با نام خدا
برادر دوست داشتني و دلبندم سلام. اميدوارم از فضولي هايم نرنجيد كه حتماً چنين است. در ذيل چند نكته را به عرض مي رسانم.
اولاً، اگر به خلفا لعن نشود، چه زياني متوجه مسلمانان و شيعه مي شود؟ چه ضرورتي دارد كه اين قدر به لعن خلفاء تأكيد مي شود؟ چرا بايد يك امر كه نهايتش يك امر مستحبي است، اين قدر مورد تأكيد قرار مي گيرد؟ اگر خلفاء لعن نشوند، كدام واجب ديني معطل مي ماند؟ چرا بايد به يك چيزي كه جزو واجبات ديني نيست اين قدر پافشاري شود كه هميشه ورد زبان شيعه شود و حتي آن را در عمل از ذكر خدا مهم تر بشمارند؟
اگر اهتمام به يك امر مستحب صرف بود، سخني نبود. سخن در اين است كه اين امر مفسده هاي بزرگي به همراه دارد. آيا شيعه اي كه همواره در شب و روز بر خلفا لعن مي فرستد، ديگر زمينه اي براي وجود وحدت شيعه و سني باقي مي ماند؟ ما با تأكيد بر لعن در نهايت به اينجا خواهيم رسيد كه گور باباي وحدت؟
ثانياً هرگز اين بيان قانع كننده نيست كه چون اهل سنت يا بعضي از آنان با وحدت همراهي نمي كنند، پس ما نيز نبايد با وحدت تأكيد داشته باشيم؟ يا چون در عربستان با شيعه چطور رفتار مي شود، پس بايد ديگر ما ديگر كار خودمان را بكنيم.
ثالثاً، عنايت داشته باشيد كه شما تنها نيستيد كه از لعن خلفا سخن مي گوييد. بياييد آمار بگيريد در ميان وبلاگ هاي شيعي چند درصد به لعن خلفا نمي پردازند. من به ندرت وبلاگي را ديده ام كه لعن خلفا را مذمت كرده باشد. وبلاگ شما به فرض كه يك درصد لعن ها را بفرستد با لعن هاي وبلاگ هاي ديگر مي شود نود در صد.
رابعاً ستم خلفا يك امر تاريخي است و خلفا در 1400 سال پيش ستم كردند. اين چه ربطي دارد به اهل سنت در زمان حاضر كه اغلب آنان روحشان از اين ستم ها بي خبر است؟ ما با لعن هاي خود مي آيم كساني را هيچ ستمي به اهل بيت نكرده اند، مي آزاريم. آنان هيچ باور ندارند كه خلفا ستمگر بوده اند. ترديدي نيست كه آنان آيات قرآن را مي خوانند. از جمله آياتي كه در آن آزاردهندگان پيامبر را لعن كرده است و اهل سنت نيز با قرائت اين آيات آنان را لعن مي كنند.
خامساً اگر ما به جاي لعن بتوانيم محبت اهل بيت را در دل مخاطبانمان اعم از شيعه و اهل سنت نفوذ و رسوخ بدهيم، غرض ما از لعن تأمين است. زيرا وقتي اهل سنت به طور طبيعي به اهل بيت عشق بورزند، به سخنان آنان هم عشق مي ورزند و عمل مي كنند و از دشمنانشان برائت مي جويند. من مي گويم باييم فقط از خوبي ها و سخنان ارزشمند ائمه سخن بگوييم و دست از لعن برداريم و لعن را به دل علاقه مندان و محبان اهل بيت بسپاريم و به همين اندازه كه قرآن آزاردهندگان پيامبر را لعن كرده است، بسنده كنيم.
بگذريم از اين كه لعن خلفا تا چه اندازه مستند است و مستندات آن تا چه اندازه اعتبار دارد و خاستگاه آن كجا بوده و غلات شيعه در جعل اين روايات چقدر دست داشته اند و نيز از اين كه وثاقت زيارت عاشور و ديگر زيارت ها و ادعيه اي كه متضمن لعن خلفا هستند، چه اندازه است كه اين بسيار محل بحث است.
نيز بگذريم از اين كه آيا خلفا كافر بوده اند و آيا مي توان كساني را كه ضروريات اسلام را انكار نكرده اند، كافر تلقي مي شوند يا نه كه اين نيز و مستندات مربوط بسيار جاي سخن دارد.
ما بايد تأكيدات مقام معظم رهبري و مسئولان نظام بر وحدت شيعه و سني و اجتناب از دامن زدن به سخنان و اعمال تفرقه انگيز را ناديده نگيريم.
ما بايد نگاهي فراتر از شيعه داشته باشيم. ما بايد جهاني بينديشم و سخن بگويم و رفتار كنيم و از حصار تنگ باورهاي قومي و مذهبي خود در آييم.
دوست لبندم. ببخشيد روده درازي كردم و اگر خاطر شريف شما را آزردم پيشاپيش پوزش مي خواهم. به هر حال من عليرغم اختلاف نظر با تمام وجود تو را دوست دارم.
عاشق باشي.