بسم رب المنتظر المهدی

مهمان خدا شدیم. خدا دعوتمون کرده. کاش هم قدر خودمون رو بدونیم و هم احترام میزبان رو داشته باشیم. این رو یادگار بهتون میگم که از بزرگی شنیدم که میفرمود: در ماه رمضان طبق روایات شیاطین دربند هستند. اینجاست که معلوم میشه هر کس چقدر نفسش به گناه مشتاقه چون دیگه شیطانی در کار نیست و هرچی هست از نفس خودمونه.دعا کنیم که خدایا! ما رو لحظه‌ای به نفسمون وامگذار.

این هم هدیه‌ای به مناسبت ماه مبارک رمضان. اینجا رو کلیک کنید.

بحث در مورد صحت معرفتی بود که باید برای رسیدن به هدف خلقت که عبادته بدست بیاریم و دیدیم که طبق روایات علم صحیح(منظور علم توحید) فقط از راه اهل بیت علیهم السلام بدست میاد البته روایات صحیح که تشخیص اون به تنهایی یک علمه. در ادامه به چندتا روایت دیگه اشاره میکنم. امام صادق علیه السلام به یکی از شاگردانشان میفرمایند: اگر علم صحیح میخواهی ، نزد ما اهل بیت است زیرا آن اهل ذکر که در قرآن خداوند فرموده:"اگر نمیدانید از اهل ذکر بپرسید" ما هستیم.(1)

راستی بزرگترین افتخار برای یک شیعه چی میتونه باشه؟ من همیشه با حسرت به مقام سیادت حضرت سلمان فارسی نگاه میکردم که بهشون لقب "منا اهل البیت" دادند. دیدم امیرالمومنین علیه السلام به کمیل فرمودند: جز از طریق ما (اهل بیت) کسب (علم) نکن تا از ما بشوی.(2) خوب چه مژده‌ای بالاتر از این؟ کسی که از این راه معرفت کسب کنه، اگر کوهها سست بشند در ایمانش خللی وارد نمیشه همونطور که امیرالمومنین علیه السلام فرمودند: هرکس دینش را از دهان مردم(غیرمعصوم) بگیرد ، همانها او را از دین برمیگردانند و هرکس دینش را از کتاب خدا و سنت پیامبرش بگیرد اگر کوهها سست شوند او سست نمیشود. (3)

مورد آخری که در قسمت صحت معرفت میخوام بهش اشاره کنم آیه 18 سوره زمر هست که میفرماید: پس بشارت بده به بندگان من که سخن را میشنوند و از بهترین آن (به بهترین صورت از آن) پیروی میکنند. آنها کسانی هستند که خداوند هدایتشان کرده و آنها همان صاحبان عقل سلیم هستند.(4)(عربیش رو بخونید به نظرم براتون آشناتر باشه) دوتا نکته درباره این آیه خوندم که براتون میگم. یکی اینکه منظور از قول (سخن) در روایات ما همون احادیث اهل بیت علیهم السلام هستند. برای خود من عجیب بود که در قرآن آیه ای باشه که بگه هر سخنی رو بشنوید و بعد بهترینش رو انتخاب کنید در صورتیکه خیلی از جاها ما نباید هر سخنی رو گوش بدیم.(البته منظور بعد از تحقیق و انتخاب صحیح و قرار گرفتن در مسیره) بعد که تفاسیر رو خوندم دیدم منظور اینه که سخن که همون احادیث باشه رو بشنوند و به بهترین نحو ازش پیروی کنند. همونطور که امام صادق علیه السلام در توضیح صاحبان عقل سلیم میفرمایند: اینها کسانی هستند که تسلیم آل محمد میباشند و وقتی حدیثی را میشنوند در آن اضافه و کم نمیکنند و همانطور که شنیده‌اند نقل میکنند. (5)

نکته جالب دیگه‌ای که خوندم این بود که در آیه سخن از هدایت در آینده نشده بلکه کسانی که اینچنین باشند هدایت شده هستند که تونستند به کلام معصوم گوش کنند و خودشون رو بهش ملتزم کنند.

در کل اولین شرط معرفت صحت اون شد که طبق روایات دیدیم از راه اهل بیت علیهم السلام بدست میاد و اگر هم جای دیگه علمی باشه احتمال خطا داره. پس برای کسب معرفت باید از راه صحیحش اقدام کنیم تا به معرفت صحیح و درست برسیم.

