بسم رب المنتظر المهدی

با عرض سلام خدمت دوستان. در ابتدا مبعث پیامبر اکرم اسلام صلی الله علیه و آله رو خدمت همه دوستان تبریک عرض میکنم.(زیارت امیرالمؤمنین علی علیه السلام در شب و روز مبعث که بسیار مستحب است یکی از زیباترین نکات در این روز میباشد.)

بریم سر مطلب خودمون. مطلبی که ناخواسته شروع شد و انشاءالله سعی میکنم تا نیمه شعبان اونرو به یک نتیجه برسونم. این دفعه فقط میخوام مطلب قبلی رو کمی مستند کنم چون در مطلب قبل، کمتر از احادیث استفاده کردم و ممکنه در ذهن برخی از دوستان شبهاتی ایجاد شده باشه لذا سعی میکنم قبل از ادامه بحث مطلب قبل رو کمی باز کنم. گفتیم که انسان برای عبادت خداوند خلق شده و اصلا هدف از خلقت در قرآن بندگی و عبادت معرفی شده است. بعد گفتیم که در روایات اومده که این عبادت همون کسب معرفت خداوند است. در مطلب قبل هم گفتیم که این معرفت اکتسابی نیست بلکه یک امر عنایتی است و ما باید ظرفمون رو برای این عنایت آماده سازیم.

اول در مورد اینکه منظور از عبادت در قرآن همون کسب معرفت خداوند میباشد: امام رضا علیه السلام میفرمایند: اولین قدم و اساس بندگی خداوند ، معرفت نسبت به اوست. (1)

همچنین امام صادق علیه السلام میفرمایند: بدرستیکه با فضیلت ترین واجبات و واجبترین آنها بر انسان معرفت خداوند و اقرار به بندگی اوست. (2)

حدیث در باب معرفت خداوند بسیار زیاد است. این روایت رو هم از امیرالمومنین علیه السلام خدمتتون عرض میکنم که میفرمایند معرفت خداوند سبحان بالاترین معرفتها است. (3)

نکته ای که شاید در مطالب گذشته کمی سئوال برانگیز باشه عنایتی بودن معرفت است که چندتا حدیث رو اول با هم میخونیم بعد سعی میکنم کمی توضیح بدم. از امام صادق علیه السلام سئوال میکنند: معرفت کار کیست؟ حضرت پاسخ میدهند: کار خداوند است و بندگان در آن نقشی ندارند. (4)

اما حدیث واضح تر باز هم از امام صادق علیه السلام که میفرمایند: برای خدا بر مخلوقات این حق نیست که نسبت به او معرفت پیدا کنند بلکه این حق مخلوقات بر خداوند است که به ایشان معرفت را عنایت کند. و حق خداوند بر مخلوقات این است که آنگاه که خدا معرفت را به ایشان داد ، آنها آنرا بپذیرند. (5)

خوب اینجا سئوال خواهرمون مطرح میشه که کسب معرفت به نظر اکتسابی میاد و میشه معرفت رو کسب کرد. در جواب باید تعریف درست عنایت معرفت رو با هم داشته باشیم. بر گردن ماست که جهت کسب معرفت خداوند تلاش کنیم (که این همون آماده سازی ظرف ماست) این اختیاریه و ما هستیم که تلاش میکنیم. وقتی ما تلاش کردیم خداوند معرفتش رو به ما هدیه میکنه. یعنی مهر تأیید نهایی رو خدا باید بزنه. در قرآن میفرماید: هرکس در راه ما تلاش کند ، او را به راههای خویش هدایت میکنیم. یعنی تلاش از ماست اما هدایت کردن به سمت خدا و کسب معرفت از جانب اوست. اینجا باید یک فرقی بین علم و شناخت با معرفت قائل بشیم. ما با خوندن کتابها و مقالات ممکنه بتونیم علم به صفات خدا پیدا کنیم اما معرفت توی هیچ کتابی نیست چون اگر کسی به خدا معرفت داشته باشه دیگه گناه انجام نمیده و گویی خدا رو همیشه حاضر میبینه(عمربن سعد لعنة الله علیه نسبت به حضرت اباعبدالله علیه السلام علم داشت اما معرفت نداشت)

اینجاست که از امام صادق علیه السلام روایت شده که فرموده اند در زمان غیبت، شیعیان هر روز این دعا رو بخونند: ِ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ نَبِیَّکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی‏ خدایا معرفت خود را  به من ارزانی دار! که اگر خودت را به من نشناسانی نمیتوانم رسولت را بشناسم. خداوندا معرفت نسبت به رسولت را به من عنایت فرما که اگر معرفت نسبت به رسولت نداشته باشم نمیتوانم حجت تو را بشناسم. خداوندا معرفت حجتت را به من عنایت فرما که اگر معرفت نسبت به حجتت نداشته باشم از دینم گمراه خواهم شد. (اصول کافی جلد 1 صفحه 335) میبینیم که در این دعا از خدا میخواهیم معرفت را به ما عنایت کند.

