمام امور آدم با توکل به خداوند حرکت کنه و او را منشاء همهی قدرتها بدونه. لاحول و لاقوة الابالله العلی العظیم) و راضی بودن به قضای الهی (یقین داشتن به این موضوع که همهی اتفاقاتی که در زندگی انسان رخ میده از جانب خداست و خدا جز صلاح بندهی مؤمن رو نمیخواد) و تسلیم بودن به امر خدا (با دو پیش فرض قبلی ، تسلیم محض بودن و اطاعت کامل از تمام دستورات الهی) و سپردن کارها به خداوند (حرکت در مسیر و سپردن نتیجهی کارها به خود خدا). راستی اگه کسی توی زندگیش به این 4 سفارش عمل کنه دیگه ناراحتی و غمی برای کسی میمونه؟
اما جواب سئوال دوم که خیلی امیدوار شدم مخصوصا نسبت به قسمت دومش: سُئِلَ النَّبِیُّ ص عَنْ خِیَارِ الْعِبَادِ فَقَالَ الَّذِینَ إِذَا أَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا وَ إِذَا أَسَاءُوا اسْتَغْفَرُوا وَ إِذَا أُعْطُوا شَکَرُوا وَ إِذَا ابْتُلُوا صَبَرُوا وَ إِذَا غَضِبُوا غَفَرُوااز پیامبر راجع به بهترین بندگان سئوال شد. ایشان فرمودند کسانی هستند که وقتی کار خیری انجام میدهد از انجام آن عمل نیک خوشحال میشود و اگر گناهی انجام میدهد استغفار میکنند (ناکرده گنه در این جهان کیست بگو؟ چقدر تفاوت هست بین کسی که گناه میکنه و بی تفاوته با کسی که گناه میکنه و از گناهش ناراحت میشه. خدایا ما گناه کردن رو دوست نداریم. خودت توفیق بده که قدرت مقابله با نفس و شیطان رو داشته باشیم. اللهم وفقنا لما تحب و ترضی) و وقتی نعمتی به او داده میشود شکر گذار است. وقتی دچار امتحان میشود صبر میکند (صبر در انجام واجبات ، صبر در ترک محرمات ، صبر در مصیبت) و وقتی عصبانی میشوند ، میبخشند و عفو میکنند.
خوب سال جدید شد. من تصمیم گرفتم نو بشم! یک آدم دیگه اما این بار دیگه تصمیم ندارم زمستون بشم. به نظر شما میشه آدم همیشه بهار بمونه؟؟ روزی یک ذره بیشتر از دیروز به این دو روایت یقین پیدا کنیم و در مسیر به فعل رسوندنشون حرکت کنیم میشه هر روز بهاریتر از قبل حرکت کنیم نه؟؟
اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.
دوستانی تماس گرفتند و از حال و هوای ایام شهادت حضرت رضا علیه السلام در مشهد سئوال کردند، برای اینکه بیشتر حال و هوای اونجا رو بگیرید چندتا عکس از 28صفر 2 سال قبل براتون میذارم. برای دیدنش ادامهی مطلب رو ببینید.