بسم رب المنتظر المهدی
 إِنِّیَ أَعْلَمُ أَنَّ رُسُلَکَ وَ خُلَفَاءَکَ أَحْیَاءٌ عِنْدَکَ یُرْزَقُونَ فَرِحِینَ یَرَوْنَ مَکَانِی وَ یَسْمَعُونَ کَلَامِی وَ یَرُدُّونَ سَلَامِی

سلام. توی اذن دخول میخونیم که بدرستی من میدانم فرستادگان و خلفاء تو زنده هستند در نزدت... جایگاه مرا میبینند و سخن مرا میشنوند و سلام مرا...

وقتی به سیره‌ی نبوی نگاه میکنیم میبینیم که همیشه رسول خدا در سلام دادن بر همه سبقت میگرفتند و کسی نتونست قبل از پیامبر به ایشون سلام بده. پیامبر و اهل بیت علیهم السلام همه از یک نور هستند و سیره‌ی عملی یکسانی دارند یعنی این قضیه برای تمام اهل بیت صادق بوده.

به نظر شما زنده و (به ظاهر) مرده‌ی اهل بیت تفاوتی داره؟ درحالیکه همیشه در زیارت نامه ها به این تاکید میکنیم که شما اهل بیت زنده هستید و جایگاه ما رو میبینید.

اینها رو نوشتم فقط برای رسیدن به این مطلب که بین مرده و زنده‌ی اهل بیت تفاوتی نیست و امروز هم اهل بیت زنده هستند و جایگاه ما رو میبینند و کلام ما رو میشنوند و امروز هم اونها هستند که در سلام بر ما سبقت میگیرند... پس حواسمون رو جمع کنیم که هرلحظه که حس کردیم دلمون میخواد یک سلامی به یکی از اهل بیت علیهم السلام بدیم، در حقیقت داریم جواب سلام میدیم! خیلیها میگند جواب سلام واجبه ، امکان نداره به یکی از حضرات معصومین سلام بدید و جواب نگیرید اما من میگم طبق سیره‌ی معصومین نمیشه در سلام سبقت گرفت و هروقت که سلام بدیم در حقیقت قبل از سلام ما، سلام معصوم جاری بوده است.

روز بیست و سوم ذیقعده بنابر روایتی روز شهادت آقا علی ابن موسی الرضا علیه السلام هست و همچنین روز زیارتی مخصوصه‌ی این امام بزرگوار. هر کدوم از معصومین یک زیارت مخوصه دارند. این روز برای مثلا سیدالشهداء علیه السلام چندین و چند روز هست. در مورد امام هشتم علیه السلام یکی ماه رجب هست که از ایام زیارتی حضرت به حساب میاد (و زیارت مخصوصه‌ی رجبیه دارند) و در ماه رجب هم روز بیست و هفتم اولویت بیشتری داره و یکی هم روز بیست و سوم ماه ذیقعده که سفارش زیادی شده که از دور یا نزدیک ایشون رو زیارت کنیم. أَنَّهُ یُسْتَحَبُّ أَنْ یُزَارَ مَوْلَانَا الرِّضَا ع یَوْمَ الثَّالِثِ وَ الْعِشْرِینَ مِنْ ذِی الْقَعْدَةِ مِنْ قُرْبٍ أَوْ بُعْد

حالا هم از همین جا یک سلامی به حضرت عرض میکنیم(با این دید که داریم جواب سلام میدیم): اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى الْإِمَامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَ حُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى الصِّدِّیقِ الشَّهِیدِ صَلَاةً کَثِیرَةً تَامَّةً زَاکِیَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَوَاتِرَةً مُتَرَادِفَةً کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

بسم رب المنتظر المهدی
یَوْمَ لا یَنْفَعُ مالٌ وَ لا بَنُونَ إِلاَّ مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلیمٍ (سوره شعراء آیه 88-89)
یَابْنَ الحَسَن روحِی فِداک         مَتَی تَرانا وَ نَراک        فَلَیْسَ مَحبُوبی سِواک
میلاد با سعادت منجی عالم بشریت حضرت بقیة الله روحی و ارواح العالمین لتراب مقدمه فداء رو خدمت همه‌ی دوستان تبریک عرض میکنم. خواستم دلنوشته‌ای در این مورد بنویسم اما دیدم حالا که همه جا به یمن قدمهای ایشون آذین بندی شده چه بهتر که ما هم سعی کنیم دلهامون رو آذین ببندیم لذا ادامه‌ی مطلب قلب سلیم رو مینویسم.