در انتهای این مبحث یک حدیث از سیدالشهداء علیه السلام خدمتتان عرض میکنم که کل مباحث ما رو تا اینجا شامل میشه. حضرت میفرمایند ای مردم! قسم به خدا که خداوند بندگان را نیافرید مگر برای اینکه نسبت به او معرفت پیدا کنند، پس وقتی معرفت او را کسب کردند به عبادت او بپردازند، پس وقتی او را عبادت کردند از بندگی غیر از او بی نیاز میشوند (6) بحث فعلا تا اینجا باشه تا بعد.

1) أَوَّلُ عِبَادَةِ اللَّهِ مَعْرِفَتُه(توحید صدوق باب التوحید و نفی التشبیه حدیث 2)

2) إِنَّ أَفْضَلَ الْفَرَائِضِ وَ أَوْجَبَهَا عَلَى الْإِنْسَانِ مَعْرِفَةُ الرَّبِّ وَ الْإِقْرَارُ لَهُ بِالْعُبُودِیَّة(بحارالانوار جلد 36 صفحه 407 به نقل از کفایة الاثر)

3) : مَعْرِفَةُ اللَّه‏سُبْحَانَهَ  أَعْلَى ‏الْمَعَارِف(غرر الحکم صفحه81)

4) قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع الْمَعْرِفَةُ مِنْ صُنْعِ مَنْ هِیَ؟ قَالَ مِنْ صُنْعِ اللَّهِ لَیْسَ لِلْعِبَادِ فِیهَا صُنْع(اصول کافی کتاب التوحید باب لزوم الحجة حدیث 2)

5) لَیْسَ لِلَّهِ عَلَى خَلْقِهِ أَنْ یَعْرِفُوا وَ لِلْخَلْقِ عَلَى اللَّهِ أَنْ یُعَرِّفَهُمْ وَ لِلَّهِ عَلَى الْخَلْقِ إِذَا عَرَّفَهُمْ أَنْ یَقْبَلُوا(اصول کافی کتاب التوحید باب حجج الله حدیث 1)

6) : یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ وَ اللَّهِ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلَّا لِیَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَنْ سِوَاه(بحارالانوار جلد23 صفحه93 به نقل از علل الشرائع)

بسم رب المنتظر المهدی

سلام. میخواستم راجع به حزب الله لبنان بنویسم که خدا را هزاران مرتبه سپاس پیروزی شیعیان رقم خورد و کمی سمت و سوی مطلبم رو تغییر داد. خداوند در قرآن در سوره مبارکه بقره آیه 249 میفرماید: "کَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلیلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً کَثیرَةً بِإِذْنِ اللَّه" چه بسیار سپاه اندک که به اذن خداوند بر سپاهیان کثیر غلبه نموده اند. و امروز دیدیم آنها که به گفتار خداوند ایمان دارند چطور مورد عنایات پروردگار قرار میگیرند. حدیثی که در مطالب قبلی برایتان ذکر کرده بودم را آخر این مطلب هم جهت یادآوری درج میکنم.

اما مطلب امروز: چگونه میتوان تشنگی در خویش ایجاد کرد؟ تشنگی به امام غائب از نظر روحی فداه. بهترین جوابها رو از دوستان گرفتم. بله! برای ایجاد تشنگی نیاز به شناخت و معرفت است و این معرفت و شناخت میباشد که باعث محبت میشود. حالا این سئوال مطرح میشه که آیا معرفت اکتسابی هست یا عنایتی؟؟ بحثهای زیادی درباره این موضوع انجام شده اما چیزی که همه بزرگان به اون اعتقاد دارند اینه که معرفت یک امر عنایتی هست و خداوند و معصومین علیهم السلام هستند که ظرف هر کس رو به اندازه ظرفیتش از این معرفت (که گفتیم موجب محبت است) پر میکنند.

پس ما در اولین قدم باید ظرف گدایی دست بگیریم و بخواهیم که کاسه ما رو هم پر کنند. کار زیاد سختی نیست فقط نیاز داره که تصمیم بگیریم.(به قسمت آرشیو محبت اهل بیت علیهم السلام رجوع کنید)

قدم بعدی که شاید مهم ترین قدم در این راه حساب میشه افزایش ظرفیت و بزرگ کردن ظرف گداییمونه! هر چی بتونیم گنجایش این ظرف رو بیشتر کنیم معرفت بیشتری کسب میکنیم و وجودمون از محبت امام علیه السلام بیشتر پر میشه. این معرفت و محبت بیشتر هم برای ما زیبا و دلنشینه و هم وظیفه و تکلیف ما رو بیشتر میکنه. اگه درست استفاده کردیم ، باز هم ظرفمون بزرگتر میشه و اگر اشتباه استفاده کردیم....

همه ما لااقل مدعی هستیم که همه کاسه به دست درب خانه معصومین علیهم السلام منتظر عنایت نشستیم پس باید قدم دوم رو برداریم. چه باید کرد؟؟ یک جمله ساده که همتی بالا میطلبد: ترک گناهان و انجام واجبات. به قول بزرگان: به آنچه میدانید عمل کنید.

