بسم رب المنتظر المهدی

سلام. وقتی من مُردم من رو توی بهترین قطعه‌ی بهشت زهرا دفن کنید. پولش رو کنار گذاشتم. جایی باشه که مردم راحت بیان و برن، ترجیحا سر نبش باشه. سنگ قبرم رو هم گرانیت سبز بذارید. از مشکی خوشم نمیاد. روش هم با خط درشت بنویسید نویسنده‌ی وبلاگ وزین ایران اسلام با روزی کلی بازدید کننده! حتما از فعالیتهای قبلی و بعدیم هم بنویسید. توی مراسم ختمم شام جوجه‌کباب بدید تا مردم بخورند و دعا کنند برام. سوم و هفتم و چهلم رو توی یک مسجدی بگیرید که با کلاس باشه. جای پارک هم داشته باشه. مراسم سال رو هم سر قبر و مسجد بگیرید. راستی یادتون نره توی مراسم از دوستان باکلاس وبلاگ نویسم که میان برای ختم حتما یکی یکی نام ببرید. هرچی شلوغتر باشه بهتره! همینجا توی وبلاگ هم اعلام کنید فلانی مرد، نقطه!

اربعین سید و سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام از راه رسید. راجع به اربعین و عدد چهل پارسال اینجا نوشتم. اما پست قبل رو یادتون هست؟ شیعه باید سلمان‌گونه باشه! یعنی راه اهل بیت علیهم السلام رو رفتن. بدعت نگذاشتن در دین!! اسلام دین کاملی هست که برای تمام شئون انسان برنامه داره حتی بعد از مرگ! رسول اکرم(ص) میفرمایند: جایز نیست برزنی که به خدا و روز قیامت ایمان داشته باشد که برای مرده‌ای ترک زینت کند بیش از 3 شب!! مگر برای شوهر خویش که 4ماه و 10روز میتواند ادامه دهد. (روضة البهیة فی شرح المعه جلد6 صفحه63) امام محمدباقر علیه السلام میفرمایند: یُصنَعُ لِلمَیّتِ مأتَمُ ثَلثَةِ ایّام مِن یَوم ماتَ برای متوفی سه روز از روز فوتش مجلس به پا کنید. (من لایحضره الفقیه جلد1 صفحه182) این روایات در کتب اهل سنت هم به وفور دیده میشه که در زمان رسول اکرم(ص) مردم به دستور ایشان بیش از 3 روز برای کسی اقامه‌ی عزا نمیکردند. اونهم به چه صورت؟ زیارت قبور مستحبه برای تذکر انسان به مرگ. رسول اکرم(ص) میفرمایند: زیرک ترین مردم کسی است که بیشتر و قویتر از مرگ یاد کند (امالی صدوق صفحه27) اما امروز قبرستانهای ما با درخت و گل و بلبل تزیین شده که تنها چیزی که یاد انسان نمیندازه مرگه. بدعت گل بردن برای متوفی باعث شده صفهای طولانی قبل قبرستانها بوجود بیاد که گویی به مجلس سرور و جشن وارد میشیم! میت برای خودش وصیت میکنه و فکر میکنه دفن شدن در مکان با صفا برایش بهتره از دفن شدن در گوشه‌ی قبرستان. بازماندگان هم این ظواهر دنیا رو لازمه‌ی مراسم میدونند. مرده در حال سئوال و جواب و زجر کشیدن هست و بازماندگان درحال تدارکات دنیوی! در روایات به شدت از حضور زنان در مراسم تشییع نهی شده ولی در بین ما (شیعیان ایران) این رسم غلط وجود داره که مخالف دستور صریح معصومین علیهم السلام هست. بگذریم... اونچیزی که مُسَلّم هست اینه که در اسلام چیزی به نام مراسم هفت یا اربعین یا سال برای مردم نداریم. در هیچ کجای تاریخ اسلام دیده نمیشه که یکی از معصومین برای اصحاب خودشون مراسمی اینچنینی گرفته باشند. مراسم سال مختص حضرات معصومین علیهم السلام هست مثلا امام باقر علیه السلام وصیت نمودند که بعد از شهادتشون 10 سال در منی از ظلم خلفاء بر آن حضرت صحبت کنند(اصول کافی جلد5 صفحه117) و این جهت تکریم و زنده نگاه داشتن یاد آنهاست. اما... مسأله‌ی اربعین فقط و فقط مختص سیدالشهداء علیه السلام است به جهت شاخص نمودن حرکت و قیام ایشان در طول تاریخ اسلام. اربعین برای سایر معصومین علیهم السلام نیز برپا نشد تا شاخصه‌ای باشه مختص امام حسین علیه السلام. حال امروز هرکسی مراسمی میگیره که معصومین به احترام حرکت سیدالشهداء برای خودشون نگرفتند!! زیارت اربعین که از نشانه‌های مؤمن ذکر شده جز برای سیدالشهداء برای کسی نقل نشده. قبول مطلب برای عادتی که سالیان سال با ماست، شاید سخت باشه اما شیعه برای رسیدن به جایگاه مِنّا اهل البَیتی سلمان باید مطیع کامل اهل بیت علیهم السلام باشه و همینه که اولین قدم در سیر الی الله ترک عادات و رسوم ذکر شده. برای مطالعه‌ی بیشتر میتونید به کتاب "اربعین در فرهنگ شیعه" آیت الله سیدمحمدمحسن حسینی طهرانی مراجعه کنید. یا علی اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

