بسم رب المنتظر المهدی

کعبه‌ی جانهای خسته بارگاه امام رضاست       مرحم هر دل شکسته یک نگاه امام رضاست

گر بگیرد بهانه این دل به  نجف یا به کربلا         میروم من به پابوس علی ابن موسی الرضا

سلام. میلاد با سعادت آقامون علی ابن موسی الرضا علیه السلام رسید و همه دلهای عاشق از اینجا داره به حرم ملکوتیشون پر میکشه. هرچی فکر کردم که چی باید بنویسم چیزی به نظرم نیومد. اگه یک کمی بیربط نوشتم به بزرگواری خودتون اینبار رو نادیده بگیرید.

همه کربلا میرند و من میام به کنار گنبدت               مکه و منا برای حاجیها ،‌ سهم من هم مرقدت

امام رضا علیه السلام فرمودند هرکس به زیارت من بیاید در سه جا به زیارت او میروم ، هنگام جان دادن، هنگام سئوال و هنگام رستاخیز! از همینجا هم میشه به زیارت آقا رفت. السلام علیک یا اباالحسن یا امام الرئوف یا علی ابن موسی الرضا!

پست قبلی رو یادتون هست؟ ماجرای گناه و میخ و... میدونیم که منافذی که روی یک سطح بوجود میان بهترین جا برای جمع شدن موادی که ما در معرض اونها قرار میگیریم هستند. اگه بعد از توبه در معرض آلودگی قرار بگیریم اولین جایی که پر میشه همون منافذ هست. حالا برعکسش هم کاملا صدق میکنه. اگه خودمون رو در معرض امور خیر قرار بدیم اولین جایی که پر میشه همون سوراخها هستند. اینجاست که خدا بعد از استغفار گناهان رو به حسنات تبدیل میکنه. قبل از اینکه یک تعبیر زیبا رو براتون تعریف کنم بگم که اون نماز یکشنبه(برای دیدنش اینجا رو کلیک کنید) برای تمام یکشنبه‌های ماه ذیقعده وارد شده و من شخصا فکر میکنم این یکشنبه که مصادف با میلاد با سعادت آقا علی ابن موسی‌الرضا هست ، توبه‌اش خیلی مقبول تره. اما مطلبی که برای بعضی از دوستان تعریف کردم رو براتون میگم. 28 صفر دوسال قبل بود که رفته بودم مشهد(اگه 28صفر مشهد نرفتید توصیه میکنم حتما یکبار امتحانش کنید) با یکی از شاگردان حاج آقا دولابی رحمة الله علیه دیدار داشتم که یک تعبیر خیلی قشنگ برام از زیارت امام رضا علیه السلام کرد که به عنوان هدیه این روز به همه دوستان تقدیم میکنم.

گفتند که انسان در مقابل عظمت امام رضا علیه السلام مثل یک قطره دربرابر یک رود همیشه جاریست. حالا این قطره هر قدر هم که آلوده باشه ، اگر خودش رو در مسیر این جریان قرار بده با اون رود پاک میشه و اگه خودش رو به اون بسپره با اون رود به دریا میریزه. فرمودند هر قدر هم آلوده هستید بیایید و خودتون رو در این مسیر قرار بدید تا پاک بشید و شک نکنید که بعد از زیارت امام رضا علیه السلام پاک پاک هستید.

یاد یک روایت هم افتادم : جوونی مشروب خورده بود و در مسیری میرفت ،‌ یکدفعه دید حضرت دارند از روبرو تشریف میارند. خجالت کشید و روش رو به دیوار کرد تا چشمش توی چشم حضرت نیفته. حضرت به جوون رسیدند. با دست به شونه‌ی جوون زدند و فرمودند: در هیچ شرایطی به ما پشت نکنید که اثرش خیلی بدتره!

این سیره عملی رو هم بخونید که:میرزا جواد آقا ملکی تبریزی استاد بزرگ اخلاق از قم با یک درشکه به سمت بارگاه ملکوتی ثامن الحجج حرکت کردند ، بعد از چند روز به مشهد رسیدند. وارد صحن شدند و دست بر سینه سلامی عرض کردند. برگشتند و سوار درشکه شدند و به سمت قم حرکت کردند. برخی از بزرگان گفته‌اند که منظور از این حرکت شاید این بوده که همه بدانند که این سلام ارزش این همه مشقت سفر رو داره.

علامه طباطبایی رحمة الله علیه هم میفرمودند: همه امامان رئوف هستند اما رأفت امام رضا علیه‌السلام قابل لمس و احساسه.

