بسم رب المنتظر المهدی

میشنیم پای یک صحبت قشنگ و میشنویم اگر کسی ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام رو نداشته باشه هر کاری میکنه نقش بر آبه!! اول به خودمون میبالیم و خدا رو شکر میکنم اما وقتی از مجلس خارج میشیم وسوسه‌های شیطان شروع میشه. از کجا معلوم شما حق باشید؟ بقیه هم همین حرفها رو درباره خودشون میزنند. اول شک میکنیم. بعد تصمیم میگیریم تحقیق کنیم اما سخته! در نهایت بیخیال میشیم و میگیم حتما درسته دیگه.

امروز میخوام بین عید قربان و عید غدیر یک استدلال صرفا قرآنی و عقلی بنویسم که اعتقادمون محکمتر بشه.

 وَ إِذِ ابْتَلى إِبْرَهِیمَ رَبُّهُ بِکلِمَتٍ فَأَتَمَّهُنَّ قَالَ إِنى جَاعِلُک لِلنَّاسِ إِمَاماً قَالَ وَ مِن ذُرِّیَّتى قَالَ لا یَنَالُ عَهْدِى الظلِمِینَ‏

خدا حضرت ابراهیم (ع) رو نزدیک به 30 بار امتحان کرد و بعد از اینکه از همه امتحانها سربلند بیرون اومدند ایشان را به مقام امامت بر روی زمین منصوب کردند که شاید سختترین امتحان ذبح حضرت اسماعیل در روز عید قربان بود. بعد از اینکه خدا حضرت ابراهیم رو به مقام امامت بر مردم منصوب کرد، حضرت سئوال میکنند آیا این منصب به فرزندان من هم میرسد؟ که خداوند در جواب میفرماید نه! این مقام به ظالمین نخواهد رسید. طبق آیات قرآن هر گناهی یک ظلم محسوب میشود و طبق این آیه هرکسی که در طول عمر خود یک گناه ، چه کوچک و چه بزرگ انجام داده باشم از ظالمین خواهد بود که شایستگی آن مقام را ندارد.

حالا به زمان پیامبر اسلام نگاه میکنیم. افراد از 4 گروه خارج نیستند! 1- قبل از پیامبر مشرک بودند و بعد از ایشان هم مشرک ماندند. 2- قبل از پیامبر مشرک بودند و بعد از ایشان ایمان آوردند و موحد شدند. 3- قبل از پیامبر موحد بودند و بعد از رسالت ایشان مشرک شدند. 4- قبل از پیامبر موحد بودند و بعد از ایشان هم موحد ماندند.

قطعا حضرت ابراهیم سئوال خود رو به خاطر گروه اول و گروه سوم از خدا نپرسیده چون بر ما هم روشنه که این افراد صلاحیت امامت رو ندارند چه برسه به حضرت ابراهیم که پیامبر خدا بودند. پس سئوال حضرت ابراهیم در مورد گروه دوم بوده. که خداوند در جواب میفرماید: نه! این مقام به آنها نمیرسد.

در تاریخ جزیرة العرب به نقل شیعه و سنی و مستشرقین ، بعد از پیامبر اسلام هیچ شخصی به غیر از امیرالمؤمنین علی علیه السلام وجود ندارد که قبل از رسالت پیامبر و بعد از رسالت ایشان موحد و حنیف بوده باشد. پس طبق این آیه این مقام بعد از رسول اسلام فقط مختص امیرالمؤمنین علی علیه السلام است. نکات دیگه ای که میشه از این آیه فهمید یکی اینه که مقام امامت مقامی هست که از جانب خدا تعیین میشه. دوم اینکه امام معصوم است و کسی هست که در عمرش حتی یک ظلم هم انجام نداده. (میتونید برای مطالعه کاملتر به تفسیر المیزان ، ذیل آیه 124 سوره بقره مراجعه کنید)

همه سر به سجده بگذاریم و خدا رو به خاطر این نعمت ولایتی که به ما عنایت نموده شکرگزار باشیم. الحمدلله الذی جعلنا من المتسکین بولایة علی ابن ابیطالب علیه السلام

(قضیه دفتر رو هم فراموش نکردم. اما حیفه که از کنار عید غدیر بی تفاوت بگذریم. بعد از عید انشاءالله به اتفاق بحث رو پیگیری میکنیم. فقط بگم که من خودم اینجوری شروع کردم: در صفحه اول جواب سئوال دو پست قبل رو برای خودم نوشتم: اینکه کی هستم! نقاط ضعفم چیه و ممکنه از کجاها ضربه بخورم. و بعد شروع به نوشتن اعمال روزم کردم. فعلا بریم ببینیم چی میشه)

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

سلام. میدونستم از مشهد که برگشتم باید سوغاتی بیارم. یک مطلب گرفتم که تقدیم میکنم به همه دوستانی که دوست دارند پیشرفت کنند.(به ماجراش گیر ندید. به نتیجه‌اش نگاه کنید.)