پ.ن.1: باز هم قَصَدتُ حرَمَکی دیگر و سپاهی تازه نفس برای جدایی بین ما و شما! چه زیباست این مراقبه‌ی هر روزه و محاسبه‌ی آن برای هدفی چون شما! دراین دنیا و آن دنیا مگر جز شما را میتوان دید؟
پ.ن.2: میگفتند دیروز روز عشق بود... اگر آن را عشق میدانند، فردا را چه میگویند؟ اگر آنرا عشق مینامند دیدار خواهر و برادر را چه خواهند نامید؟ بگذار هرکسی سرگرم عشق خود باشد و نام عاشق بر خود نهد! چیزی که در این دنیا آسان است ادعاست... ای کاش پیر این عاشقی باشیم که دیگر هیچ عشقی به چشم نخواهد آمد... روز عشق ما روزیست که لبخند رضایتش را ببینیم... قرار عشق ما هم یک جایگاه بیشتر ندارد... قلبی که به عشقش شش گوشه شده است... یا مُنَى قُلُوبِ الْمُشْتَاقِینَ وَ یَا غَایَةُ آمَالِ الْمُحِبِّینَ أَسْأَلُکَ حُبَّکَ وَ حُبَّ مَنْ یُحِبُّکَ وَ حُبَّ کُلِّ عَمَلٍ یُوصِلُنِی إِلَى قُرْبِکَ. مطلب: "عشقها دروغند!"
پ.ن.3: نوای وبلاگ به مناسبت اربعین. برای مصون بودن از آفات پست قبل هم این مطلب رو بخونید: "آخر الزمان"

بسم رب المنتظر المهدی

اَلحَمْدُللهِ الَذی جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسِّکین بولایَة عَلی اِبْن اَبیطالِب عَلَیهِ السَّلام

سلام. فرارسیدن بزرگترین عید اسلام، روز تکمیل برترین دین خدا، روز سروری و آقایی امیرالمومنین اسد الله الغالب علی‌ابن ابیطالب علیه السلام بر تمام مردم اعصار گذشته و حال و آینده، بر فرزند غائبشون امام زمان روحی و ارواحنا لتراب مقدمه فداء و شما دوستان و شیعیان حضرت مبارک. امروز با اجازه بحث غیبت رو کنار میگذارم و راجع به امیرالمؤمنین مینویسم. در چند سال گذشته راجع به ولایتشون بحثهای استدالی رو مطرح کردیم  امسال قصد دارم برای شیعیان بنویسم که ارزش و قدر این محبت و ولایت رو بدونیم انشاءالله.

فضائل امیرالمؤمنین علی علیه السلام اینقدر زیاد هستند که اگر تا قیامت از این فضائل نوشته بشه باز هم نمیشه اونها رو جمع کرد همونطور که رسول الله فرمودند: لَوْ أَنَّ الرِّیَاضَ أَقْلَامٌ وَ الْبَحْرَ مِدَادٌ وَ الْجِنَّ حُسَّابٌ وَ الْإِنْسَ کُتَّابٌ مَا أَحْصَوْا فَضَائِلَ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ. اگر تمام درختان قلم شوند و تمام دریاها مرکب شوند و جن‌ها حسابگر شوند و انسانها نویسنده، باز هم قدرت شمردن فضائل علی را ندارند. اما آب دریا را اگر نتوان کشید ، خود به قدر ذره‌ای باید چشید چرا که دستور داریم از پیامبر(ص) که: زَیِّنُوا مَجَالِسَکُمْ بِذِکْرِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع مجالستان را به ذکر علی علیه السلام زینت دهید. لذا به اطاعت این امر رسول الله و جهت کسب معرفت بیشتر از امیرالمؤمنین –که  حتی شیطان هم به ایشان معرفت کامل دارد – چند روایت رو نقل میکنم. ابن عباس نقل میکند از حجة الوداع برگشتیم و در مدینه گرد رسول الله(ص) نشسته بودیم که وحی بر پیامبر نازل شد و ایشان تبسم نمودند. عرض کردیم برای چه تبسم کردید؟ فرمودند به خاطر شیطان!! ابلیس از جمعی عبور کرد که داشتند به علی ناسزا میگفتند. شیطان جلوی آنها ایستاد. پرسیدند کیستی؟ گفت ابومرة هستم. گفتند صحبتهای ما را شنیدی؟ گفت آری! وای بر شما. روی شما سیاه و زشت باد. آیا مولی و آقای خود را دشنام میگویید؟ گفتند تو از کجا میدانی که او مولای ماست؟ شیطان گفت مگرد دیروز نبودید که پیامبر شما در حق علی فرمود هرکس من مولای او هستم، علی مولای اوست؟ گفتند ای ابامرة مگر تو از شیعیان او هستی؟ شیطان گفت نه! اما او را دوست دارم. هیچ یک از شما نیست که او را دشمن بدارد مگر اینکه من در مال و فرزندان او شریک هستم. پرسیدند در حق علی چه نظری داری؟ شیطان گفت من خدا را در "جانّ" دوازده هزار سال عبادت کردم. وقتی خدا جان را از بین برد، به درگاه خدا از تنهایی شکایت کردم پس خدا مرا به آسمان دنیا امر نمود. پس اینجا هم خداوند را دوازده هزار سال عبادت کردم. در هنگام تسبیح و تقدیس خدا بودم که ناگهان نوری از مقابلم گذشت. تمام ملائک به این نور به سجده افتادند. سئوال شد آیا این نور نبی مرسل یا ملک مقربی هست؟ ندایی از جانب خدا آمد که این نور، نور طینت علی ابن ابیطالب پسر عموی رسول خدا است.(احقاق الحق جلد7 صفحه226)