1) َ إِنْ أَرَدْتَ الْعِلْمَ الصَّحِیحَ فَعِنْدَنَا أَهْلَ الْبَیْتِ فَنَحْنُ أَهْلُ الذِّکْرِ الَّذِینَ قَالَ اللَّهُ فَسْئَلُوا أَهْلَ الذِّکْرِ إِنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ(وسائل الشیعه جلد27 صفحه72)‏

2) یَا کُمَیْلُ لَا تَأْخُذْ إِلَّا عَنَّا تَکُنْ مِنَّا (وسائل‏الشیعة جلد27 صفحه103)

3) أَخَذَ دِینَهُ مِنْ أَفْوَاهِ الرِّجَالِ أَزَالَتْهُ الرِّجَالُ وَ مَنْ أَخَذَ دِینَهُ مِنَ الْکِتَابِ وَ السُّنَّةِ زَالَتِ الْجِبَالُ وَ لَمْ یَزُل(وسائل الشیعه جلد27 صفحه132)

4) فَبَشِّرْ عِبادِ الَّذینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُولئِکَ الَّذینَ هَداهُمُ اللَّهُ وَ أُولئِکَ هُمْ أُولُوا الْأَلْباب (سوره زمر آیه18)‏

5) سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ  إِلَى آخِرِ الْآیَةِ قَالَ هُمُ الْمُسَلِّمُونَ لآِلِ مُحَمَّدٍ الَّذِینَ إِذَا سَمِعُوا الْحَدِیثَ لَمْ یَزِیدُوا فِیهِ وَ لَمْ یَنْقُصُوا مِنْهُ جَاءُوا بِهِ کَمَا سَمِعُوه(اصول کافی جلد1 صفحه 391)

بسم رب المنتظر المهدی

خوب فکر کنم به این نتیجه رسیدیم که برای رسیدن به هدف خلقت و همچنین حفظ دینمون در این وانفسای آخرالزمان باید معرفت نسبت به وجود امام زمانمون(عج) کسب کنیم. صدای پای ماه رمضون هم داره میاد. بیایید توی این ماه دعا کنیم که خدا به همه ما این معرفت رو عنایت کنه. اما قرار بود به چگونگی این معرفت بپردازیم. اینکه این معرفتی که قراره انشاءالله بهش برسیم چه خصوصیاتی باید داشته باشه؟ اولین چیزی که مطرح میشه صحت و درستی معرفت هست که میتونه در زمان غیبت آدم رو از انحراف و شک و بدبینی نجات بده و انسان رو در مسیر ولایت اهل بیت علیهم السلام نگه داره. امام زین‌العابدین علیه السلام میفرمایند: برای قیام کننده از ما دو غیبت وجود دارد که یکی از آنها طولانیتر است...و اما غیبت دیگر ، مدت آن به درازا میکشد تا آن حد که بیشتر سانی که اعتقاد به امامت او دارند از این اعتقاد برمیگردند. پس ثابت قدم نمیماند مگر کسی که یقینش محکم و معرفتش صحیح باشد و قلبا پذیرفتن احکام ما برایش سخت نباشد و تسلیم ما اهل بیت باشد.(1)

میبینیم که برای معرفتی که در پستهای قبلی صحبت کردیم شرط صحت مطرح میشه. این خصوصیت برای همه معارف مطرحه اما اینجا این سئوال مطرح میشه که خوب چه معیاری برای صحت یک معرفت وجود داره و از کجا میشه به درستی یک معرفت مطمئن شد؟؟ باز هم چاره‌ای نداریم جز اینکه از خود اهل بیت علیهم السلام استفاده کنیم. امام باقر علیه السلام خطاب به فرزندشان میفرمایند: ای پسرم! درجه و مرتبه شیعیان را از اندازه روایت و معرفتشان بشناس. بدرستیکه معرفت همان شناخت و فهم روایات است و بواسطه فهم روایات است که مؤمن تا بالاترین درجه ایمان بالا میرود. در نوشته‌ای از امیرالمؤمنین علیه السلام نگاه میکردم و در آن دیدم که ارزش و قیمت هر کس به اندازه معرفت اوست.(2)