تازه از زندان آزاد شده بود. پای حرفهاش نشستم! خلافکار نبود. چکهاش برگشت خورده بود و راهی زندان شده بود.پرسیدم آخه چرا؟ تو که وضعت بد نبود!! گفت آره. پدر خدا بیامرزم میگفت همیشه یک دفتر حساب داشته باش. دخل و خرج روزت رو ثبت کن. ببین چقدر درآوردی و چقدر خرج کردی ، اگه دیدی دخلت با خرجت جور در نمیاد برو دنبال علتش. اما من گوش نکردم. فکر میکردم هر روز رو یادم هست دیگه! بعدش هم آخر سال یک حساب کتاب کلی انجام میدم و همه چیز حل میشه. غافل از اینکه شریکم که خیلی هم باهم رفیق بودیم بدون خبر من هر روز از دخل و سرمایه‌ام برمیداشت و من متوجه نمیشدم. وقتی هم که فهمیدم دیگه کار از کار گذشته بود. چکهام برگشت خورد!! تازه اولهاش رفتم پیش چند نفر که آبرو و اعتبار داشتم و اونها پادرمیونی کردند و چند وقتی آبروم حفظ شد اما بعد از چند وقت اعتبارم رو پیش اونها هم از دست دادم و دیگه کار از کار گذشت. پرسیدم: اگه الآن برگردی به چند سال قبل چیکار میکنی؟ گفت: مثل برادرم که حرف گوش داد ، همه درآمدهای روزانه‌ام رو ثبت میکنم. خرجهام رو هم مینویسم. اگه روزی کم آوردم فرداش بیشتر تلاش میکنم که جبران کنم نه اینکه بذارم آخر سال بشه و ببینم که بدبخت شدم. کاسب موفق کسیه که هر روزش رو ثبت کنه و ببینه نسبت به روز قبلش کجاست!!!!

چند ثانیه روی حرفها فکر کنیم! یک کاسب موفق اگه میخواد موفق باشه هر روزش رو حساب میکنه. یک دفتر داره که توش مینویسه هر روز چقدر بدست آورده و چقدر از دست داده. من و تو چی؟ آیا این کار رو انجام میدیم؟ آیا میدونیم که هر روز چقدر به دست آوردیم و اون شریک نامردمون چقدر از دارائیهامون رو ازمون دزدیده؟ وقتی به روزهای خودم نگاه میکنم میبینم همش دارم ضرر میدم و فقط و فقط معصومین علیهم السلام هستند که آبروی آدم رو خریدند که تا امروز سرپا موندم. اگه یکروزی این  اعتبار هم تموم بشه چیکار باید بکنم؟؟

این هم سوغات مشهد برای اونهایی که واقعا دنبالش هستند. بیاید از همین امروز یک دفتر برداریم و همه کارهای روزمون رو ثبت کنیم. چندتا دروغ میگیم؟ چندتا غیبت میکنیم؟ چقدر چشممون هرجا که دلش میخواد میره؟ از اون ور چقدر به نمازمون اهمیت دادیم؟ توی روز چقدر کار مورد رضایت خدا انجام دادیم؟

آخر روز هم بشینیم و محاسبه کنیم که مثبت شدیم یا منفی؟ امروز رو با دیروزمون مقایسه کنیم که پیشرفت کردیم یا پسرفت؟! امیرالمؤمنین علیه السلام میفرمایند: وای بر کسی که دو روزش شبیه هم باشه. پس اگه پسرفت کنیم که دیگه هیچی!!! هفته مون رو جمع کنیم و با هفته قبل مقایسه کنیم. ماهمون! سالمون! اون وقت میشه خیلی از چیزها رو فهمید. میشه فهمید که چه روزهایی ، چه هفته‌هایی ، چه ماههایی اون شیطان نامرد که شریک نفسمون شده ،بیشتر از دارئیهامون دزدیده. اون وقت میشه براش راهکار پیدا کرد. میشه جلوش رو گرفت. به شرطی که بفهمیم دخلمون با خرجمون جور درنمیاد.به شرطی که بیدار باشیم. اصلا شاید بتونیم به جایی برسیم که شراکتمون رو باهاش به هم بزنیم ، نفسمون رو از اماره به مطمئنه تغییر بدیم. راستی امروز من اعتبارم پیش ائمه علیهم السلام چقدر تغییر کرده؟ بیشتر شده یا کمتر؟ ما چقدر به حرف معصومین گوش میدیم؟ مگه نگفتند حاسبوا…. به حساب خود رسیدگی کنید قبل از آنکه به حساب شما(در قیامت) رسیدگی شود؟ پس بیایید شروع کنیم. اگه خراب شد عیبی نداره اما میگیم ما شروع کردیم. قرار نیست همه کارهای بدمون رو یک روزه ترک کنیم اما قراره که شروع کنیم(بقیه‌اش میشه پر حرفی! در خانه اگر کس است یک حرف بس است) یا علی