این ولایت اینقدر ارزشمند است که رسول‌الله(ص) فرمودند: َ لَوِ اجْتَمَعَ النَّاسُ عَلَى حُبِّ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ لَمَا خَلَقَ اللَّهُ النَّارَ اگر همه‌ی مردم بر محبت و ولایت علی‌ابن ابیطالب بودند، اصلا خداوند آتش را خلق نمینمود.(بحارالانوار جلد39 صفحه249)
بعد از شیطان، دشمنان حضرت نیز اقرار به این فضائل دارند: عایشه نقل میکند که دیدم پدرم ابوبکر خیلی به صورت علی علیه السلام نگاه میکند. گفتم پدر بسیار به علی نگاه میکنی!! پاسخ داد یَا بُنَیَّةِ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ النَّظَرُ إِلَى وَجْهِ عَلِیٍّ عِبَادَةٌ  دخترم شنیدم از رسول خدا(ص) که فرمود نگاه کردن به صورت علی عبادت است.(بحار الانوار جلد38 صفحه200)

این روایت رو هم برای حسن ختام نقل میکنم که قدر این نعمت رو بیشتر بدونیم. سلیم ابن قیس هلالی میگوید از ابوذر پرسیدم عجیبترین چیزی که راجع به علی از رسول خدا شنیدی را برایم بگو. ابوذر گفت از رسول خدا شنیدم که میفرمود: اطراف عرش خدا نودهزار ملک میباشند که هیچ ذکر و تسبیحی ندارند مگر اطاعت از علی علیه السلام و بیزاری از دشمنانش و طلب عفو برای شیعیانش. گفتم خدا تو را رحمت کند، آیا مطلب دیگری هم شنیدی؟ عرض کرد شنیدم که رسول الله میفرمود: همانا خداوند جبرئیل و میکائیل و اسرافیل را به اطاعت و فرمانبرداری از علی علیه السلام و بیزاری از دشمنان او و استغفار برای شیعیان او اختصاص و برتری داده است. گفتم خدا تو را رحمت کند، آیا چیز دیگری هم شنیده ای؟ گفت شنیدم که رسول الله میفرمودند: اگر من و علی نبودیم خداوند شناخته نمیشد. اگر من و علی نبودیم خدا عبادت نمیشد. اگر من و علی نبودیم ثواب و عقاب نبود. خداوند هیچ چیزی را از علی نپوشانده است و چیزی را از او مخفی نکرده است. علی حجاب بین خدا و بندگان اوست.(بحارالانوار جلد40 صفحه200) اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه.

پ.ن.1: در این ایام کبوتر دل عجیب هوای پریدن در آن ایوان طلا را دارد. تا ابد سر به سجده باید گذاشت از این محبت و این بیقراری که جای جای دلم را پرکرده است! نگو که این محبت جایی برای محبت غیر نمیگذارد که تو خود شاهدی که روز و شب در تلاشم برای خالی کردنش از اغیار. تو نیز پدری، پدری نما و دعایی نما. یا اَبانا اِسْتَغفِر لَنا ذُنوبَنا که ما خود معترفیم که اِنّا کُنّا خاطِئین!
پ.ن.2: از تمام وجودم، با تمام اعتقادم عرض میکنم: یا علی یا ابالحسن ای شاه! اَشْهَدُ اَنّکَ وَلّیُ الله
پ.ن.3: مطلب سال گذشته: "تو را دارم ، چه غم دارم؟" و دو سال قبل:"لا یَنَالُ عَهْدِى الظلِمِینَ" در اثبات قرآنی ولایت و "غدیر بزرگترین عید تمام ادیان"  و مطالب: "ولایت رکن اصلی اسلام" ، "ولایت ، درایت یا روایت؟" ، "شیعه‏ی علی خوار نمیشود!"   و نوای وبلاگ...