سه محبت از چهار محبتی که در ذیل آیه 260 سوره بقره برای رسیدن به قلب سلیم ذکر شده بود رو بررسی کردیم که شامل شهوت ، طمع و آرزوهای بلند بودند. آخرین پرنده‌ای که حضرت ابراهیم علیه السلام سر بریدند طاووس بود. طاووس زیباترین پرنده است و خصلتی که داره زینت دنیاست فَالطَّاوُسُ یُرِیدُ بِهِ زِینَةَ الدُّنْیَا. امام حسین علیه السلام میفرمایند:وقتی طاووس میخواند، میگوید مولای من ، بر خودم ظلم کردم و نسبت به زیباییم مغرور شدم پس مرا مورد رحمت خود قرار ده(بحارالانوار جلد61 صفحه27) وقتی داشتم راجع به این خصلت تحقیق میکردم ، متوجه شدم که علاقه‌ی به دنیا در بین 4 صفتی که ذکر شد، مهمترین عامل برای دوری از خداست تا جاییکه امام صادق علیه السلام میفرمایند:منظور از قلب سلیم قلبی است که از حب دنیا خالی باشد(مستدرک جلد12 صفحه40) چیزی که در روایات دیده میشه اینه که بین محبت خدا و محبت دنیا به هیچ وجه نمیشه جمع ایجاد کرد! امیرالمومنین علیه السلام میفرمایند:همانطور که خورشید و شب با هم یکجا جمع نمیشوند ، محبت خدا و محبت دنیا نیز دریکجا جمع نمیشوند(مستدرک جلد12 صفحه41) تمام گناهان از محبت نسبت به دنیا سرچشمه میگیرند حتی خصلتهای قبلی که بهشون اشاره شد اگر خوب بهشون نگاه کنیم و در اونها دقیق بشیم میبینیم که از همین علاقه‌ی به دنیا ناشی میشند. امام صادق علیه السلام میفرمایند محبت دنیا رأس تمام گناهان است!(اصول کافی جلد2 صفحه315) اگه خاطرتون باشه در بحث فلسفه‌ی آفرینش گفتیم که هدف خلقت انسان "لیعبدون" بود که در روایات "لیعرفون" هم گفته شده بود. اما میدونید بعد از کسب معرفت بالاترین کار نزد خدا چیه؟؟

از امام سجاد علیه السلام سئوال میکنند أَیُّ الْأَعْمَالِ أَفْضَلُ عِنْدَ اللَّهِ چه عملی برتر است نزد خداوند؟ حضرت میفرمایند بعد از کسب معرفت خداوند و رسولش هیچ کاری برتر از بغض دنیا نیست!(اصول کافی جلد2 صفحه131) حالا ممکنه این سئوال بوجود بیاد که چرا محبت دنیا اینچنین نهی شده؟!؟ رسول اکرم(ص) میفرمایند: کسی که دنیا را دوست بدارد، ترس از قیامت از دلش خارج میشود(مستدرک جلد12 صفحه41) و خب شاید این مهمترین دلیل باشه! این روایت رو هم بنویسم و بحث رو تموم کنم. حضرت عیسی علیه السلام میفرمایند: قساوت قلب از خشکی چشم است و خشکی چشم به خاطر گناهان زیاد است. گناهان زیاد نیز به خاطر محبت به دنیا ایجاد میگردد که محبت دنیا منشاء هر خطایی است. خداوند به حضرت داوود خطاب فرمود که اگر مرا دوست داری، محبت دنیا را از دلت خارج گردان چرا که محبت من و محبت دنیا در یک قلب جای نمیگیرند(مستدرک جلد12 صفحه39)

باید این نکته رو تاکید کنم که اسلام دین رهبانیت و ترک دنیا نیست بلکه انسان باید دلش به دنیا وابسته نباشد بلکه از آن استفاده کند و بگذرد و وابستگی بین او و دنیا ایجاد نشود همانطور که پیامبر فرمودند: مَثَل من و دنیا مَثَل یک مسافر و درختی است که در یک روز آفتابی مدتی در سایه‌ی درخت استراحت میکند و بعد به مسیرش ادامه میدهد(اصول کافی جلد2 صفحه131) پس منظور از ترک حب دنیا اینه که دنیا وسیله‌ای باشه برای رسیدن به هدف نه اینکه اینقدر در دل جا بکنه که رسیدن به او هدف بشه! انشاءالله که بتونیم این چهار محبت رو از دلمون بیرون کنیم تا محبت خدا در دلهامون خونه کنه. اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

پ.ن.1:بیایید همه با هم در ظهر نیمه‌ی شعبان 2 رکعت نماز برای تعجیل در ظهور یوسف زهرا (عج) بخونیم. دعای فرج رو هم زیاد بخونیم که حضرت دعاگوی ما خواهند بود. مطلب دعای امام زمان برای ما رو اگه وقت دارید حتما بخونید.