خدا توفیق زیارت واقعی امام رضا علیه السلام رو به همه ما عنایت بفرماید. بارگاه ملکوتی امام رضا علیه‌السلام که قبله گاه ماست و حرف دل همه ما اینه: اگه ندیدم کربلا رو ،‌ خدا از من نگیره امام رضا رو!  عید همتون مبارک. دعا کنید.

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من اعوانه و انصاره و شیعته

بسم رب المنتظر المهدی

میلاد مسعود حضرت معصومه سلام الله علیها بر همه محبین اهل بیت علیهم السلام تبریک و تهنیت باد. از همه دوستانی که قم تشریف دارند التماس دعای مخصوص دارم. دلم بدجوری هوایی شده.

در این پست یک روایت از امام صادق علیه السلام نوشتم که شخصی خدمت امام صادق علیه السلام میرسه و عرض میکنه: آقای من! چه بسیار از شما یاد سلمان فارسی رو میشنوم!؟ حضرت میفرمایند: نگویید سلمان فارسی، بلکه بگو سلمان محمدی!! آیا میدانی چرا از او بسیار یاد میکنم؟ عرض کرد: خیر! حضرت فرمودند: به خاطر سه خصوصیتی که داشت که اولین آنها این بود که خواست امیرالمومنین علیه السلام رو بر خواست خویش ترجیح میداد. یکی از دوستان خواسته بود که دو خصوصیت بعدی جناب سلمان رو هم بگم(البته توی متن عربی حدیث بود) و اما دو خصوصیت بعدی اینکه: فقراء را دوست داشت و آنها را بر اهل ثروت ترجیح میداد و سوم اینکه علم و اهل علم را دوست داشت.

آیت الله سید علی قاضی رحمة الله علیه در مورد آقای نجابت فرموده بودند که  ایشان اهل حرم هستند و وقتی سئوال کردند مگه میشه کسی اهل حرم و محرم به اهل بیت علیهم السلام بشه؟ جواب دادند بله! مگه سلمان نشد. وقتی این حرف رو خوندم با خودم فکر کردم یعنی میشه من هم سلمان فارسی بشم؟ میشه من هم از اهل بیت علیهم السلام بشم؟ من هم لقب منا اهل البیت بگیرم؟ چند تا روایت پیدا کردم که براتون مینویسم.

اولی رو که توی پست از اهل ذکر بپرسید از قول امیرالمومنین علیه السلام خطاب به کمیل گفتم که حضرت فرمودند:علم را از ما بگیر تا از ما شوی.(وسائل‏الشیعة جلد27 صفحه103)

دومین روایت از امام باقر علیه السلام هست که میفرمایند: هرکس ما را دوست بدارد از ما اهل بیت خواهد شد.( تفسیر عیاشى، ج‏2، ص‏231) یعنی من هم اهل بیت علیهم السلام رو دوست دارم؟ آخه مگه میشه آدم کسی رو دوست داشته باشه و بدونه اون شخص از کاری ناراحت میشه ، بعد اون کار رو انجام بده؟؟

روایت بعدی از امام صادق علیه السلام هست که میفرمایند: هرکس از شما تقوا پیشه کند و در صدد اصلاح خویش برآید پس از ما اهل بیت میباشد(تفسیر عیاشى، ج‏2، ص‏231)

خوب به نظر شما دیگه حرفی باقی میمونه؟ اون سه تا خصوصیت که در مورد جناب سلمان فارسی رحمة الله بیان شد ، این هم سه تا خصوصیت دیگه که بصورت خلاصه میشه:1-ترجیح خواست امام به خواست خودمون 2- دوری از دنیاپرستی و ثروت اندوزی 3- اهل علم و دانش بودن(با توجه به اونچه که راجع به علم گفته شد) 4-کسب علم از راه صحیح که همون اهل بیت علیهم السلام هستند 5-محبت اهل بیت علیهم السلام 6- تقوای الهی و تزکیه نفس.

 کارهای لازم جهت رسیدن به مقام "منا اهل البیت" معلوم شد حالا دیگه همه چیز به اراده ما برمیگرده. به نظر شما سخته؟ به نظر شما چرا من و امثال من هنوز اهل حرم نشدیم؟؟حالا معنی معروفترین نصیحت همه بزرگان معلوم میشه که میفرمایند:بروید و به آنچه که میدانید عمل کنید.

اگه نماز یکشنبه اول ماه ذیقعده رو نخوندید، حتما به پست قبلی یک نگاهی بندازید.

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من اعوانه و انصاره و شیعته