این صلوات بر حضرت صاحب العصر و الزمان روحی فداه رو با هم مطالعه کنیم و به عباراتش خوب دقت کنیم تا ببینیم که حضرت باقی مانده الهی هستند و صفات معصومین ما قبلشان همه در ایشان متجلی است همینها هم میتونه برای ما ایجاد تشنگی کنه، راستی اگه شما هر روز اوصاف یک شخص محبوب و بزرگ رو بشنوید دوست ندارید ایشون رو زیارت کنید؟

(این رو توی پرانتز خدمتتون عرض میکنم. ترک گناه و انجام درست واجبات هم از عهده من و امثال من به تنهایی بر نمیاد پس باید برای انجام اینها هم از خودشون کمک بگیریم. توسل به ائمه بهترین راه برای رسیدن به تشنگی است.)

اللهم صل و سلم على صاحب الدعوة النبویة و الصولة الحیدریة و العصمة الفاطمیة و الحلم الحسنیة و الشجاعه الحسینیة و العبادة السجادیة و المآثر الباقریة و الآثار الجعفریة و العلوم الکاظمیة و الحجج الرضویة و الجود التقویه و النقاوة النقویه و الهیبة العسکریة و الغیبة الهیه القائم بالحق و الداعی إلى الصدق الإمام أبی القاسم الولی المنتظر المهدی (المصباح الکفعمی صفحه 711)

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من اعوانه و انصاره و شیعته

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

حدیثی که قول داده بودم جهت یادآوری تکرار کنم:

فَلَمَّا سَمِعَ ذَلِکَ رَسُولُ اللَّهِ ص غَشِیَهُ مَا کَانَ یَغْشَاهُ عِنْدَ نُزُولِ الْوَحْیِ عَلَیْهِ مِنْ تَعْظِیمِ أَمْرِ اللَّهِ تَعَالَى ثُمَّ سَرَى عَنْهُ وَ قَدْ أُنْزِلَ عَلَیْهِ إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ رَسُولُهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْغالِبُونَ  قَالَ یَا عَبْدَ اللَّهِ بْنَ سَلَامٍ إِنَّما وَلِیُّکُمُ اللَّهُ وَ نَاصِرُکُمُ اللَّهُ عَلَى الْیَهُودِ الْقَاصِدِینَ بِالسُّوءِ لَکَ وَ رَسُولُهُ إِنَّمَا وَلِیُّکَ وَ نَاصِرُکَ وَ الَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ صِفَتُهُمْ أَنَّهُمْ یُقِیمُونَ الصَّلاةَ وَ یُؤْتُونَ الزَّکاةَ وَ هُمْ راکِعُونَ أَیْ وَ هُمْ فِی رُکُوعِهِمْ ثُمَّ قَالَ یَا عَبْدَ اللَّهِ بْنَ سَلَامٍ وَ مَنْ یَتَوَلَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ الَّذِینَ آمَنُوا  مَنْ تَوَلَّاهُمْ وَ وَالَى أَوْلِیَاءَهُمْ وَ عَادَى أَعْدَاءَهُمْ وَ لَجَأَ عِنْدَ الْمُهِمَّاتِ إِلَى اللَّهِ ثُمَّ إِلَیْهِمْ فَإِنَّ حِزْبَ اللَّهِ  جُنْدَهُ هُمُ الْغالِبُونَ  لِلْیَهُودِ وَ سَائِرِ الْکَافِرِینَ أَیْ فَلَا یَهُمَّنَّکَ.

پس شنیدم که رسول خدا را فراگرفت آنچه او را فرامیگرفت هنگام نزول وحی به خاطر تعظیم در برابر فرمان خدا سپس این حالت جریان یافت و نازل شد بر او "بدرستیکه سرپرست شما خدا و رسول او و کسانیکه ایمان آوردند و نماز را برپا میدارند و زکات میدهند درحالیکه در رکوع هستند ، میباشند" پس فرمود یا عبدالله به درستیکه ولی شما خداست و یاری کننده شما بر یهود که قصد بد برای تو و رسول او کرده اند خداست. همانا سرپرست و یاری کننده تو کسانی هستند که ایمان آورده اند ، کسانی که صفتشان این است که نماز را برپا میکنند و زکات میدهند در حالیکه در حالت رکوع هستند. یعنی در رکوع نمازشان. سپس فرمود ای عبدالله کسی که خدا و رسولش و آنان که ایمان آوردند را دوست بدارد و کسانیکه آنها را دوست دارند دوست بدارد و دشمن بدارد دشمنان آنها را در امور مهم پناه ببرد به خداوند سپس به آنها پس به درستیکه حزب الله ، سپاهیانش پیروز میشوند بر یهود و سایر کافرین یعنی غمی برایشان نیست.

متن کامل حدیث بالا رو میتونید از اینجا بخونید