از این روایت میشه اینطور فهمید که معرفت صحیح از لابه‌لای روایات اهل بیت علیهم السلام بدست میاد و اهمیت مراجعه به روایات اهل بیت علیهم السلام مطرح میشه که باعث بالارفتن تا آخرین درجه ایمان هست. علم و معرفت صحیح فقط نزد اهل بیت علیهم السلام هست. همونطور که خودشون اشاره کردند. اینجا ذکر این نکته رو ضروری میدونم که منظور از علم و معرفت، علم و معرفتیه که منجر به معرفت خدا میشه اون حقیقتی که خدا در دل مردم قرار میده. امام صادق میفرمایند: علم به درس خواندن بدست نمی‌آید بلکه همانا علم نوری است که خدا در هر قلبی که بخواهد او را هدایت کند قرار میدهد.(3)

البته حتما بحثهای قبلی رو یادتون هست که انسان باید ظرفش رو آماده کنه که خدا فرد رو شایسته هدایت ببینه (مثل دوست عزیزم که نور هدایت خدا به قلبش تابید) خوب این علم دیگه مثل علوم بشری نیست که خطا داشته باشه چون از سرمنشاء اصلی علوم یعنی خداوند علیم گرفته شده و منبع اصلیش در این دنیا حضرات معصومین علیهم السلام میباشند. امام باقر علیه السلام میفرمایند: قسم به خدا که علم یافت نمیشود مگر از اهل خانه ای که جبرئیل بر آنها نازل شده است.(4) پس علم و معرفت صحیح فقط از خانه اهل بیت علیهم السلام بیرون می‌آید و سایر منابع همیشه احتمال خطا دارند.

بحث صحت معرفت فکر کنم یک پست دیگه هم ادامه داشته باشه چون احادیث قشنگی در این‌باره خوندم. در ضمن دیدم که خواهر خوبم در وبلاگ آخرین سپیده هم بحثی مشابه در مورد معرفت امام عصر روحی فداه مطرح کردند که حتما یک سری بهش بزنید.

1) وَ إِنَّ لِلْقَائِمِ مِنَّا غَیْبَتَیْنِ إِحْدَاهُمَا أَطْوَلُ مِنَ الْأُخْرَى أَمَّا الْأُولَى فَسِتَّةُ أَیَّامٍ وَ سِتَّةُ أَشْهُرٍ وَ سِتُّ سِنِینَ وَ أَمَّا الْأُخْرَى فَیَطُولُ أَمَدُهَا حَتَّى یَرْجِعَ عَنْ هَذَا الْأَمْرِ أَکْثَرُ مَنْ یَقُولُ بِهِ فَلَا یَثْبُتُ عَلَیْهِ إِلَّا مَنْ قَوِیَ یَقِینُهُ وَ صَحَّتْ مَعْرِفَتُهُ وَ لَمْ یَجِدْ فِی نَفْسِهِ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْنَا وَ سَلَّمَ لَنَا أَهْلَ الْبَیْت(بحارالانوار جلد51 صفحه 134)‏

2) یَا بُنَیَّ اعْرِفْ مَنَازِلَ الشِّیعَةِ عَلَى قَدْرِ رِوَایَتِهِمْ وَ مَعْرِفَتِهِمْ فَإِنَّ الْمَعْرِفَةَ هِیَ الدِّرَایَةُ لِلرِّوَایَةِ وَ بِالدِّرَایَاتِ لِلرِّوَایَاتِ یَعْلُو الْمُؤْمِنُ إِلَى أَقْصَى دَرَجَاتِ الْإِیمَانِ إِنِّی نَظَرْتُ فِی کِتَابٍ لِعَلِیٍّ ع فَوَجَدْتُ فِی الْکِتَابِ أَنَّ قِیمَةَ کُلِّ امْرِئٍ وَ قَدْرَهُ مَعْرِفَتُه(بحارالانوار جلد1 صفحه 106)‏

3) لَیْسَ الْعِلْمُ بِالتَّعَلُّمِ إِنَّمَا هُوَ نُورٌ یَقَعُ فِی قَلْبِ مَنْ یُرِیدُ اللَّهُ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى أَنْ یَهْدِیَه(بحارالانوار جلد1 صفحه224)‏